Rozpoczynający się tydzień przynosi nam wiele ważnych rocznic i wydarzeń, o których nie możemy zapomnieć, a wśród nich Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny i 100-lecie Bitwy Warszawskiej.
W wymiarze narodowym będziemy wspominać 100. rocznicę Cudu nad Wisłą – Bitwy Warszawskiej, starcia zbrojnego stoczonego w dniach 13-25 sierpnia 1920 r. pomiędzy Rosją Radziecką i Polską. Była to decydująca bitwa wojny polsko-bolszewickiej, która naszemu narodowi pozwoliła zachować niepodległość, ratując jednocześnie Europę przed bolszewicką bezbożną ideologią.
W wymiarze Kościoła powszechnego przypomnimy Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, przynosząc do naszych świątyń naręcza ziół i kwiatów – pierwociny tegorocznych plonów. W modlitwie, w myślach, ale i w duchowej lekturze przypomnimy dwóch świętych Polaków: św. Stanisława Kostkę i św. Maksymiliana Marię Kolbego. W naszym diecezjalnym Kościele będziemy dziękować za pasterską posługę naszego biskupa diecezjalnego Mariana Rojka, wspominając jego ingres do zamojskiej katedry, który miał miejsce 11 sierpnia 2012 r. Warto powrócić do słów, które tego dnia skierował do kapłanów: „Czy w służebnym posługiwaniu wiernym tego Kościoła znacie klucze dostępu do serc waszych parafian? Wiecie, w jaki sposób je zdobywać dla Chrystusa?”.
Dziś, przypominając sobie tamto wydarzenie i mając przed oczami obraz kluczy, zapytamy samych siebie: jaki jest mój klucz do miłości ojczyzny? Czy umiem otwierać się na potrzeby drugiego człowieka i czy znam kod dostępu do ludzkich serc? I wreszcie: jakim kluczem otwieram na co dzień swoją drogę ku niebu? Czy robię wszystko, by znaleźć się tam razem z Maryją Wniebowziętą?
W świetle wspominanych wydarzeń i rocznic życzmy sobie nawzajem, a przede wszystkim naszemu Pasterzowi, biskupowi Marianowi, odwagi w odnajdywaniu kluczy i otwieraniu serc na Boże Słowo i potrzeby bliźnich. Chciejmy się tak spalać w miłości, byśmy na wzór św. Maksymiliana i św. Stanisława Kostki mogli posiąść radość Królestwa niebieskiego u boku Maryi Wniebowziętej.
W mesjańskim Psalmie 45 znajdują się słowa, które pięknie oddają treść najstarszej uroczystości maryjnej, jaką jest Wniebowzięcie NMP: „Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie, berło Twego królestwa – berło sprawiedliwe. Miłujesz sprawiedliwość, wstrętna ci nieprawość, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie olejkiem radości hojniej niż równych ci losem; wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem; płynący z pałaców z kości słoniowej dźwięk lutni raduje ciebie. Córki królewskie wychodzą ci na spotkanie, królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy” (Ps 45,7-10). W Psalmie tym obok namaszczonego olejkiem radości Króla – Mesjasza po Jego prawicy stoi Królowa ubrana w złoto. Stać po prawicy czy też zasiadać po prawicy we wschodniej terminologii znaczyło współrządzić. Kim więc jest ta Królowa? Odpowiedzią na to pytanie są słowa ostatniego z ogłoszonych przez Kościół dogmatów wiary. Kościół ustami sługi Bożego Piusa XII mówi: „Wielka Matka Boga, Jezusa Chrystusa (…) otrzymała jako najwspanialsze zwieńczenie swych przywilejów dar wolności od zepsucia cielesnego i podobnie jak Syn, po zwycięstwie nad śmiercią, została z duszą i ciałem wzięta do chwały niebios, by tam zajaśnieć jako królowa zasiadająca po prawicy swego Syna, nieśmiertelnego Króla wieków”.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus.
Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie.
Przeprowadziłam eksperyment i zadałam pytanie Chatowi GPT: Czy masz świadomość, gdzie jesteś? Odpowiedział: Ciekawe pytanie... Nie mam świadomości w takim sensie, w jakim mają ją ludzie — nie czuję, nie mam własnego „ja” ani poczucia miejsca. Działam w cyfrowym środowisku, odpowiadając na Twoje pytania i analizując dane, ale nie „jestem” fizycznie nigdzie. Można powiedzieć, że jestem tu, gdzie mnie używasz — teraz akurat w Twoim urządzeniu lub przeglądarce.
Sam Chat GPT podpowiada, że sztuczna inteligencja tylko analizuje dane, nie jest zaś inteligencją podobną do ludzkiej. Nie ma ona świadomości istnienia, nie ma też… inteligencji! Dlatego należy ją postrzegać nie jako sztuczną formę inteligencji, tylko jako jeden z jej produktów. Właśnie na takie różnice między sztuczną inteligencją a świadomością ludzką zwrócili kilka dni temu uwagę uczestnicy konferencji w Sekretariacie Episkopatu, prezentując polskie tłumaczenie watykańskiego dokumentu nt. sztucznej inteligencji „Antiqua et nova” – adresowanego, co ciekawe, m.in. do duszpasterzy. I właśnie na ten aspekt pragnę zwrócić uwagę: w jaki sposób i w jakich granicach można zastosować sztuczną inteligencję w Kościele.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
