Kilka dni po Bożym Narodzeniu 1995 r. - dokładnie 29 grudnia - Jan Paweł II wyjechał na prywatną wycieczkę w góry Abruzji. Zatrzymał się m.in. w opustoszałej wiosce San Pietro della Ienca, przy kościółku dedykowanym Piotrowi Apostołowi. Niestety, kościół był zamknięty, dlatego Ojciec Święty zaczął się modlić na zewnątrz. Następnie Papież wraz z towarzyszącymi mu osobami spożył suchy prowiant, po czym rozpalono ognisko, by rozgrzać się nieco (wioska leży na wysokości 1166 m n.p.m., dlatego zimowe dni są tu szczególnie chłodne). Po tej pierwszej wizycie w San Pietro della Ienca Jan Paweł II odwiedził jeszcze kilka razy tę górską świątynię. Polubił to miejsce, gdyż roztaczał się stąd ładny widok, a kościółek stanowił także ochronę przed wiatrami. Jechano tam również wtedy, gdy śnieżne zamiecie uniemożliwiały wyjazd w wysokie góry. W międzyczasie kustosz kościółka przesłał do Watykanu klucz od świątyni - tak na wszelki wypadek.
Dziesięć lat później, 18 maja 2005 r., w dzień urodzin zmarłego Papieża, w czasie podniosłej uroczystości skalistemu szczytowi, który wznosi się nad San Pietro della Ienca, nadano nazwę „Góra Jana Pawła II”. Na szczycie, na wysokości 2424 m n.p.m. umieszczono wykonany ze stali krzyż, ozdobiony pięcioma płytkami - jedna z nich przedstawia Papieża i jego herb, pozostałe cztery - świętych patronów miasta L’Aquila, stolicy Abruzji.
Oprócz władz państwowych w uroczystości uczestniczył także kard. José Saraiva Martins, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, który odprawił Mszę św. W homilii powiedział m.in.: „Tak jak szczyt górski zmusza nas zawsze, byśmy wznieśli wzrok ku górze, tak całe życie i nauczanie Jana Pawła II pozostaje jakby palcem wskazującym nam niebo oraz bezgraniczny majestat i Boską transcendencję Chrystusa, wznoszącym się ponad jakże często mierny i płaski horyzont naszego życia. To, co Jan Paweł II uczynił i powiedział poprzez swoją obecność w tych górach, będzie kontynuowane również dzięki obecności tego szczytu, który nosi jego imię”.
San Pietro della Ienca niejednokrotnie odwiedzał też abp Stanisław Dziwisz. Dawny papieski sekretarz w czasie jednej z wizyt pozostawił następujący wpis w księdze pamiątkowej kościółka: „Jesteśmy głęboko wdzięczni tym wszystkim, którzy chcieli w tym miejscu uczcić Ojca Świętego Jana Pawła II, który bardzo kochał góry i wielokrotnie przyjeżdżał tutaj, by kontemplować Boga we wspaniałej przyrodzie Abruzji. Potwierdzam. Dawny sekretarz”.
Włoski Klub Alpejski (Club Alpino Italiano) wyznaczył również „Szlak Jana Pawła II”, który prowadzi na papieski szczyt z San Pietro della Ienca. Ponieważ dolina biegnąca u podnóża gór jest bardzo głęboka, różnica poziomów między szczytem a punktem wyjścia sięga prawie 1300 m. Toteż wspinaczka, szczególnie na odcinku stromego podejścia, jest bardzo męcząca i wymaga odpowiedniej kondycji fizycznej. Czas wspinaczki ocenia się na 5 godzin.
18 maja 2011 r., tzn. w 91. rocznicę urodzin Karola Wojtyły, w San Pietro della Ienca miała miejsce nowa, podniosła ceremonia - arcybiskup L’Aquili Giuseppe Molinari proklamował miejscowy kościół diecezjalnym sanktuarium bł. Jana Pawła II. Mszę św. koncelebrował biskup pomocniczy Giovanni D’Ercole, który przez wiele lat pracował w watykańskim Sekretariacie Stanu i był bliskim współpracownikiem błogosławionego Papieża. W ten sposób „polski” Papież będzie czczony w górach Abruzji, w miejscu, które szczególnie sobie upodobał. Abp Molinari mianował pierwszym rektorem sanktuarium polskiego kapłana - ks. Marcina Roberta Gajdę, proboszcza w sąsiedniej miejscowości.