Zarażony futbolowymi emocjami proboszcz jednej z holenderskich parafii został suspendowany. Jego biskup Joseph Punt nie podzielił odważnych poglądów na mieszanie futbolu z Liturgią i ukarał kapłana, chcąc dać mu czas na przemyślenie ekstrawaganckich inicjatyw duszpasterskich.
Ks. Paul Vlaar 11 lipca, w dniu finału futbolowych mistrzostw, w którym reprezentacja Holandii spotkała się z narodowym teamem Hiszpanii, odprawił jak zwykle w swojej parafii Mszę św. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że „zadbał” o oryginalną oprawę Liturgii. Założył pomarańczowy ornat, kościół udekorował również na pomarańczowo, a do prezbiterium wstawił bramkę. Wierni kopali do niej piłkę, podczas gdy ks. Vlaar, ubrany w pomarańczowy ornat, bronił do niej dostępu.
Biskup Punt nie podzielił emocji duchownego i uznał, że działania naruszyły świętość Eucharystii. Dekretem suspendował duchownego, a ostateczna decyzja w jego sprawie ma zostać podjęta w późniejszym czasie.
To nie pierwsze ekstrawagancje kapłana. Wcześniejsze kończyły się słownym upomnieniem i pozostającą bez pokrycia obietnicą poprawy.
Był jednym z największych umysłów chrześcijańskiego średniowiecza, nauczycielem św. Tomasza z Akwinu.
Święty Albert, któremu historia nadał tytuł „Wielki” (magnus), studiował w Padwie i Bolonii. W Padwie w 1221 r. spotkał bł. Jordana z Saksonii i z jego rąk otrzymał habit dominikański. W 1260 r. został mianowany przez papieża Aleksandra IV biskupem Ratyzbony i okazał się doskonałym administratorem swojej rozległej diecezji. Uważał jednak, że nie jest godny tego urzędu i za zgodą papieża Urbana IV złożył później rezygnację z tej funkcji. Albert wziął także udział w soborze powszechnym w Lyonie w 1274 r. To on jako pierwszy rozpoznał w młodym Tomaszu z Akwinu przyszłego wielkiego uczonego. Przywiózł go ze sobą z Paryża do Kolonii. „Już sam fakt, że był nauczycielem św. Tomasza, byłby zasługą wystarczającą, aby żywić głęboki podziw dla św. Alberta”– powiedział Benedykt XVI.
Jan Paweł II podczas spotkania z aktorem i reżyserem Roberto Benignim
Z okazji spotkania Leona XIV z przedstawicielami świata sztuki filmowej przypominamy kilka refleksji papieży na temat „siódmej sztuki”. Według papieży może ona rodzić harmonię, budzić na nowo zachwyt, ożywiać karty historii, promować humanizm zakorzeniony w wartościach Ewangelii. „Kino może pojednywać wrogów” – mówił Jan Paweł II.
Audiencja papieża Leona XIV z przedstawicielami „siódmej sztuki” 15 listopada w Pałacu Apostolskim w Watykanie wpisuje się w ciąg spotkań papieży ze światem filmu. Prześledzenie niektórych z tych refleksji pozwala zbudować pewien paradygmat dotyczący tego, co — według papieży — ten potężny język, narodzony pod koniec XIX wieku, może wywołać w umysłach, a przede wszystkim w sercach ludzi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
