Reklama

Duchowość

Abyśmy Byli Jedno IX

Krucjata Wyzwolenia Człowieka

Niedziela toruńska 32/2014, str. 8

[ TEMATY ]

krucjata

ARCHIWUM REDAKCJI

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W 1978 r. św. Jan Paweł II zwrócił się do swoich rodaków z prośbą, by zadbali o godność swojego narodu. Odpowiedzią na ten apel było powołanie do życia Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, zwanej również Dziełem Niepokalanej, Matki Kościoła.

Co to jest KWC?

To dzieło, które powstało z inicjatywy członków Ruchu Światło-Życie pod przewodnictwem ks. Franciszka Blachnickiego. „Dokonało się to oficjalnie 8 czerwca 1979 r. na lotnisku w Nowym Targu w obecności św. Jana Pawła II. Ojciec Święty wpisał swoje błogosławieństwo do Księgi Czynów Wyzwolenia poprzedniego dnia w celi św. Maksymiliana w Oświęcimiu” – podaje ks. Wacław Dokurno, diecezjalny moderator KWC diecezji toruńskiej. Patronami Krucjaty są św. Maksymilian Maria Kolbe oraz św. Stanisław Biskup i Męczennik.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

KWC to koło ratunkowe rzucone słabym, tracącym nadzieję i rządzonym przez nałogi ludziom przez tych, którzy pragną być wsparciem, przykładem i rozbudzeniem nadziei na wyzdrowienie i wyzwolenie się z mocy uzależnienia. Wyzwolenie zatem rozumiane jest wprost wobec uzależnionych jako uwolnienie się od nałogu i lęku oraz pośrednio, gdyż tylko człowiek wolny wewnętrznie jest w stanie oddać część siebie na rzecz drugiego człowieka w postaci świadomego wyboru dyktowanego miłością chrześcijańską.

Znaki rozpoznawcze KWC

Herb Krucjaty zawiera zawołanie „Nie lękajcie się” wypowiadane często przez Jezusa; krzyż jako symbol wolności i miłości, a pod nim dwie litery – wielkie „M” symbolizujące Maryję i małe „m”, czyli „my”.

Księga Czynów Wyzwolenia to spis nazwisk osób, które podjęły dar abstynencji i zdecydowały się na przynależność do KWC.

Krzyż KWC to ikona wzorowana krzyżem św. Franciszka. Biedaczyna z Asyżu usłyszał kiedyś od Boga: „Idź i odbuduj mój dom”. Zrozumiał, że Pan Bóg oczekuje od niego odrodzenia życia w ludzie Bożym. Taki też cel obiera KWC.

Kościół Wotum wybudowany ku czci Niepokalanej Jutrzenki Wolności w Nowym Targu. Kamień węgielny pod budowę świątyni pochodzi z grobu św. Stanisława i został poświęcony przez św. Jana Pawła II w 1979 r.

Reklama

Jak to wygląda w praktyce?

Jeżeli w twoim środowisku jest ktoś, kto cierpi z powodu nadużywania alkoholu: sam uzależniony, jego rodzina czy przyjaciele, możesz pomóc takiej osobie poprzez dobrowolne podjęcie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Oznacza to, że w imię miłości chrześcijańskiej zdecydujesz się na czasową bądź bezterminową abstynencję w intencji tej właśnie osoby. Abstynencja w rozumieniu KWC nie nadaje alkoholowi etycznie ujemnego znaku ani też nie stawia abstynencji jako jedynie pozytywnej postawy wobec alkoholu. Abstynencja w rozumieniu KWC to świadomie podjęte wyrzeczenie, post, który w połączeniu z codzienną modlitwą nabiera charakteru podjęcia krzyża w imię miłości i zbawienia bliźniego.

Najważniejszą formą działania KWC jest świadectwo stylu życia jej członków. Abstynencja nie polega na odrzucaniu leków czy potraw, w których skład wchodzi alkohol; nie wyklucza również używania go do celów liturgicznych. Chodzi tu o zwalczenie zwyczaju picia, a więc nie pić, nie namawiać do picia i nie częstować alkoholem: wódką, winem, piwem itp. I przede wszystkim należy być w tym autentycznym. Jaki bowiem przykład daje wodzirej chrześcijański, który głosi, że jako chrześcijański nie będzie wznosił na zabawie toastów, by nie być kojarzonym z alkoholem, po czym sam ten alkohol w ukryciu spożywa?

Członkowie KWC, oprócz modlitwy indywidualnej, spotykają się systematycznie na wspólnej modlitwie. Ich zadaniem jest również ewangelizacja, a więc głoszenie z wiarą Jezusa jako tego, który przynosi nadzieję i zbawienie. Oprócz tego wyjeżdżają na pielgrzymki, rekolekcje, organizują imprezy bezalkoholowe (sylwester, wesele) i na różne sposoby pomagają osobom uzależnionym.

Aby włączyć się w dzieło KWC, należy skontaktować się z dowolną wspólnotą Ruchu Światło-Życie; w diecezji toruńskiej w większości poprzez kręgi Domowego Kościoła.

(na podstawie informacji z www.kwc.oaza.pl oraz broszury „Być wolnym” ks. Wacława Dokurno)

11 lipca w Ostrowąsie odbył się dzień wspólnoty, w którym udział wzięły oazy (Dzieci Bożych, młodzieżowe i rodzin) z Suchej w Borach Tucholskich, Zamku Bierzgłowskiego i Ostrowąsa

2014-08-07 11:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Różaniec za Ojczyznę

Niedziela rzeszowska 42/2016, str. 1

[ TEMATY ]

różaniec

krucjata

Ks. Jerzy Buczek

Rozważania do tajemnic różańcowych i modlitwę przygotowali oraz prowadzili członkowie Akcji Katolickiej

Rozważania do tajemnic różańcowych i modlitwę przygotowali oraz prowadzili członkowie Akcji Katolickiej

Krucjata różańcowa – modlitwa w intencji Ojczyzny w Rzeszowie ma już swoją tradycję. Jednym z jej wymiarów jest procesja różańcowa. W tym roku po raz piąty w niedzielę 2 października mieszkańcy Rzeszowa z różańcem w dłoni i ze „Zdrowaśkami” na ustach przy pięknej słonecznej pogodzie przeszli w procesji różańcowej ulicami miasta. O godz. 15 uczestnicy pielgrzymki, na czele z kapłanami, jednoczyli się w modlitwie Koronką do Miłosierdzia Bożego pod Krzyżem Ofiar Komunizmu na placu Śreniawitów. Inicjatorem procesji różańcowej jest Rada Ruchów Diecezji Rzeszowskiej. Procesji przewodniczył ks. prał. Stanisław Potera, asystent kościelny Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej, proboszcz parafii św. Michała w Rzeszowie. Rozważania do tajemnic różańcowych i modlitwę przygotowali i prowadzili członkowie Akcji Katolickiej. Wszyscy uczestnicy procesji włączali się w modlitwę i wspólny śpiew.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Papież przyjął prezydenta Albanii

2024-05-06 13:18

[ TEMATY ]

papież Franciszek

Grzegorz Gałązka

W dniu dzisiejszym Ojciec Święty przyjął na audiencji Jego Ekscelencję Pana Bajrama Begaja, prezydenta Republiki Albanii, który następnie spotkał się z Jego Eminencją Kardynałem Sekretarzem Stanu Pietro Parolinem, któremu towarzyszył Jego Ekscelencja arcybiskup Paul Richard Gallagher, Sekretarz ds. relacji z państwami i organizacjami międzynarodowymi - poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.

„Podczas serdecznych rozmów, które odbyły się w Sekretariacie Stanu, wyrażono uznanie dla pozytywnych stosunków dwustronnych, a także wspomniano o niektórych otwartych kwestiach w stosunkach między Kościołem a państwem. Następnie zwrócono uwagę na drogę Albanii do członkostwa w Unii Europejskiej oraz na różne kwestie międzynarodowe, ze szczególnym uwzględnieniem regionu Bałkanów Zachodnich oraz konfliktów na Bliskim Wschodzie i Ukrainie” -czytamy w watykańskim komunikacie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję