Ostrzał sprzed dwóch dni był najcięższy od końca kwietnia. W wyniku ataku, m.in. na akademik zginęło 7 osób, a ok. 30 zostało rannych. Jak przyznaje zakonnik, ludzie przez długi czas mieli nadzieję na poprawę sytuacji, ale sierpień jest dla miasta drugim eksodusem, mnóstwo ludzi wyjechało.
Zima będzie dla mieszkańców bardzo niepewna, nie wiadomo czy w mieście będzie prąd i ogrzewanie. Nie można też spodziewać się, że dzieci, które zostały z rodzicami w Charkowie, rozpoczną rok szkolny. „Rok szkolny… Nie będzie go. Co to jest, trochę zajęć przez komputer dla dzieci ze szkoły podstawowej? Nic. Nauczyciele mówią, że to będzie katastrofa: stracić rok szkoły w podstawówce… To masakra, nie do nadrobienia, a żadnego rozwiązania nie ma” – mówi o. Bieliczew.
„Czego potrzeba najbardziej w tym momencie? Zwycięstwa. Dla Charkowa sytuacja nie polepszy się do końca wojny. Rosjanie mogą nas ostrzeliwać i robią to. Musimy przejść do kontrofensywy, a jesteśmy zależni od Europy, która pomaga albo nie. A potrzeba ciężkiej broni. Można zrozumieć dlaczego są ostrożni, boją się i mają swoje ich obawy, ale dla nas… to jest krew, krew i jeszcze raz krew. Wielu ludzi już jest świadomych, że wojna będzie trwała długo. Że nie ma pomocy wojskowej na miarę oczekiwań. Wiedzą, że wojna się przeciąga. To przygnębiające. W Charkowie świadomość długiej wojny już się uformowała” - wskazuje duchowny.
Dla Ukraińców ważna byłaby spodziewana wizyta papieża. „Spełniła by ona swoją rolę, gdyby była wyraźnym przesłaniem, że Ojciec Święty przybywa podtrzymać naród atakowany przez Rosję. Ten kraj w ostatnich latach prowadził wiele wojen, ale ta jest największa. Cały świat walczy z Rosją” – podkreśla marianin.
