Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Bielsko-Biała

150-lecie bielskiej „przemysłówki”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mszą św. sprawowaną 17 października w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa społeczność Bielskiej Szkoły Przemysłowej dziękowała Bogu za 150 lat istnienia placówki. Eucharystii przewodniczył bp Roman Pindel.

Przy ołtarzu stanęli m.in. kapłani wywodzący się ze szkoły oraz byli i aktualni katecheci. W modlitwie uczestniczyli przedstawiciele władz oświatowych i samorządowych, nauczyciele, absolwenci i uczniowie „przemysłówki”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Dziękujemy Bogu w czasie tej Eucharystii za wszelkie dobro, jakie się dokonało i w życiu osobistym nauczycieli – bo szkoła to jest kawał życia osobistego, zwłaszcza gdy ktoś traktuje swój zawód jako misję i powołanie – i w życiu wszystkich uczniów, bo to jest kawał życia, do którego się wraca zwykle z sentymentem – mówił Biskup do zgromadzonej w świątyni społeczności szkolnej. Odwołując się do lektury liturgicznych czytań i słów Jezusa: „Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome”, Pasterz diecezji podkreślił, że Bóg widzi prawdę serca człowieka. – Ewangelia mówi, że cokolwiek robimy, nawet w bardzo małym gronie nauczycieli czy uczniów, czy to jest przedmiot zawodowy, czy język polski, historia – to wszystko wyjdzie, to stanie się wiadome, to wszytko sprawdzi się w życiu – wyjaśniał Hierarcha.

Powstanie przemysłowej szkoły w Bielsku-Białej wiązało się z szybkim rozwojem włókiennictwa, przemysłu metalowego i maszynowego w tym mieście w II połowie XIX wieku. Inicjatywę przygotowania nowych kadr i fachowców na potrzeby przemysłu podjęli sami mistrzowie. W pierwszym okresie szkoła mieściła się w jednej izbie i utrzymywała się z prywatnych opłat uczniów. Później protektorat nad kursami przejęło Stowarzyszenie Bielsko-Bialskich Przemysłowców; ostatecznie placówkę upaństwowiono. 1 listopada 1918 r. Polska Rada Narodowa w Cieszynie przejęła zarząd nad wszystkimi szkołami na terenie Księstwa Cieszyńskiego. Została zachowana autonomia Bielska i prawa ludności niemieckiej, a szkoła przemysłowa pozostała szkołą niemiecką z nadobowiązkowym językiem polskim. W 1919 r. klasy polskie zostały zrównane pod względem prawnym z klasami niemieckimi, co zapoczątkowało powstanie polskiej „przemysłówki”. W latach 1932-39 placówka dostarczyła przemysłowi 7021 absolwentów, a od zakończenia II wojny światowej do dziś – ponad 25 tys. absolwentów.

2014-10-30 10:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ślady św. Jadwigi

Niedziela małopolska 23/2015, str. 1, 5

[ TEMATY ]

szkoła

Małgorzata Molik-Chyla

Uczniowie SP w Kaszowie-Wyżrale co roku pielgrzymują do grobu św. Jadwigi

Uczniowie SP w Kaszowie-Wyżrale co roku pielgrzymują do grobu św. Jadwigi

8 czerwca 1997 r. Ojciec Święty Jan Paweł II wyniósł na ołtarze św. Jadwigę. Przykład jej życia wciąż inspiruje osoby i instytucje, które obrały ją za swoją patronkę. Dziś zapraszamy naszych Czytelników do Szkoły Podstawowej im św. Jadwigi Królowej w Kaszowie-Wyźrale

Młoda, piękna, mądra, dobra – zapewne spodoba się dzieciom – te słowa usłyszała Stanisława Buczek, dyrektor Szkoły Podstawowej nr 2 im. św. Królowej Jadwigi w Kaszowie-Wyźrale od ks. prał. Jana Sali z Liszek, kiedy w 1997 r., po kanonizacji św. Jadwigi postanowiono, że szkoła właśnie tę nową świętą przyjmie za swoją patronkę. Szkoła, której historia sięga roku 1968, wcześniej była filią szkoły w Wołowicach, a potem szkoły w Liszkach. Ponieważ dzieci przybywało, trzeba było rozbudować placówkę, aby mogła dobrze służyć uczniom. W 1984 r. dotychczasowy Punkt Filialny zamieniono na samodzielną szkołę, w której w 1997 r. miały się zakończyć prace remontowe i rozpoczęto przygotowania do uroczystości poświęcenia nowego budynku i nadania szkole imienia św. Jadwigi.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania na niedzielę: Nie wszystko zależy od Ciebie. I całe szczęście!

2025-05-23 09:50

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Mat.prasowy

Czy kiedykolwiek czułeś, że Twoje życie „wisi na włosku”? Ten odcinek to głos serca dla tych, którzy walczą, którzy szukają i którzy nie godzą się na życie w ciągłym napięciu.

Opowiadam w nim o pokoju, który nie jest iluzją – ale darem. Pokazuję, że cierpienie może mieć sens, jeśli w jego centrum postawimy zaufanie. Poznasz wzruszającą historię bł. Honorata, który z bluźniercy stał się ojcem duchowym wielu świętych. Dowiesz się, jak święci budowali klasztory… bez pieniędzy, ale z niebem w sercu.
CZYTAJ DALEJ

U schyłku kampanii wyborczej - nie zgadzam się z Janem Rokitą

2025-05-25 19:19

[ TEMATY ]

wybory

kampania

Milena Kindziuk

Jan Rokita

Red

„Potrafiłby pan mnie przekonać, żebym poszedł na wybory?” – takie pytanie (przed pierwszą turą wyborów prezydenckich) Robert Mazurek zadał Janowi Rokicie w Kanale Zero. „Chyba bym potrafił” – odparł Rokita (przyznając, że sam zawsze bierze udział w głosowaniu). I rozpoczął swój wywód: „Generalnie chodzenie na wybory jest ok, nie uważam jednak, żeby było to obowiązkiem moralnym, jak biskupi zwykli twierdzić w Polsce regularnie… Zawsze się temu dziwiłem, nawiasem mówiąc, że biskupi, którzy mają się zajmować zbawianiem ludzkich dusz, ciągle opowiadają, że mamy chodzić na wybory i że Pan Bóg nas rozlicza za chodzenie na wybory. To nie jest prawda… Nie uważam, żeby to było obowiązkiem moralnym”. I tu pojawia się kłopot.

W mojej ocenie jest to bardzo ciekawa rozmowa (można odsłuchać na Kanale Zero), często na poziomie metapolityki, prawdziwa uczta intelektualna! W tym punkcie jednak, pozwolę sobie nie zgodzić się ze stanowiskiem znanego polityka Jana Rokity. Faktycznie bowiem, udział w wyborach jest dla katolika nie czym innym, tylko właśnie obowiązkiem moralnym, wypływającym najpierw z biblijnego wezwania do „czynienia sobie ziemi poddanej”, potem z Ewangelii, która jasno wskazuje granice między dobrem i złem, między kłamstwem i prawdą, wreszcie z katolickiej nauki społecznej. To z tego powodu biskupi „ciągle opowiadają, że mamy chodzić na wybory”, usilnie przypominając, na kogo można a na kogo nie powinno się głosować z etycznego i moralnego punktu widzenia. I nie ma w tym sprzeczności, że z racji swego powołania „biskupi mają się zajmować zbawianiem ludzkich dusz”. Te dusze nie są wyizolowane – ani od ciała ani od świata. Troskę o zbawienie naszych dusz duchowni – zgodnie z ich misją - muszą wykazywać także i w ten sposób, że będą nam zakreślać wyraźne granice postępowania nie tylko w życiu osobistym, ale też społecznym i publicznym. Chrześcijanin ma obowiązek przemieniać ten świat na lepsze zgodnie z nauczaniem Chrystusa. I nie ma tu kompromisów. Taka jest nasza wiara, taka jest Ewangelia. Czyż zresztą nie w tym duchu nauczał nas przez 27 lat pontyfikatu papież Jan Paweł II, gdy apelował, byśmy byli „ludźmi sumienia”, byśmy w naszej Ojczyźnie, „która jest matką”, uczyli się dobrze zagospodarowywać naszą wolność i przestrzegając, że „demokracja bez wartości przemienia się w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm”?
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję