Przeżywamy zmierzch Europy kiedyś silnej wiarą i kulturą chrześcijańską, żyjącej Ewangelią. Znakiem tej Europy jest wspaniała architektura, literatura, muzyka, wielka myśl filozoficzna, która stworzyła wielkie dzieła kultury oparte na wierze i miłości Boga. W tę kulturę wpisany został krzyż – symbol chrześcijaństwa, który naznaczył swoją obecnością każdy wymiar życia Starego Kontynentu.
Pierwszy poważny kryzys chrześcijańskiej Europy wiązał się z rewolucją Lutra (1517), której efektem był znaczący podział Europy. Kolejnym uderzeniem w integralność kultury europejskiej była rewolucja francuska (1789-99), pozostająca do dziś w glorii, mimo że bandycka, przepojona nienawiścią do wartości, którymi dotychczas żyła Europa. Francja, która i dziś chlubi się tymi wydarzeniami, zapomina, że w ich opisie zawarte są ogromne zafałszowania i kłamstwa. Także wielką lekcją historii była okrutna rewolucja październikowa (1917), która niosła ze sobą śmierć i zniszczenie wartości chrześcijańskich. Lata 20. ubiegłego wieku – wojna polsko-bolszewicka, w której na szczęście bolszewicy zostali pokonani to także znak czasu. I wreszcie II wojna światowa i czas po niej, kiedy to spotkały się dwa straszliwe reżimy: bolszewicki i hitlerowski, także zionące nienawiścią do wartości ewangelicznych, budujące systemy ateistyczne i wrogie dla człowieka, co doprowadziło do zagłady ponad 50 mln ludzi.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
W ostatnich czasach znów do głosu dochodzi w Europie bezwzględny ateizm i wyrzucanie Boga ze świadomości Europejczyków. Jesteśmy świadkami jakiegoś opętania, które z wielką siłą burzy nam cały naturalny porządek życia: narzuca ideologię gender, sprzeczną z prawem naturalnym, w sposób rewolucyjny obala dotychczasowy sposób myślenia. Europa staje się obszarem nijakim i niczyim, bo nie ma już w myśleniu współczesnych Niemców, Francuzów, Brytyjczyków i innych zarzewia kultury chrześcijańskiej, które zastąpione zostało zwykłym konsumpcjonizmem, a nawet hedonizmem.
Skutek? W bezwolnej i wygodnej Europie miejsce chrześcijaństwa szybko zajmuje islam. Do Europy masowo napływają ludzie z Bliskiego Wschodu, muzułmanie, którzy mają silną świadomość swojej tożsamości i nie chcą asymilowania się z Europejczykami.
Wydaje się, że nieco lepiej pod względem świadomości chrześcijańskiej jest z nami, Polakami, dlatego mamy do spełnienia wielką misję wobec Europy. Już w XIX wieku mówiło się, że Polska jest „mesjaszem narodów”. Czyżby to była wizja prorocka? Tak, jesteśmy w stanie pokazać współczesnej Europie, której prawdziwego zjednoczenia pragnęli m.in. Robert Schuman i Alcide de Gasperi, wielcy europejscy politycy, dziś kandydaci na ołtarze, że Chrystus i Jego nauka – nie Mahomet, nie Marks i Engels – stanowią podstawy naszej cywilizacji, jeżeli tylko uwzględnimy to w naszym życiu, jeżeli nie będziemy się tego wstydzić czy wypierać. Wtedy na pewno będziemy silniejsi.
Przypomina się tu piękna polska pieśń maryjna pt. „Błękitne rozwińmy sztandary”, w której są słowa: „Drży szatan, wysuwa mu berło się z rąk...”. Zauważamy różne szatańskie działania w życiu politycznym, społecznym i gospodarczym Europy. Pamiętajmy, że naszą siłą jest nasza wiara. Musimy mieć utkwiony wzrok w Matce Najświętszej, która 700 lat temu dała zwycięstwo nad muzułmanami w Gibraltarze – wtedy została obwołana Patronką Europy. Ona jest również naszym ratunkiem dzisiaj. 7 października br. opasała modlitwą różańcową całą Polskę i niektóre kraje europejskie. Maryi zawierzamy naszą dzisiejszą rzeczywistość, mając na uwadze słowa Jej Syna: „Ufajcie, Jam zwyciężył świat” (J 16, 33).