Jasna Góra
Wierny Bogu i Matce Najświętszej
Przy nazwisku o. Jerzego Tomzińskiego można umieścić wiele dookreśleń: legenda Jasnej Góry, inicjator Apelu Jasnogórskiego i peregrynacji kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej po Polsce, 2-krotny generał Zakonu Paulinów i 3-krotny przeor Jasnej Góry, wybitny kaznodzieja i spowiednik, jedyny żyjący w Polsce uczestnik Soboru Watykańskiego II, równolatek odrodzonej Polski, żywa historia XX, a także XXI wieku. Ale najważniejsze z nich wiąże się z pierwszym powołaniem, którym jest kapłaństwo o. Jerzego, dlatego wśród wszystkich innych musi mocno wybrzmieć – pauliński zakonnik w białym habicie wierny Bogu i Matce Najświętszej.
Z okazji 100. urodzin najstarszego paulina 24 listopada br. w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze celebrowana była Msza św. jubileuszowa pod przewodnictwem o. Arnolda Chrapkowskiego, generała Zakonu Paulinów. Pośród licznych koncelebransów był Dostojny Jubilat.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
– Dzięki Opatrzności Bożej ta rocznica urodzin wpisuje się w piękne karty historii 100-lecia odzyskania niepodległości naszej Ojczyzny. Życzymy o. Jerzemu wielkiej mocy ducha – powiedział, gdy witał wszystkich, o. Marian Waligóra, przeor Jasnej Góry. – Dziękujemy za jego pogodę ducha, za miłość do człowieka, za to, że służąc na Jasnej Górze, przybliża drugiemu człowiekowi Boga samego, wpatrzony w oblicze Matki Najświętszej (...). Dziękujemy za miłość Boga, którą otacza naszego współbrata i przez niego promieniuje miłością na cały świat.
W homilii o. Chrapkowski przypomniał najważniejsze wydarzenia z dziejów Polski, Kościoła i paulińskiego zakonu, w których uczestniczył Dostojny Jubilat i które są zewnętrznymi znakami jego życia: – Co działo się w duszy człowieka przez te 100 lat, wie jedynie o. Jerzy. Ile trzeba było codziennej troski o to, by zachować wiarę, by pozostać wiernym łasce zakonnego i kapłańskiego powołania, by nie wchodzić w kompromis ze złem, by pamiętać o wiernej służbie człowiekowi w miłości!
Ojcze Jubilacie, Święta Boża Rodzicielka, Maryja, towarzyszyła Twojej drodze życia – podkreślił o. Chrapkowski. – Pod Jej czułym wzrokiem pełniłeś zakonne i kapłańskie obowiązki. Swego czasu w Leśnej Podlaskiej wraz z Maryją Matką Wiary i Jedności, później – w Rzymie z Maryją Salus Populi Romani, później – w Biechowie z Maryją Matką Pocieszenia i tu, na Jasnej Górze, z Królową Polski. Niech nadal Boża Matka czuwa, byś dla nas, zakonnych współbraci, i dla każdego człowieka był Bożym posłańcem nadziei, pojednania i pokoju.
Jako zakonni współbracia dziękujemy za kapłańskie zrozumienie, za Twoją wielką otwartość wobec wszystkich – zarówno duchownych, jak i świeckich, za pojednawcze usposobienie, za ten ogromny, imponujący dar radości, której zewnętrznymi znakami są nieustanny uśmiech na twarzy i pogoda ducha – powiedział ojciec generał.
Reklama
O. Jerzy Tomziński łamiącym się ze wzruszenia głosem wyraził swoją wdzięczność: – Kochani, są w życiu takie chwile, że człowiek chce coś powiedzieć najpiękniej i najlepiej i nagle brakuje mu słów. Wybaczcie więc, że moje słowa nie wyrażą tego, co chciałem wyrazić, bo jak podziękować Bogu i Matce Najświętszej za to wszystko? Wszystko, wszystko zawdzięczam Bogu i Matce Najświętszej! (...) Wszystkim Bóg zapłać! Niech Bóg błogosławi. Niech zstąpi błogosławieństwo na nas wszystkich. I niech będą dzięki Bogu i Matce Najświętszej po wszystkie wieki. Amen.
Przystajń
„Tutaj wszystko się zaczęło”
Za wyjątkowy jubileusz 100. urodzin o. Jerzego Tomzińskiego dziękowali w niedzielę 25 listopada parafianie w Przystajni – jego rodzinnej miejscowości. W kościele pw. Trójcy Przenajświętszej została odprawiona Msza św. z udziałem Dostojnego Jubilata. Eucharystii przewodniczył o. Arnold Chrapkowski, generał Zakonu Paulinów, a koncelebrowali m.in.: o. Marian Waligóra, przeor Jasnej Góry, i ks. Zbigniew Mozol, proboszcz parafii.
Na początku uroczystości został odczytany list metropolity częstochowskiego abp. Wacława Depo, w którym napisał: „Opatrzność Boża, która prowadzi ten świat, wpisała Twoje życie w historię zmartwychwstałej Polski po latach zniewolenia (...). Ten czas został Ci ofiarowany, abyś stał się świadkiem Chrystusa przez wstawiennictwo Maryi. Pragnę tym listem przesłać wyraz duchowej i modlitewnej łączności w uwielbieniu Boga za Twoje życie, posługę Kościołowi i Ojczyźnie”.
Ks. Mozol wskazał na Przystajń jako miejsce urodzenia Ojca Jubilata i, parafrazując słowa św. Jana Pawła II, powiedział: – Tu wszystko się zaczęło. Podczas homilii odczytał akt chrztu o. Jerzego, napisany piękną polszczyzną, opowiedział również o życiu Jubilata. – Twoją wolą kierowali Bóg i Matka Boża – podsumował.
O tym, jak światem rządzi Bóg, opowiedział także sam Jubilat.
Reklama
Mówił jak zwykle z wielkim zapałem, barwnie opisywał wydarzenia, w których uczestniczył. Przypomniał m.in. historię powstania Apelu Jasnogórskiego i czas Soboru Watykańskiego II. Często podkreślał, że te wszystkie wydarzenia, że całe jego życie prowadziła Opatrzność Boża. Na zakończenie podziękował wszystkim za modlitwę, którą był i jest otaczany. – Zawsze czułem, że ktoś się za mnie modli – powiedział.
W Eucharystii uczestniczyli: liczne grono parafian, wśród nich członkowie wspólnot, Koło Gospodyń Wiejskich, rodzina o. Jerzego, przyjaciele i bliscy. Obecny był wójt gminy Przystajń Henryk Mach. Dyrekcja, nauczyciele i uczniowie Szkoły Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Przystajni oraz przedstawiciele Ochotniczych Staży Pożarnych przybyli ze sztandarami. Oprawę muzyczną przygotowały działające w Przystajni Dziecięco-Młodzieżowa
Orkiestra oraz Zespół Śpiewaczy Lawenda. Nikt z obecnych w kościele nie krył wzruszenia. Po Mszy św. ustawiła się długa kolejka osób, które chciały o. Jerzemu złożyć życzenia, wręczyć kwiaty, upominki, a przy tym serdecznie go uściskać i zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie. Kościół na cześć o. Tomzińskiego został pięknie udekorowany. W bocznych ołtarzach zostały powieszone banery z fotografiami Dostojnego Jubilata i słowami, które kiedyś wypowiedział. A jedno z tych zdań może być klamrą zamykającą świętowanie uroczystości jubileuszowych: „Jak nie dziękować Bogu za to szczęście i łaskę?!”.