Już co drugi Polak - jak pisze „Rzeczpospolita”, powołując się na zamówiony przez siebie sondaż opinii publicznej - zauważa, że „antypolonizm to problem”; rozumiemy, że także, a nawet przede wszystkim, problem polityczny. Ale b. wiceminister spraw zagranicznych, dziś ambasador w Madrycie - Ryszard Schnepf uspokaja, stwierdza, że „reagujemy alergicznie” i „powinniśmy raczej promować pozytywny obraz Polski i Polaków”. W podobnym tonie wypowiada się b. minister kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierz M. Ujazdowski, dodając odważniej, że „nie można problemu zachowań antypolskich za granicą bagatelizować”.
Mniejsza o to „alergiczne” reagowanie według ekscelencji ambasadora Schnepfa, sugerujące, jakobyśmy byli przewrażliwieni na własnym punkcie. Ciekawszy wydaje się postulat, by „nie bagatelizować antypolskich zachowań za granicą”.
To oczywiste, że w przypadku oszczerstw, kłamstw czy pomówień Polski i Polaków o brzydkie cechy „ze względu na narodowość” powinniśmy reagować, i pod rządami PiS-owskimi wytworzyła się pewna, słaba jeszcze, ale jednak, praktyka reagowania. Taka praktyka jest jednak skuteczna, więc „niebagatelizująca problemu”, wówczas gdy po drugiej stronie barykady mamy do czynienia z dobrą wolą naprawienia krzywdzących aktów, wynikających na przykład z niewiedzy czy fałszywych stereotypów. Jaka jednak praktyka „nie będzie bagatelizować problemu” w przypadku celowych, świadomych i dobrze skalkulowanych ataków naszych politycznych wrogów, przeciwników lub wysługujących się im instytucji i osób?
Niedawno ambasadorem w Polsce pewnego dużego, ważnego i niby zaprzyjaźnionego kraju został dyplomata, który publicznie opowiadał się wcześniej za rasistowskimi żądaniami uznania przez Polskę „dziedziczenia bezspadkowego”, więc za próbami wyłudzenia od Polski i Polaków przez znanych w świecie wydrwigroszy wielomiliardowego majątku, pod groźbą „upokarzania na arenie międzynarodowej” Polski i Polaków (to są właśnie te świadome i celowe oszczerstwa i pomówienia). Była bardzo dobra okazja, by nie wyrażając zgody na tę ambasadorską kandydaturę, rząd premiera Tuska zademonstrował w sposób skuteczny (rząd każdego suwerennego kraju ma prawo sprzeciwić się konkretnej kandydaturze!), że klakierzy szantażystów i wydrwigroszy nie będą w Polsce przyjmowani w charakterze dyplomatów. Takie dyskretne, w toku zwyczajowych uzgodnień dyplomatycznych wyrażone zastrzeżenie (zwłaszcza w połączeniu z praktykowanym w całym demokratycznym świecie „przeciekiem do prasy”) zmuszałoby zagranicznych partnerów naszego rządu do staranniejszego doboru personelu swych ambasad, nie mówiąc już o pouczającej lekcji dla tych wszystkich, którzy celowo i świadomie, w celach jak najbardziej politycznych, dopuszczają się oszczerstw, pomówień i szantażu wobec Polski i Polaków, w ramach tej wojny psychologicznej, jaką nam wypowiedziano i jaka jest świadomie prowadzona. Nie wydaje się na przykład poważnym, więc „niebagatelizującym problemu antypolskości” stanowiskiem rządu i urzędu prezydenckiego przyjmowanie jako rozmówców przedstawicieli tych właśnie organizacji, które wcale nie z niewiedzy czy nieświadomości żądają dla siebie haraczu. Przeciwnie - stanowcza odmowa rozmów byłaby właśnie poważnym, skutecznym, „niebagatelizującym tego problemu” stanowiskiem, tym bardziej że organizacje takie nie są żadnym równorzędnym partnerem do rozmów dla polskich władz państwowych. A jeśli owe organizacje mają swych „mecenasów” pośród przedstawicieli dyplomatycznych obcych państw w Polsce - tym bardziej należyta staranność w akceptacji lub nieakceptacji proponowanych nam dyplomatycznych kandydatur powinna cechować nasz MSZ.
Skuteczność w walce z „antypolonizmem” nie tkwi tylko w tym, kto głośniej wykrzyczy na cały świat swoje: czy oszczercy swe antypolskie oszczerstwa, czy my - prawdę. Ci, którzy rozpowszechniają nieprawdę o Polsce z niewiedzy - zapewne zreflektują się, ale walka z tymi, którzy oszczerstw i szantażu używają jako celowych instrumentów swej świadomej antypolskiej polityki, wymaga bardziej stanowczych środków niż medialne „przegadywanie się”, kto głośniej. Takimi środkami nasze władze jeszcze dysponują...