Święcenia kapłańskie wieńczą sześcioletnie etap formacji w seminarium duchownym. W tym czasie kandydaci do kapłaństwa obok wykładów w ramach uniwersyteckiego kursu teologii, formują się duchowego, duszpastersko, a przede wszystkim budują swoje człowieczeństwo, aby służyć innym.

W tym roku w archidiecezji wyświęcono 9 nowych kapłanów: ks. Piotr Bolanowski z parafii Iwonicz, ks. Norbert Faliszek z parafii Jaśliska, ks. Łukasz Juszczyk z parafii Sanok Fara, ks. Dariusz Kurzydło z parafii Rokietnica, ks. Karol Mendrala z parafii Kraczkowa, ks. Wojciech Nogaj z parafii Brzozów, ks. Damian Ołowiańczyk z parafii Sanok, Chrystusa Króla, ks. Dawid Orzechowskiz parafii Średnia Wieś, ks. Marcin Piotrowski z parafii Piwoda. Następnego dnia Księża Neoprezbiterzy odprawili swoją Msz św. prymicyjną w rodzimych parafiach.

„Gromadzimy się jako Kościół żeby uczestniczyć w świętej eucharystii, podczas której zostaną udzielone świecenia prezbitera. Modlimy się, aby nowi kapłani budowali Chrystusowy Kościół i prowadzili ludzi do Pana Boga. Dzieje się to przez działanie Ducha Świętego, który daje życie Kościołowi, także życie naszej kapłańskiej posłudze” – mówił w słowie wprowadzenia abp Szal.

W homilii Metropolita przemyski wskazał na pytanie o role kapłana w Kościele: - Właśnie teraz zadajemy sobie pytanie: jaka jest rola w tym Chrystusowym kościele nas wszystkich, mających starać się o to aby być żywymi tkankami tego Kościoła, jaka jest rola kaplana, także i tego który dzisiaj będzie włączony do prezbiterium przemyskiego. Zapewne odpowiedzi na pytanie: kim jest kapłan, kim powinien być kapłan w dzisiejszym świecie jest bardzo – mówił.

Odnosząc się do obrazu kruchego naczynia łaski Bożej, hierarcha odpowiadał: - Uczeń Chrystusa a wiec także i kaplan, kapłan w sposób szczególny na poziomie swojego człowieczeństwa jest kruchym naczyniem, glinianym naczyniem, ale dzięki łasce Bożej może przechowywać skarb. Tym skarbem jest nasze chrześcijańskie powołanie, tym skarbem zdeponowanym w sercu każdego kapłana jest powołanie wzmocnione mocą Bożej łaski. Niezwykły papież Benedykt XVI pisząc o kontekście Listu św. Pawła do Koryntian stwierdził, że trzeba zdobyć się na pokorę, aby nie polegać po prostu na sobie, lecz pracować z mocą Pana w Winnicy Pańskiej, oddając się mu jako kruche naczynie gliniane – wskazywał.

Abp Szal przytaczał także różne definicje kapłaństwa i wskazywał różne aspekty kapłańskiego posługiwania: - Kapłaństwo jest wiec jak stwierdził to św. Jana Paweł II dar i tajemnica, to powołanie, to powołanie, które rozpoczęło się w sercu każdego z kapłanów w pewnym momencie przez nieraz ułamek sekundy, kiedy pojawiła się myśl i decyzja, by pozytywnie odpowiedzieć na to Boże wezwanie, Pójdź za mna. Powałąnie to przede wszystkim łaska Boża skierowana ku ludziom, ludziom, których Pan Jezus powołuje, by byli rybakami ludzi, aby zostawili wszystko co było związane z dotychczasowym życiem i poszli za Jezusem. Chrystus jest wzorem wierności temu powołaniu, które dał mu Ojciec, apostołowie, święci, nasi patronowie są pięknym wzorem, a widząc niezwykły zapał, który był w sercach uczniów wyruszających od Chrystusa by głosić Ewangelię o zbawieniu, Chrystus patrząc na te krucze naczynia udzielił im niezwykłej władzy, by głosili Dobra Nowinę, by ogłaszali pokój – zauważył kaznodzieja.

Zwracają się do kandydatów do święceń prezbiteratu Biskup przemyski mówił: - Drodzy bracia diakoni, którzy przyjmiecie za chwile świecenia, niech towarzyszy nam wszystkim i Wam to przekonanie i towarzyszą nam słowa Chrystusa: odwagi nie bójcie się, ja jestem miedzy Wami także w czasie burz niepokoju bardzo rożnego rodzaju, i kiedy pojawia się niebezpieczeństwo miejmy odwagę tak jak Piotr zawołać Panie ratuj. Starajmy się drodzy przyszli prezbiterzy z wiara pełnić swoją misję, swój obowiązek, bo jesteśmy wszyscy narzędziami w ręku Chrystusa, szafarzami sakramentów świętych, wyznających wiarę w obecność Chrystusa, w Kościele i w Jego kościół. Łaska wiary, która wypływa ze słowa Bożego z sakramentów świętych niech będzie dla nas skałą w oparciu o którą będziemy budować kościół rozumiany jako wspólnotę wiary. Kaplan w wierze Kościoła ma niezwykłą władze związania rozwiazywania władze prowadzenia ludzi do Boga, to jest charyzmat kaplana, który powiniem zmierzać do tego, aby każdy z nas kapłanów przedstawi swoje myślę nie na myślnie Kościoła, na myślę nie o Kościele Chrystusa, nadanie o uniwersalizm Kościoła, o Jego świętość, o przekazywanie prawdziwej, niezafałszowanej nauki Chrystusa, byśmy umieli iść za Chrystusem wiernie i działali w mocy Bożego Ducha, by łaska pięćdziesiątnicy była przyjęta przez Was jako dar który będzie domagał się naszej współpracy i kroczenia droga wskazana przez natchnienia Bożego Ducha. Duch święty niech towarzyszy nam tak jak towarzyszył apostołom, jak towarzyszył Pawłowi, który pisał, że postanowił będąc wśród was nie znać nikogo więcej jak Chrystusa Ukrzyżowanego. Niech będzie współcierpienie z Kościołem, byśmy umieli również jak św. Pawel powiedział, w swoim ceiele dopełniać udręk Chrystusa, bo kapłan nie żyje dla siebie, ale żyje dla Boga, dla Kościoła Bożego, dla Kościoła Chrystusowego. Jedyna odpowiedzią na czas próby, który przezywa Kościół Święty w dzisiejszym czasie na różne problemy, na różne zranienia jest oblubieńcza miłość do Chrystusa ukrzyżowanego a my jako kapłani mamy być cząstka tego Kościoła – zachęcał abp Adam Szal.

Następnego dnia Księża Neoprezbiterzy odprawili swoją Msz św. prymicyjną w rodzimych parafiach. W czasie wakacji będą podejmować posługi duszpasterskie zastępując księży na parafiach i uczestnicząc w rekolekcjach wspólnot eklezjalnych, natomiast pod koniec sierpnia zostaną skierowani na swoje pierwsze parafie.