- Zastanawialiśmy się nad tym, co chcemy robić dalej, ale już nie w sensie technicznym, tylko w jaki sposób chcemy się formować – wyjaśnia moderator ks. Tomasz Dragańczuk. - Jako DKS poruszamy się w rzeczywistościach medialnych, czy to strona internetowa, czy media społecznościowe, ale przez to umyka na to, że jako członkowie Ruchu przede wszystkim powinniśmy siebie formować w tej diakonii. Bo każda diakonia w Ruchu ma formować konkretną grupę animatorów, którzy mają konkretną odpowiedzialność, konkretny charyzmat. Dlatego myślimy m.in. nad tym, jak budować wspólnotę, którą zaczynamy powoli tworzyć – bo nasz aktualny skład dopiero się kształtuje. Chcemy więc spotkać się na wspólnej Eucharystii i adoracji Najświętszego Sakramentu, ale też znaleźć czas na zwyczajną rozmowę i bycie ze sobą.
Obok tematów formacyjnych pojawiły się kwestie zadań stojących przed DKS. - Myślimy już teraz o przyszłościowych działaniach, jak choćby oazach wakacyjnych 2024 – o promowaniu ich, o grafikach, hasłach, czyli o tym wszystkich, co zacznie pojawiać się w przestrzeni internetowej już za 3-4 miesiące – mówi ks. Tomasz.
W trakcie spotkania omówiono też działanie profilu Lubuskiej Oazy na Instagramie, który zaczyna cieszyć się coraz większą popularnością.
3 września w Rokitnie obradowała IV Diecezjalna Kongregacja Diakonii Ruchu Światło-Życie.
Obrady zostały zwołane w celu wyłonienia kandydatów na moderatora diecezjalnego. Biskup Adrian Put, dotychczasowy moderator diecezjalny, ustąpił z urzędu. Do czasu wyboru nowego moderatora, jego obowiązki przejął ks. Roman Litwińczuk, najstarszy moderator w diecezji.
Poczucie zagubienia towarzyszy nam coraz częściej. Wiele osób nie wie, dokąd zmierza, po co żyje, czy cokolwiek ma jakikolwiek sens… Zagubienie prowadzi do wielkiego wewnętrznego bólu, który czasem wręcz jest nie do wytrzymania. Potrzebujemy Pasterza!
Jezus opowiada przypowieść o zagubionej owcy, aby pokazać, jak jesteśmy cenni w oczach Boga – i to każdy jeden, bez wyjątku – oraz powiedzieć, że nie potrafimy odnaleźć się sami, jak owca, która nie jest w stanie sama wrócić do stada. Ona może tylko beczeć i swym głosem wołać o ratunek. Pasterz, który ją znajdzie, bierze ją na ramiona i zanosi do owczarni. Jak dobrze jest być w Jego ramionach!
Miesięcznice smoleńskie od nowa wzbudzają żywe zainteresowanie mediów. Głównie z powodu zmiany nastawienia polskiego państwa do tego, co tam się dzieje.
Kiedyś polska policja (zgodnie z wolą polskich władz) nie dopuszczała do szerzenia rosyjskich kłamstw przez przeciwników obchodów smoleńskich, dziś staje po ich stronie. Za służbami, media rządowe i prorządowe stają po stronie zakłócających zadymiarzy i problemem nie są nawet poglądy tych ludzi i szefów tych mediów, które zapewniają wsparcie, ale wpajanie Polakom starych, dawno już sprostowanych kłamstw. Uczestniczą w tym, nieświadomie najpewniej również ci, co comiesięczne wspominanie i modlitwę za zmarłych 10. kwietnia 2010 roku stawiają na równi z tych, co ich (ostatnio przy wsparciu aparatu państwa) zakrzykują i obrażają. Gubią się tu dwie podstawowe rzeczy, jedna wybrzmiewa bardziej, druga mniej i to jej chciałbym poświęcić więcej uwagi w moim felietonie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.