Reklama

Z Watykanu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Benedykt XVI o Janie Pawle II

Wspomnienia o wielkim Poprzedniku

Benedykt XVI wspomina swego Poprzednika. Tygodnik Edycji Paulińskiej „Famiglia Cristiana” wydał zbiór przemówień, listów, szkiców i homilii kard. Josepha Ratzingera, w których mówił on o Janie Pawle II. Publikacja nosi tytuł „Jan Paweł II, mój umiłowany Poprzednik”.
Papież mówi, że Karol Wojtyła spotkał się osobiście z największą liczbą ludzi na świecie, nikogo nie trzymał na dystans. Podkreśla, że nie sposób zrozumieć jego teologii ciała ludzkiego i seksualności, jeśli się nie wie o jego zamiłowaniu do filozofii Maxa Schelera.
We wstępie Benedykt XVI ujawnia, że przed Światowymi Dniami Młodzieży w Paryżu w 1997 r. obawiał się, że schorowany i stary Papież nie przyciągnie tłumów. Przyznaje, że nie był zwolennikiem obecności Jana Pawła II na koncercie rockowym w Bolonii, z udziałem m.in. Boba Dylana. Papież podkreśla, że to jego Poprzednik zrezygnował całkowicie z używania pierwszej osoby liczby mnogiej „my” na rzecz bezpośredniego i osobistego „ja”, typowego dla pisarzy i mówców. Jan Paweł II - zauważa jego Następca - potrafił zawsze odróżniać swoje osobiste opinie od nauczania papieskiego.
W książce Benedykta XVI jest mowa o encyklikach Jana Pawła II i o jego poemacie „Tryptyk rzymski”. Jest także homilia wygłoszona podczas jego pogrzebu w Watykanie oraz wystąpienia podczas ubiegłorocznej majowej wizyty w Polsce.

„Anioł Pański”

Modlitwa to nie ucieczka od rzeczywistości

Reklama

Dla chrześcijanina modlitwa nie jest ucieczką od rzeczywistości i od związanej z nią odpowiedzialności, lecz podjęciem jej aż do końca, pokładając ufność w wiernej i niewyczerpanej miłości Pana - powiedział Benedykt XVI 4 marca w rozważaniu przed modlitwą „Anioł Pański”. Zwracając się do pielgrzymów zebranych na Placu św. Piotra w Watykanie, Papież wyjaśnił, że modlitwa stanowi kwestię życia lub śmierci. Tylko ten bowiem, kto się modli, czyli powierza się Bogu, może wejść do życia wiecznego, którym jest sam Bóg. Pozdrawiając zebranych w kilku językach, Papież powiedział po polsku: - Pozdrawiam serdecznie Polaków. Dzisiaj w Liturgii Słowa Bóg daje nam szczególne polecenie: „To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!” (Łk 9, 35). By usłyszeć Jezusa, należy Go słuchać z całego serca, z całej duszy i ze wszystkich sił. Niech wielkopostna pokuta, rekolekcje parafialne, rachunek sumienia pomogą nam na nowo odnaleźć i spotkać Jezusa. Taka jest droga odnowy ducha i przemiany serc. Niech Bóg wam błogosławi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dokument papieski

W sprawie wystąpień z Kościoła

Benedykt XVI zaaprobował dokument Papieskiej Rady Interpretacji Tekstów Prawnych w sprawie tzw. wystąpień z Kościoła. Został on podpisany przez ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady Interpretacji Tekstów Prawnych kard. Juliána Herranza. Dokument nosi datę 13 marca 2006 r. Wyjaśnia, w jakich warunkach nabiera ważności odejście z Kościoła katolickiego.
„Prawnoadministracyjny akt odejścia z Kościoła jako taki nie może być jednocześnie formalnym aktem odejścia od wiary, ponieważ wola pozostania we wspólnocie wiary mogłaby u zainteresowanej osoby pozostać” - stwierdza watykański dokument, który ukazał się drukiem w nr. 38 „Communicationes” za 2006 r. i został przekazany do wiadomości konferencjom biskupów poszczególnych krajów.
Aby odstąpić od Kościoła katolickiego, potrzebna jest „wewnętrzna decyzja” osoby zainteresowanej, poinformowanie o tej decyzji, a także przyjęcie jej przez autorytet kościelny. Formalny akt wystąpienia z Kościoła nie może mieć w żadnym razie charakteru wyłącznie prawnoadministracyjnego („zameldowanie o opuszczeniu Kościoła z odpowiednimi konsekwencjami cywilnoprawnymi”), lecz stanowi rzeczywisty rozdział od konstytucyjnych elementów Kościoła. Taki akt równy jest „apostazji, herezji lub schizmie”.

Msza św. przy grobie Jana Pawła II

Reklama

Polacy mieszkający w Wiecznym Mieście i pielgrzymujący do grobów apostolskich od odejścia do Domu Ojca sługi Bożego Jana Pawła II gromadzą się na modlitwie przy grobie Jana Pawła II w Grotach Watykańskich. Szczególny wymiar mają czwartkowe Msze św. w intencji beatyfikacji i kanonizacji Sługi Bożego. 8 marca br. takiej Mszy św. przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski. Koncelebrowało wielu kapłanów, m.in. pracujący w różnych dykasteriach watykańskich, a także księża studiujący w Rzymie.
Nawiązując do trudnej sytuacji Kościoła w Krakowie i Kościoła w Polsce, kard. Dziwisz ofiarował modlitwę za Kościół doświadczający dziś cierpienia, modlił się przez wstawiennictwo Sługi Bożego o przebaczenie i pojednanie. A za tych, którzy doznali cierpienia w okresie komunizmu, by zawsze patrzyli na Chrystusa przebaczającego z Krzyża.

(X. M.K.)

Apel o pomoc dla Ziemi Świętej

Jak co roku, w okresie Wielkiego Postu prefekt Kongregacji Kościołów Wschodnich wystosował list do biskupów Kościoła powszechnego, apelując o konkretną pomoc dla chrześcijan w Ziemi Świętej. Kard. Ignace Moussa I Daoud przypomina, że po raz pierwszy z podobną inicjatywą wystąpił w 1421 r. papież Marcin V. Od tego czasu wszystkie zbiórki na rzecz Ziemi Świętej odbywały się pod patronatem papieża.

Lekarz przeciwko eutanazji

Pełne poparcie i podziw dla doktora Stefano Ojettiego, który na znak protestu przeciwko eutanazji wystąpił z Izby Lekarskiej, wyraził watykański dziennik „L’Osservatore Romano”. Lekarz z Ascoli Piceno nad Adriatykiem podjął swą decyzję po tym, jak Izba Lekarska w Cremonie odrzuciła wniosek o ukaranie anestezjologa Mario Riccio, który 20 grudnia ub.r. wyłączył respirator utrzymujący przy życiu obłożnie i nieuleczalnie chorego Piergiorgio Welby’ego. Doktor Ojetti, który mówi o ponurej karcie w historii medycyny, jest przekonany, że był to przykład eutanazji, stojący w jawnej sprzeczności z przysięgą Hipokratesa. „Decyzja dr. Ojettiego zasługuje na najwyższe uznanie i stanowi przykład dla każdego lekarza” - pisze watykański dziennik.

Obowiązek materialnego wspierania Kościoła

Ospoczywającym na każdym wiernym obowiązku materialnego wspierania działalności Kościoła przypomniał Benedykt XVI na dorocznym spotkaniu z delegacją „Circolo San Pietro” (Koła św. Piotra). Przewodniczący Koła przekazał Papieżowi pieniądze zebrane na terenie diecezji rzymskiej na działalność charytatywną, zwane obolem św. Piotra.
Nawiązując do otrzymanego daru, Benedykt XVI podkreślił, że wspieranie dzieła ewangelizacji, a jednocześnie wielkoduszne spieszenie z pomocą biednym i potrzebującym wypływa z nakazu samego Jezusa, który powiedział: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40).

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rozważania bp. Andrzeja Przybylskiego: XVII niedziela zwykła

2025-07-25 12:09

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

BP KEP

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedzielę w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
CZYTAJ DALEJ

Jak rozmawiać z Bogiem?

Rozważanie do Ewangelii Łk 11,1-13

Czytania liturgiczne na 27 lipca 2025;
CZYTAJ DALEJ

Reformę należy zacząć ją od siebie [Felieton]

2025-07-27 13:00

ks. Łukasz Romańczuk

Proces synodalny trwa, a Stolica Apostolska oczekuje dalszej transformacji Kościoła. Bardzo często słyszy się dziś opinie, że Kościół przeżywa kryzys i że jest potrzebna reforma. Na czym ta reforma ma polegać?

W każdej epoce były takie kryzysy dlatego, że walkę dobra ze złem każde pokolenie podejmuje na nowo. Każde pokolenie i każdy człowiek musi podejmować tę walkę ze złem, dlatego ten kryzys będzie obecny zawsze. Kościół musi się stale reformować, ale prawdziwa reforma Kościoła nie polega na zmianie struktur, bo to jest drugorzędna sprawa. Podstawową sprawą jest nawrócenie ludzkich serc. I tę reformę należy zacząć od siebie, od swojego życia duchowego i fizycznego, od swojego stosunku do bliźnich, od swojego stosunku do żywych obowiązków, do społeczeństwa, do kultury, do polityki, do posiadania i używania dóbr doczesnych. Każdy musi zacząć reformę od siebie – nie żądać od papieża czy biskupa, by zmieniał obowiązujące w Kościele zasady. Potrzebne jest dziś bowiem nawrócenie wszystkich – polskich rodzin, by byli prawdziwymi naśladowcami Jezusa Chrystusa. Potrzebne jest nawrócenie naszej polskiej młodzieży - ideowo i moralnie. Potrzebne jest też nawrócenie naszych polityków, aby myśleli kategoriami „dobra wspólnego” - tzw. „bonum commune” [łac] - w kontekście filozofii i etyki, odnosi się do korzyści i pomyślności, które dotyczą całej społeczności, a nie tylko jednostek. Pojęcie to ma głębokie korzenie w historii i jest fundamentalne w prawie kanonicznym oraz świeckim. Potrzebne jest nawracanie pracowników, urzędników, lekarzy, duchownych, nauczycieli i wszystkich innych. Nawrócenie potrzebne jest każdemu z nas.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję