Więcej kroków dziennie to mniejsze ryzyko cukrzycy
Regularne chodzenie zmniejsza zagrożenie cukrzycy typu drugiego - wskazuje analiza danych z urządzeń mierzących ruch ponad 5 tys. ochotników. Choroba ta jest rozpoznawana u coraz większej liczby młodych osób.
Jak podają rządowe statystyki, w Polsce na cukrzycę choruje ok. 3 mln dorosłych. W latach 2013-2018 zachorowalność (liczba nowych przypadków na jednostkę czasu) u dorosłych wzrosła o prawie 14 proc. Najczęstsza, obejmująca aż 90-95 proc. przypadków postać to cukrzyca typu 2.
Jak też przypominają naukowcy z Vanderbilt University Medical Center, choruje coraz więcej młodych osób. Badacze donoszą jednak, że ryzyko można zmniejszyć już przy pomocy regularnego chodzenia.
„Zbadaliśmy w ogólnej populacji związki między fizyczną aktywnością i cukrzycą typu 2 z pomocą nowoczesnego podejścia. Wykorzystaliśmy dane z noszonych na ciele czujników połączonych ze zdrowotną bazą danych” - mówi dr Andrew S. Perry, autor publikacji, która ukazała się na łamach „The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism”.
„Zauważyliśmy, że ludzie, którzy spędzają więcej czasu na jakiejkolwiek aktywności fizycznej mieli mniejsze ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. Nasze dane wskazują na istotne znaczenie w tym względzie ruszania się każdego dnia” - podkreśla.
Jego zespół przeanalizował informacje pochodzące z urządzeń Fitbit noszonych przez ponad 5,5 tys. uczestników i uczestniczek All of Us Research Program. W programie tym badane są sposoby usprawniania spersonalizowanej opieki medycznej. 74 proc. przeanalizowanej grupy stanowiły kobiety, a średni wiek wyniósł 51 lat.
Badacze odkryli m.in., że osoby o średniej dziennej liczbie kroków osiągającej nieco powyżej 10 tys. były o 44 proc. mniej zagrożone cukrzycą, niż te, które dziennie pokonywały tylko 6 tys. kroków.
W dalszych badaniach chcą przyjrzeć się bardziej zróżnicowanym populacjom.
Szacuje się, że w latach 2025-30 co trzecie dziecko może być chore na cukrzycę lub znajdować się w okresie przedcukrzycowym. Naprzeciw potrzebom dzieci i rodzin, w których zadomowiła się choroba, którą coraz częściej nazywa się cywilizacyjną, wychodzą współpracujące ze sobą częstochowska Szkoła im. św. Jana de La Salle i fundacja Maxima Dzieciom
Moim marzeniem jest, by syn wyrósł na dzielnego strażaka. On tak kocha straż pożarną i „Strażaka Sama”. Ale czasem myślę, że najważniejsze, by miał okazję dorosnąć, by moja córka zawsze mogła mieć braciszka. Szymek choruje na cukrzycę typu 1. – chorobę przez nikogo niezawinioną, przewlekłą, nieuleczalną, a przede wszystkim kosztowną – to p. Marta, mama 3,5-letniego Szymka i 5-letniej Zuzi. Od półtora roku sama mierzy się z chorobą swojego najmłodszego dziecka.
Giovanni Maria Conti della Camera, „Trójca Święta” – fresk z kościoła Świętego Krzyża w Parmie
„Drodzy bracia i siostry, obchodzimy dziś uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Cóż wam mogę powiedzieć o Trójcy? Hm... Jest Ona tajemnicą, wielką tajemnicą wiary. Amen”. To było najkrótsze kazanie, jakie usłyszałem kiedyś w młodości. Wiernych obecnych w kościele to zaskoczyło. Jednych pozytywnie, bo kazanie było wyjątkowo krótkie, inni byli zirytowani, gdyż nie zdążyli się jeszcze wygodnie usadowić w ławce. Wtedy przyszły mi do głowy pytania: Czy o Trójcy Świętej nie możemy nic powiedzieć? Dlaczego więc wyznajemy, że Bóg jest w Trójcy jedyny? Skąd o tym wiemy?
Mówienie o Trójcy nie jest rzeczą łatwą. Wyrażenie trójjedyności jest zawsze trudne do zrozumienia, gdyż według naszego naturalnego sposobu myślenia, trzy nigdy nie równa się jeden, jak i jeden nie równa się trzy. W przypadku nauki o Bogu nie chodzi jednak o matematyczno-logiczny problem, ale o sformułowanie prawdy wiary, której nie sposób zamknąć w granicach ludzkiej logiki. Chrześcijanie wyznają wiarę w jednego Boga w trzech Osobach. Dla wielu jednak to wyznanie nie ma większego znaczenia w życiowej praktyce. W świecie, w którym jest wiele „pomysłów na Boga”, my, chrześcijanie, powinniśmy pamiętać, że to nie my wymyślamy sobie Boga – my Go tylko odkrywamy i poznajemy, gdyż On sam zechciał do nas przyjść i pokazać nam siebie. Uczynił to zwłaszcza przez fakt wcielenia Syna Bożego. To dzięki Niemu wiemy, że Bóg jest wspólnotą trzech Osób, które żyją ze sobą w doskonałej jedności. „Nie wyznajemy trzech bogów – przypomina Katechizm Kościoła Katolickiego (253) – ale jednego Boga w trzech Osobach: «Trójcę współistotną». Osoby Boskie nie dzielą między siebie jedynej Boskości, ale każda z nich jest całym Bogiem: «Ojciec jest tym samym, co Syn, Syn tym samym, co Ojciec, Duch Święty tym samym, co Ojciec i Syn, to znaczy jednym Bogiem co do natury»”. Człowiek wiary nie wymyśla prawdy, lecz ją przyjmuje. Zastanawia się nad nią, podejmując wielowiekowe doświadczenie Kościoła, który wyjaśniał ją zawsze w świetle objawienia.
- Refleksja pozwala nam zrozumieć nie tylko, czym jest Kościół, ale kto jest tym Kościołem? To jest ważne pytanie, które musi być zaadresowane na nowo, dlatego że po tylu latach po Soborze Watykańskim II ciągle zadajemy sobie pytanie, czym jest Kościół, a nie kto jest Kościołem – powiedział kard. Mario Grech do przedstawicieli parafii archidiecezji łódzkiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
