Reklama

Austria

Wiedeń: Wspomnienie św. Stanisława Kostki w jego wiedeńskiej kaplicy

W dniu wspomnienia liturgicznego św. Stanisława Kostki, obchodzonym w Kościele polskim od ponad półwiecza 18 września, modlono się również w Wiedniu w kaplicy jego imienia.

[ TEMATY ]

Wiedeń

św. Stanisław Kostka

Joanna Łukaszuk-Ritter

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nabożeństwo było transmitowane za pośrednictwem polonijnego katolickiego Radia Droga (radiodroga.net), dzięki czemu nie tylko polonia wiedeńska, która wypełniła kaplicę po brzegi, ale również słuchacze internetowego radia mieli możliwość śledzić Mszę św. sprawowaną w intencji m. in. dzieci i młodzieży, których to patronem jest św. Stanisław Kostka. Poniedziałkowej Mszy św. przewodniczył ks. Łukasz Skiba, kapłan Archidiecezji Wiedeńskiej z parafii Najświętszego Imienia Maryi w Wiedniu.

Kaplica św. Stanisława Kostki znajduje się w centrum Wiednia, w XVI-wiecznej kamienicy przy zbiegu ulic Kurrentgasse i Steindlgasse. Tu w niewielkim pokoiku na pierwszym piętrze młody Kostka mieszkał podczas swego pobytu w Wiedniu. Przybył on do Wiednia w 1564 r., gdy miał zaledwie czternaście lat, wraz ze swoim starszym bratem Pawłem w celu kontynuowania nauki w słynnym na całą Europę kolegium jezuickim. Okres wiedeński zadecydował o dalszej życiowej drodze przyszłego świętego. To właśnie tu, podczas nauki w kolegium jezuickim oraz pod wpływem przeżyć mistycznych podczas ciężkiej choroby, zrodziło się jego pragnienie wstąpienia do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego i całkowitego poświęcenia się Bogu – jako kilkunastoletni młodzieniec podporządkował całe swoje życie temu jedynemu życzeniu, kierując się maksymą „Do wyższych rzeczy jestem stworzony i dla nich winienem żyć.”

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Ponieważ jezuici nie mieli zwyczaju przyjmować kandydatów bez zezwolenia rodziców (na co przyszły święty nie mógł liczyć), Stanisław zdobył się na heroiczny czyn i postanowił uciec z Wiednia. W 1567 r. udał się pieszo przez Dylingę w Niemczech do Rzymu, gdzie 28 października został przyjęty do nowicjatu zakonu jezuitów. W niecały rok później, już po złożeniu ślubów zakonnych, Stanisław ponownie zachorował a przeczuwając swoją zbliżającą się śmierć, modlił się o łaskę śmierci w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jego prośba została wysłuchana. Zmarł w 18-tym roku życia 15 sierpnia 1568 r. Został pochowany w rzymskim kościele św. Andrzeja na Kwirynale. Kościół katolicki ogłosił go błogosławionym w roku 1605, a świętym w 1726. W 1670 r. Papież Klemens X ustanawia dzień 13 listopada jako stałe święto Stanisława Kostki.

Zaledwie 15 lat po śmierci Stanisława, w 1583 r., jego pokój w kamienicy przy Kurrentgasse przekształcony zostaje w prostą kaplicę jego imienia. Swój obecny wygląd w stylu rokoko zawdzięcza przebudowie, która miała miejsce w połowie XVIII w. W tym stanie przetrwała ona do dnia dzisiejszego i jest jedną z nielicznych istniejących jeszcze historycznych prywatnych kaplic na terenie Wiednia – jedynym miejscem sakralnym, w którym od niemal 300 lat pielęgnuje się kult świętego Stanisława z Rostkowa i odprawiane są regularnie nabożeństwa.

Do kultywowania i propagowania tego świętego miejsca, nie tylko wśród polonii austriackiej, przyczynia się również Radio Droga, którego to patronem od 2018 r. jest św. Stanisław Kostka. Radio Droga organizuje i emituje od kilku lat comiesięczne Msze św. z wiedeńskiej kaplicy świętego, zapraszając do ich sprawowania polskich księży posługujących w parafiach austriackiej stolicy.

2023-09-19 18:54

Oceń: +15 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wciąż aktualny święty

Niedziela sandomierska 40/2022, str. V

[ TEMATY ]

św. Stanisław Kostka

Archiwum parafii

Dzieci chętnie włączają się we wspólny śpiew podczas Mszy św.

Dzieci chętnie włączają się we wspólny śpiew podczas Mszy św.

Duszpasterze w sanktuarium Matki Bożej Różańcowej i Łaskawej w Janowie Lubelskim zorganizowali konkurs o patronie dzieci i młodzieży.

Już po raz drugi w parafii św. Jana Chrzciciela ogłoszony był wrześniowy konkurs o św. Stanisławie Kostce. – Chcemy w ten sposób ożywić kult tego świętego pośród dzieci i młodych, którym on patronuje oraz przybliżyć tę niezwykle ciekawą postać, która wciąż jest aktualna dla współczesnych młodych ludzi – mówił ks. Tomasz Lis, proboszcz parafii.
CZYTAJ DALEJ

Błogosławione nazaretanki

Oddały życie za ocalenie rodzin i kapłana. Błogosławione męczennice – siostry nazaretanki z Nowogródka są „najcenniejszym dziedzictwem Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu i dziedzictwem całego Kościoła Chrystusowego po wszystkie czasy, a zwłaszcza na Białorusi” – powiedział św. Jan Paweł II.

Kiedy zagrożone było życie rodzin i księdza, siostry nazaretanki postanowiły, że ofiarują swoje życie za uwięzionych. Decyzję tę, w imieniu wszystkich, oznajmiła wobec kapelana i rektora fary, sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza, s. Maria Stella Mardosewicz, przełożona sióstr. „Ksiądz kapelan jest bardziej potrzebny ludziom niż my, toteż modlimy się teraz o to, aby Bóg raczej nas zabrał niż księdza, jeśli jest potrzebna dalsza ofiara” – ogłosiła. 31 lipca 1943 r. siostry otrzymały wezwanie na komisariat. Po wieczornym nabożeństwie 11 sióstr stawiło się na wezwanie. Dwunasta siostra, Małgorzata Banaś (jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 2003 r.) nie wróciła jeszcze z pracy w szpitalu. W niedzielę, 1 sierpnia 1943 r., około godziny 5.00 rano, Niemcy rozstrzelali w lesie 11 sióstr nazaretanek.
CZYTAJ DALEJ

KOLBUSZOWA – MIASTO POKOJU I NADZIEI., Jubileuszowy, 10. Festiwal Psalmów Dawidowych

2025-09-04 21:35

Alina Ziętek-Salwik

Finał X Festiwalu Psalmów Dawidowych w Kolbuszowej

Finał X Festiwalu Psalmów Dawidowych w Kolbuszowej

W tym roku festiwalowe „Psalmy…” dopełniały słowa „pokoju i nadziei”, co nawiązywało do powszechnego pragnienie pokoju, jak również do przesłania nadziei, związanego z trwającym Rokiem Jubileuszowym 2025.

Część artystyczną Festiwalu poprzedziło uroczyste wręczenie medali im. Rodziny Ulmów, przyznawanych od 2023 r., czyli od beatyfikacji Wiktorii i Józefa Ulmów oraz ich siedmiorga dzieci. W tym roku medalami uhonorowano: Romana Janczarskiego (pośmiertnie) – wzór poświęcenia i odwagi, on i jego rodzina przez 2,5 roku ukrywali 6-osobową żydowską rodzinę Kołataczów (medal odebrała Danuta Janczarska, żona Eugeniusza, syna Romana); Michał i Wojciech Filipowie, druhowie z OSP w Żołyni, którzy z narażeniem życia ratowali ludzi z pożaru, Łukasz Budzyń, strażak PSP w Kolbuszowej – za podjęcie akcji ratowniczej i przywrócenie czynności życiowych ofierze nieszczęśliwego wypadku podczas zawodów sportowo-pożarniczych w Kolbuszowej; Magdalena i Paweł Tomoniowie z siedmiorgiem dzieci – za szacunek dla życia i pielęgnowanie wartości rodziny wielodzietnej.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję