Książka „Doroczne zwyczaje i obrzędy na Śląsku Cieszyńskim” autorstwa etnografa Jana Szymika ukazała się w 2001 r. Jednakże z biegiem czasu informacji przybywało, zatem postanowiono ją wzbogacić o nowe informacje i wznowić wydanie po to, aby miała bardziej współczesny charakter. 9 lutego br. w oddziale Muzeum „Zbiory Marii Skalickiej” w Ustroniu redaktorzy wznowionego wydania spotkali się z osobami zainteresowanymi publikacją, by przybliżyć jej treść. Podczas spotkania wystąpił Jan Chmiel z zespołem, który wykonał regionalne pieśni.
Co zatem jest nowego w publikacji? Książka została wzbogacona o dodatkowe aneksy, w tym o aneks i biografię nieżyjącego już Jana Szymika, którą opracowali działacze Sekcji Ludoznawczej Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego w Czeskim Cieszynie: Leszek Richter, Grzegorz Studnicki i Jerzy Branny. Publikacja zawiera również nowe zdjęcia udostępnione przez Muzeum Śląska Cieszyńskiego w Cieszynie, reprodukcje obrazów Antoniego Szpyrca malowanych na szkle oraz zdjęcia ukazujące współczesną kulturę ludową. Nowe wydanie poszerzono o artykuły Grzegorza Studnickiego i Leszka Richtera publikowane wcześniej w miesięczniku „Zwrot” na Zaolziu. G. Studnicki podczas omawiania książki wyświetlił zgromadzonej publiczności slajdy z uwiecznionymi na fotografiach obrzędami na Śląsku Cieszyńskim. - Książka pokazuje świat, który już odchodzi. Dla wielu z państwa jest to coś, co państwo jeszcze pamiętają, ale dla ludzi młodszych, to już świat opowieści starszych roczników, dziadków, babć, ciotek - powiedział Grzegorz Studnicki. - Książka jest przede wszystkim dla mieszkańców naszego regionu, gdyż ukazuje to, co jest nam bliskie, swojskie, to, co nas otacza - podkreśliła redaktor wydania, dr Agnieszka Pieńczak. Jako że teraz Kościół katolicki przeżywa okres Wielkiego Postu, w publikacji Szymika czytelnik znajdzie również odniesienia do tego okresu i zwyczaje z nim związane.
Na spotkaniu była także obecna prof. Ewa Kosowska z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, która napisała wstęp do wydania. Znała się z Jerzym Szymikiem i wspominała go oraz jego zaangażowanie w to, co robił, w dokumentowanie lokalnego folkloru. Spotkanie zakończyło się występem Jana Chmiela i jego zespołu.
Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” zaprasza uczniów szkół podstawowych w całej Polsce do wzięcia udziału w Konkursie Plastycznym – LUDOWA KARTKA ŚWIĄTECZNA 2017 r. Zwycięska praca zostanie umieszczona na stronie internetowej „Śląska”: www.zespolslask.pl oraz portalu społecznościowym Facebook Zespołu, jako zdjęcie w tle na czas miesiąca tj. od 22.12.2017 r. do 26.01.2018 r. Spośród nadesłanych prac zostaną wyłonione w sumie trzy zwycięskie kartki – ich autorzy otrzymają również wyjątkowe prezenty od Zespołu.
Organizatorzy proszą uczestników o zapoznanie się z regulaminem na stronie internetowej www.zespolslask.pl , pobranie formularza zgłoszeniowego oraz przesłanie pracy wraz z wypełnionym formularzem pod adresem: Zespół Pieśni i Tańca "Śląsk" im. Stanisława Hadyny, ul. Zamkowa 3, 42-286 Koszęcin. Prace będą oceniane pod względem interpretacji tematu podanego w tytule konkursu oraz oryginalności pomysłu.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
Od 2008 roku na skrzyżowaniach miast i ulic na świecie rozbrzmiewa Koronka do Miłosierdzia Bożego. Podobnie będzie w najbliższą niedzielę 28 września o 15:00, gdy wierni znów staną razem w rocznicę beatyfikacji ks. Michała Sopoćki, aby modlić się o pokój i miłosierdzie dla świata. „Co roku udaje się nam gromadzić sporą rzeszę wiernych na całym świecie” – powiedział Radiu Watykańskiemu-Vatican News Tomasz Talaga, współorganizator akcji „Koronka na ulicach miast świata”.
Inicjatywa publicznej modlitwy Koronką do Miłosierdzia Bożego zapoczątkowano w 2008 roku w Łodzi. Impulsem stał się 28 września 2008 roku i beatyfikacja ks. Michała Sopoćki, spowiednika św. siostry Faustyny Kowalskiej. Jak podkreślił Tomasz Talaga, choć sama modlitwa trwa zaledwie kilkanaście minut, jej znaczenie jest duże, ponieważ odbywa się w przestrzeni publicznej. Wierni wychodzą na ulice, by prosić Boga o miłosierdzie dla rodzin, wspólnot i całych miejscowości.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
