Świętowanie 100-lecia powstania diecezji łódzkiej w czasie trwającej pandemii jest swego rodzaju wyzwaniem. Jednakże żadne ograniczenia nie powinny nam przeszkodzić w indywidualnym spotkaniu z Bogiem w jego świątyni.
To właśnie świątynie w czasie jubileuszu są i będą miejscem, gdzie otrzymać możemy najwięcej Bożych darów. W liście pasterskim abp. Grzegorza Rysia, którego treść mogliśmy wysłuchać w II Niedzielę Adwentu, usłyszeliśmy wezwanie, byśmy otworzyli się na łaskę, której Bóg chce nam udzielić. „Zatrzymaj się! Przerwij na moment swoją pracę i interesy. Zobacz, że Bóg działa! Czas «święty» (dzień, rok, jubileusz) jest czasem, w którym powstrzymujemy się od tworzenia po to, by odkryć, że jesteśmy stworzeniem. «Przestajemy czynić, by pamiętać, że jesteśmy uczynieni»” – podkreślał metropolita łódzki.
By głębiej przeżyć roku jubileuszowy, papież Franciszek szczodrze obdarował łódzki Kościół możliwościami uzyskania odpustów zupełnych z zachowaniem należycie spełnionych zwykłych warunków (sakramentalna spowiedź, Komunia św. i modlitwa w intencjach papieża). Odpust zupełny możemy zyskać dla siebie lub dusz w czyśćcu cierpiących, jeśli – spełniając powyższe warunki – udamy się w duchu pokutnym do jednego z 16 kościołów stacyjnych, które zostały w tym celu ustanowione.
Ograniczenia epidemiczne sprawiają, że dziś do tych świątyń możemy przybywać indywidualnie lub rodzinnie, uczestnicząc tam w celebrowanych nabożeństwach lub trwając na osobistej modlitwie. Ważne jest to, byśmy pamiętali o prośbie papieża Franciszka, by modlitwa ta była zaniesiona w intencji wierności Polski chrześcijańskiemu powołaniu, w intencji uproszenia powołań kapłańskich i zakonnych oraz obrony instytucji rodziny. W tym celu mamy odmówić modlitwę „Ojcze nasz”, „Wierzę w Boga” oraz jedną z inwokacji maryjnych: „Pod Twoją obronę”, „Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia” lub „Królowo nieba, wesel się. Alleluja”.
Z pielgrzymowaniem do kościołów stacyjnych związany jest znak Drzwi Świętych, które w łódzkiej katedrze otworzył legat papieski kard. Konrad Krajewski. Warto sobie uświadomić, że przekraczanie progu Drzwi Świętych oznacza wyznanie wiary, że Jezus Chrystus jest Panem, że na nowo wybieram życie, którym On mnie obdarzył, oraz że zamierzam zerwać z grzechem, w którym trwam.
Jezus, mówiąc: „Ja jestem bramą” (J 10,7), uświadamia nam, że nikt nie ma dostępu do Ojca inaczej jak tylko przez Niego, że na świecie istnieje tylko jedna brama, która prowadzi do komunii z Bogiem i że tą bramą jest On sam – Zbawiciel. Każde zatem wchodzenie do kościoła stacyjnego przez Drzwi Święte jest nieprzymuszonym wyborem Boga i Jego nauki zapisanej na kartach Pisma Świętego oraz skrupulatnie podawanej nam do wierzenia przez Kościół.
Katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Siedlcach
Powierzamy Świętemu Apostołowi Narodów Kościół Chrystusowy i prosimy, aby potrafił z wiarą przekazywać Ewangelię Jezusa dzisiejszym ludziom i z miłością zapraszać ich do uczestnictwa w życiu wspólnoty Jego uczniów - mówił biskup drohiczyński Piotr Sawczuk podczas Mszy św. w siedleckiej katedrze. W święto Nawrócenia św. Pawła biskup siedlecki Kazimierz Gurda przewodniczył Eucharystii w 100-lecie przeniesienia siedziby diecezji oraz Kapituły Katedralnej z Janowa Podlaskiego do Siedlec.
Mszę św. koncelebrowali także biskup senior diecezji radomskiej Henryk Tomasik, biskup pomocniczy diecezji siedleckiej Grzegorz Suchodolski oraz licznie przybyli kapłani. W liturgii uczestniczyli członkowie Kapituły Katedralnej oraz przedstawiciele pozostałych kapituł z diecezji siedleckiej.
Pomnik Jana Chrzciciela de la Salle w kościele pod tym wezwaniem w Paryżu
Urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. W wieku 27 lat przyjął święcenia kapłańskie.
Trzy lata potem na uniwersytecie w Reims zdobył doktorat z teologii (1680 r.). Zaraz po święceniach otrzymał probostwo. Powierzono mu także kierownictwo duchowe nad szkołą i sierocińcem, prowadzonym przez Siostry od Dzieciątka Jezus. Jan postarał się w Rzymie o zatwierdzenie zakonu tychże sióstr. Bardzo bolał nad losem setek sierot, pozbawionych zupełnie pomocy materialnej i duchowej. Gromadził ich na swej plebanii, której część zamienił na internat. Następnie na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac, a za pieniądze parafialne i otrzymane od pewnej zamożnej kobiety zakupił obszerny dom. Ludzie, którzy pomagali Janowi z czasem utworzyli zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkolnych. Za jego początek przyjmuje się datę 24 czerwca 1684 roku. Utworzył wiele typów szkół: podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich odbywała się w języku ojczystym i była bezpłatna. Na polu pedagogiki Jan ma więc poczesne miejsce. W jego szkołach na pierwszym miejscu był język ojczysty, a nie wszechwładna łacina. Zniósł często stosowane w szkołach kary fizyczne W roku 1681 powstała pierwsza szkoła założona przez św. Jana w Reims (1681 r.), kolejna powstała w Paryżu (1688 r.), potem w Lyonie, w Rouen itd. W sto lat potem cała Francja była pokryta szkołami lasaliańskimi. Do rewolucji francuskiej (1789 r.) w samej Francji zgromadzenie miało 126 szkół i ponad 1000 członków. Dzisiaj Bracia Szkolni mają swe szkoły w prawie 90 krajach. Jan de la Salle zostawił po sobie bezcenne pisma. Najwybitniejsze z nich to: „Zasady dobrego wychowania”, które doczekało się ponad 200 wydań; nadto „Rozmyślania”, „Wskazania, jak prowadzić szkoły” i „Obowiązki chrześcijanina”. Bezcenne dla poznania ducha lasaliańskiego są także jego listy. Jan zmarł po krótkiej chorobie 7 kwietnia 1719 r. Beatyfikował go Leon XIII w 1888 r. On też wyniósł go uroczyście do chwały świętych w roku 1900. Pius XII ogłosił św. Jana de la Salle patronem nauczycieli katolickich (1950 r.). Ciało św. Jana, zbezczeszczone w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, dla bezpieczeństwa przeniesiono do Belgii, a w roku 1937 złożono przy domu generalnym zakonu w Rzymie.
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
