Jezuici modlą się za mężczyzn, podkreślając przy tym, że źródłem, uzupełnieniem i wzorem męskości jest Jezus i Jego Serce.
Serce, które się zmaga
– Mężczyzna musi mieć relacje z Panem Jezusem. Bardzo łatwo jest nam o Nim mówić, ale sztuką jest się z Nim spotkać – mówi duszpasterz wrocławskiego DA „Dach” o. Paweł Witon SJ. – Nie da się wychować facetów tłumaczeniem, jacy powinni być. Konferencji i rekolekcji o męskości jest już za dużo. Serce Pana Jezusa, męskie serce, pragnie wyzwań i rozwoju, chce działać, nie może być bezczynne – dodaje jezuita. Współbrat o. Witona – o. Grzegorz Kramer – w kościele św. Barbary w Krakowie zaczął organizować Msze św., podczas których modli się za mężczyzn. Pomysł szybko rozprzestrzenił się w innych miastach, m. in. Gdańsku i Piotrkowie, a także we Wrocławiu. Ostatnia taka Eucharystia odbyła się 13 czerwca o godz. 20.00 w kościele ojców jezuitów przy ul. Stysia. – Chcę, żeby mężczyźni dobrze czuli się w Kościele i wiedzieli, że jest tam dla nich miejsce – tłumaczy duszpasterz. – Na te Msze mogą również przychodzić panie, żeby modlić się w intencji mężczyzn, bo one też w Sercu Pana Jezusa się odnajdują. Męskość to nie brutalność, ale bezpieczeństwo i wrażliwość.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jest jak jest, trzeba się cieszyć
O. Grzegorz Kramer napisał rozważania do każdego z wezwań składających się na odmawianą zwłaszcza w czerwcu Litanię do Serca Pana Jezusa. Książka zatytułowana „Męskie serce – z dziennika Banity” zachęca do modlitwy i spotkania z Chrystusem i nieustannego odkrywania tego, jaki On jest. – Serce Jezusa zmagało się ze złem i potępieniem! Jezus nie jest miękki, „gąbczasty”, jest prawdziwy i mocny – mówi o. Paweł Witon. Książka o. Kramera nie jest tylko zachęta do proszenia Boga o zmianę męskiego serca, pojawia się tam także element wdzięczności. – Założyciel naszego zgromadzenia, św. Ignacy Loyola, mówił, że wdzięczność to pierwszy owoc płynący ze spotkania z Bożą miłością. Nie możemy się oszukiwać, trzeba sobie jasno powiedzieć, że pełnię męskości będziemy mieć w niebie, teraz jest jak jest. Gdybyśmy zwracali uwagę tylko na to, co nam nie wyszło, nie zrobilibyśmy kroku naprzód, trzeba patrzeć na pozytywne rzeczy – tłumaczy jezuita.
Litania ponadczasowa
Litanie nie są zbyt popularnymi formami modlitwy, wielu kojarzą się z pobożnością 60+. W swojej książce o. Kramer nie stara się jej unowocześnić, próbować udowodnić, że jest „fajna”, a jednak komentarz do każdego z wezwań ukazuje ją jako pełną głębokiej treści, przemyślaną, bardziej zrozumiałą i adekwatną do życia (w tym przypadku konkretnie mężczyzn). Skorzystanie z rozważań sprawia, że nie jest tylko zwykłym wypowiadaniem słów, ale naprawdę otwiera serce i prowadzi do jego przemiany. Przejście przez tę litanię to prawdziwe wyzwanie, po drodze trafić można na zranienia, braki, trudne sytuacje, z którymi trzeba się zmierzyć. Ale cel jest szczególny – wyboista ścieżka prowadzi do Serca tego, który wypełnia wszystkie braki, leczy rany, prostuje to co skomplikowane. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, zgodnie z życzeniem Jego samego, jest wynagrodzeniem Mu za grzech świętokradztwa i lekceważenia Boga i Jego miłości. To dobra okazja do tego, by odkryć, co kryje się w Sercu Jezusa i postarać się, za radą św. o. Pio, by „Serce Jezusa było centrum wszystkich twoich inspiracji”, napędową siłą duchową, miejscem odpoczynku, źródłem wszelkiego dobra. Dla panów może być to także odpowiedni czas, by podziękować za to, że jest jak jest. Ostatni komentarz do wezwania litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa o. Kramer kończy słowami: „Panie Jezu, dziękuję Ci za moją męskość, moje męskie serce i za to, że póki będzie biło na tej ziemi, nigdy nie zazna spokoju. Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serca nasze według Serca Twego!”. Nic dodać, nic ująć.
