W Piśmie Świętym czytamy o wielu wybitnych kobietach. Wśród biblijnych bohaterek szczególne miejsce zajmuje Matka Jezusa – Maryja. Jako chrześcijanie często do Niej odnosimy słowa z Księgi Przysłów, które mówią o dzielnej niewieście (por. Prz 31, 10-31). Dlaczego? Są przynajmniej trzy powody.

Matka Boża porównywana jest z pierwszą kobietą – Ewą. To porównanie wyraża jedna z modlitw podczas Mszy św: „To, co Ewa straciła przez niewierność, Maryja odzyskała przez wiarę i stała się dla pielgrzymującego ludu znakiem pociechy i niezawodnej nadziei”. Ewa nie była posłuszna Bogu, a Maryja już w momencie zwiastowania powiedziała Mu „tak” i przyjęła Jego zbawczą wolę, że stanie się Matką Zbawiciela, Syna Bożego (por. Łk 1, 26-38). „Kiedy Bóg jest odrzucany, świat staje się miejscem niegościnnym dla człowieka, niwecząc równocześnie prawdziwe powołanie stworzenia, które ma być przestrzenią dla przymierza, dla «tak» miłości między Bogiem a ludzkością, która Mu odpowiada. To uczyniła Maryja, jako pierwsza z wierzących, mówiąc Panu «tak» bez zastrzeżeń” – powiedział papież Benedykt XVI.

Maryja jest Matką niezawodnej nadziei, gdyż nadzieja była naturalną częścią Jej życia. Zaraz po zwiastowaniu udała się do swojej krewnej Elżbiety, żeby dzielić się tą nadzieją na wypełnienie obietnic Boga w Jej życiu i historii świata (por. Łk 1, 39-56). Papież Franciszek podkreślił, że są ludzie, którzy w imię nadziei, właśnie jak Maryja, idą z pośpiechem do drugiego człowieka, by mu pomóc. Idą do niego i są przy nim, jak Ona była przy Elżbiecie, aby jej towarzyszyć. I tak właśnie objawia się powiązanie między nadzieją a wysłuchaniem.

Ponadto Maryja była kobietą, która wypełniała przykazanie miłości Boga i bliźniego. Maryja „jest arcydziełem, ale pozostając pokorną, maluczką, ubogą. Odzwierciedla się w Niej piękno Boga, który cały jest miłością, łaską, darem siebie” – zaznaczył Franciszek podczas modlitwy Anioł Pański. Wielkość Maryi przejawiała się właśnie w pokornej miłości: „Wszystko to bez zgiełku i ostentacji, bez szukania zaszczytnych miejsc, bez reklamowania się, ponieważ miłość i uczynki miłosierdzia nie potrzebują ostentacji, jakby były jakimś trofeum” – dodał Ojciec Święty.

Już w Księdze Przysłów czytamy, że to nie piękno zewnętrzne definiuje kobietę, ale jej relacja z Bogiem. „Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno: chwalić należy niewiastę, co boi się Pana” (Prz 31, 30). Kiedy Biblia mówi, że ktoś boi się Pana, chodzi nie o paraliżujący strach przed Nim, ale o zachwyt nad Jego wielkością, wyrażający się w pełnieniu Jego woli z miłością. Maryja była kobietą wiary, nadziei i miłości w stopniu doskonałym, dlatego właśnie czcimy Ją jako Niewiastę dzielną. Jest Ona wzorem nie tylko dla kobiet, ale także dla mężczyzn.