Abp Mokrzycki zachęca, aby 2. rocznicę inwazji przeżyć na modlitwie
Powtarzające się regularnie ataki na ukraińskie miasta, napawają wielu ludzi strachem, a w skrajnych przypadkach atakami paniki. Wczoraj celem kolejnego zmasowanego ostrzału padł m.in. Lwów. Biskupi tego kraju wciąż zapraszają i zachęcają do niegasnącej modlitwy w intencji pokoju. Już w tej chwili planuje się, aby druga rocznica pełnoskalowej inwazji, przypadająca 24 lutego, przeżywana była w duchu modlitwy.
Atmosfera ciągłej niepewności jutra i zagrożenia atakami rakietowymi odczuwalna jest na terytorium całej Ukrainy.
„Każdego dnia jesteśmy niepokojeni alarmami, musimy uciekać do schronów. W sposób szczególny odczuwają to dzieci i osoby starsze – relacjonuje Radiu Watykańskiemu obecną sytuację abp Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski, i zachęca do jeszcze intensywniejszego zwracania się do Pana o pomoc. – Zapraszam wszystkich w okresie Wielkiego Postu do modlitwy, także w drugą rocznicę wybuchu wojny, abyśmy także w tym czasie otwierali swoje serca na wszystkich doświadczających bezpośrednio skutków wojny. Tych, którzy zginęli, by ich rodziny otoczyć troską, a także spieszyć z pomocą osobom, jakie tracą swoje mienie czy muszą uciekać przed bezpośrednimi działaniami wojennymi”.
Metropolita lwowski zaprasza już teraz wiernych swojej archidiecezji, aby drugą rocznicę wojny przeżyli na modlitwie, a kto może, aby przybył do archidiecezjalnego sanktuarium maryjnego w Bołszowcach, gdzie przed obrazem Matki Bożej Królowej Pokoju i Pojednania odbędzie się wspólna modlitwa o pokój.
Bombardowania nie przysłoniły nam radości Zmartwychwstania – mówi metropolita lwowski abp Mieczysław Mokrzycki. Wskazuje, że mimo wojennych chmur wiszących nad Ukrainą, ta radość była możliwa dzięki niezachwianej wierze Ukraińców i solidarności jakiej doświadczyli od Polaków m.in. dzięki działaniom Caritas Polska.
Metropolita lwowski podkreśla, że świadomość tego, iż Ukraińcy nie są sami w czasie tragedii wojny jest dla nich bardzo ważna. Budzi nadzieję i pozwala dzielić się otrzymywaną pomocą z innymi.
Niegdyś święty biskup z Myry był jednym z ważniejszych świętych chrześcijaństwa. Dziś stał się „świętym komercji”. Współczesność odarła go z ornatu, z głowy zdjęła mitrę i zabrała pastorał. „Świętego krasnala” - jak nietrudno zgadnąć - wymyślili amerykańscy specjaliści od reklamy. Dziś byśmy powiedzieli, że to taki święty po obróbce w McDonald’s.
Jeszcze nawet nie zaczął się Adwent, a już w pierwszych dniach listopada na sklepowe witryny i półki wmaszerowała armia mikołajów. Mikołaje zachęcają nas do zakupu nowego telefonu komórkowego, DVD, komputera i tysięcy zabawek. Są wszędzie. Widać je w telewizji, gazetach, ulotkach reklamowych. Wizerunek mikołaja jest wszechobecny. W jego kształcie produkowane są bombki choinkowe, pluszaki, balony dmuchane, a nawet lizaki i czekoladki. Niestrudzenie co roku św. Mikołaj jest komercyjnym hitem. Większość świętych mogłaby mu tylko pozazdrościć takiej popularności. Problem jednak tkwi w tym, że w przypadku św. Mikołaja mamy do czynienia chyba z największą podróbką wszech czasów. Pewnie dziś św. Mikołaj z Myry patrzy na to wszystko z Nieba i łapie się za głowę, bowiem jego popularność to iluzja.
Zdecydowana większość państw Unii Europejskiej naukę religii traktuje jako niezbędny element szkolnego systemu edukacji i finansują ją, gdyż wychodzą z przekonania, że bez tej formy edukacji obywatele będą mieć poważny kłopot z rozumieniem europejskiego „kodu kulturowego”. W związku z rozmowami na ten temat, jakie toczą się pomiędzy MEN a najważniejszymi Kościołami w Polsce, przypominamy materiał ukazujący, że nauka religii w szkole należy do standardów europejskich. Zazwyczaj udział w niej jest dobrowolny, choć w niektórych są to zajęcia obowiązkowe. W większości państw jej programy są ustalane przez Kościoły i związki wyznaniowe, gdzie indziej religia w szkole nie ma wymiaru konfesyjnego i przybiera formę religioznawstwa.
W większości państw europejskich - za wyjątkiem Białorusi, Bułgarii, Francji, Luxemburga, Słowenii i Rosji - nauczanie religii odbywa się w ramach systemu oświaty publicznej. Religia w szkole publicznej nie jest obecna we Francji i Słowenii, gdyż mają one zapisaną konstytucyjną „świeckość” rozumianą w ten sposób, że żadne elementy religijne, w tym jej nauczanie, nie powinny mieć miejsca w przestrzeni publicznej. Z kolei w Bułgarii religia dotąd nie powróciła do szkół po okresie komunizmu, mimo, że upomina się o to Kościół prawosławny. Od 2015 r. nie ma też nauczania religii w szkołach publicznych w Luxemburgu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.