Rada Miasta Częstochowy nazwała imieniem Zofii Kossak-Szczuckiej ulicę będącą łącznikiem między Aleją Najświętszej Maryi Panny a ul. Racławicką (biegnącą między budynkami Liceum im. H. Sienkiewicza oraz Kurii Metropolitalnej). Tą decyzją Rada Miasta uczciła 40. rocznicę śmierci wielkiej polskiej pisarki.
Zofia Kossak-Szczucka (secundo voto Szatkowska), wnuczka Juliusza Kossaka, pisarka. Podczas okupacji niemieckiej organizatorka Rady Pomocy Żydom „Żegota”, uhonorowana przez państwo Izrael tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata, w latach 1943-44 więziona była w obozie w Auschwitz. Po Powstaniu Warszawskim od października 1944 do lipca 1945 r. mieszkała w Częstochowie. Organizowała w tym czasie spotkania dyskusyjne częstochowskiej inteligencji na temat przyszłości Polski powojennej. Reaktywowała wraz z ks. Antonim Marchewką wydawanie Tygodnika Katolickiego „Niedziela”, którego była współredaktorką i autorką artykułów. W Częstochowie napisała wspomnienia z pobytu w obozie w Auschwitz („Z otchłani”, 1946). Zmuszona do wyjazdu z Polski, przez ponad 10 lat przebywała w Wielkiej Brytanii, pracując ciężko wraz z mężem Zygmuntem Szatkowskim na farmie (jej pierwszy mąż zmarł w 1922 r.). Została pozbawiona przez władze komunistyczne polskiego obywatelstwa, jej książki stały się zakazane, wycofane z bibliotek i oddane na przemiał. Wróciła z emigracji w 1957 r. do Górek Wielkich na Śląsku Cieszyńskim, gdzie mieszkała i pracowała aż do śmierci.
Kard. Stefan Wyszyński zanotował w swoim pamiętniku z 1968 r.: „Odeszła wielka pisarka, jedna z największych po Henryku Sienkiewiczu”.