Reklama

„Dzieci - ofiary głodu”

„Współuczestniczymy w tym wszystkim, co dobre dla drugiego człowieka”. To zdanie jest mottem Dzieła Pomocy „Ad Gentes”, powołanego do istnienia decyzją Konferencji Episkopatu Polski. Dzieło wspiera działalność ewangelizacyjną, edukacyjną, medyczną i charytatywną prowadzoną przez polskich misjonarzy.
W tym roku w sposób szczególny chcemy wesprzeć „Dzieci - ofiary głodu”, tych najbardziej bezbronnych i potrzebujących. Tradycją stało się już, że w II niedzielę Wielkiego Postu będziemy wspierać modlitwą i ofiarami materialnymi polskich misjonarzy, którzy w 94 krajach świata pracują na rzecz drugiego człowieka.
Ks. Marcin Iżycki, dyrektor Dzieła Pomocy „Ad Gentes”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dzieło Pomocy „Ad Gentes”

Reklama

Dzieło Pomocy „Ad Gentes” jest odpowiedzią na apel Papieża Benedykta XVI, który przemawiając do polskich biskupów, składających wizytę „ad limina apostolorum”, zwrócił uwagę na potrzebę i oczekiwanie ze strony Kościoła powszechnego. Papież powiedział m.in.: „Bogu dziękuję za to, że wciąż darzy Polskę łaską licznych powołań. (…) Mając na uwadze ogromne potrzeby Kościoła powszechnego, proszę was, abyście zachęcali waszych prezbiterów do podejmowania posługi misyjnej czy też pracy duszpasterskiej w krajach, w których brak duchowieństwa. Wydaje się, że jest to dziś szczególne zadanie, a nawet w pewnym sensie obowiązek Kościoła w Polsce. Posyłając jednak kapłanów za granicę, zwłaszcza na misje, pamiętajcie, aby zapewnić im oparcie duchowe i wystarczającą pomoc materialną”.
Myśl Papieża jest bardzo jasna - nie chodzi tylko o wysyłanie księży do innych krajów. Obowiązkiem Kościoła, który ich posyła, jest także troska o duchowe i materialne zaplecze dla swoich misjonarzy. Kościoły misyjne potrzebują siostrzanych Kościołów. Potrzeby są ogromne.
Uwzględniając potrzeby naszych czasów i wspomniany apel Papieża Benedykta XVI, Konferencja Episkopatu Polski podjęła decyzję o powołaniu Dzieła „Ad Gentes”. Ta swego rodzaju fundacja kościelna będzie miała na celu organizowanie i udzielanie pomocy polskim misjonarzom w przygotowaniu do wyjazdu na misje i w pracy ewangelizacyjnej.
Dzieło Pomocy „Ad Gentes”, zatwierdzone na 333. Zebraniu Plenarnym KEP 22-24 września 2005 r. i erygowane dekretem przewodniczącego KEP - abp. Józefa Michalika z 3 października 2005 r., ma być narzędziem Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, służącym pomocą materialną dla polskich misjonarzy.
Zbiórka do puszek 12 marca 2006 r. w II niedzielę Wielkiego Postu, za aprobatą Konferencji Episkopatu Polski, zainaugurowała działalność Dzieła Pomocy „Ad Gentes”.

Celem Dzieła Pomocy „Ad Gentes” jest:

wspieranie polskich misjonarzy Kościoła katolickiego w realizacji ich misji;

wspieranie działalności charytatywnej, społecznej i kulturowej na terenach misyjnych, w szczególności prowadzonej przez polskich misjonarzy;

gromadzenie i upowszechnianie informacji o działalności misjonarzy polskich;

animacja misyjna w Polsce.

Dzieło Pomocy „Ad Gentes” realizuje swoje cele przez:

świadczenie bezpośredniej pomocy finansowej, rzeczowej i organizacyjnej w realizacji budowy kościołów, kaplic i innych miejsc kultu w diecezjach misyjnych;

świadczenie bezpośredniej pomocy finansowej, rzeczowej i organizacyjnej na rzecz ewangelizacji;

świadczenie bezpośredniej pomocy charytatywnej, w szczególności finansowej lub rzeczowej osobom, społecznościom oraz instytucjom charytatywno-opiekuńczym, oświatowo-wychowawczym działającym na terenach misyjnych;

świadczenie bezpośredniej pomocy finansowej, rzeczowej i organizacyjnej na rzecz kształcenia misjonarzy;

partycypację w kosztach leczenia i organizowania wypoczynku misjonarzy;

organizowanie spotkań i konferencji, mających na celu upowszechnianie informacji o działalności misyjnej Kościoła;

zbieranie środków finansowych i rzeczowych, przeznaczonych na realizację celów Dzieła;

współpracę z innymi osobami prawnymi i fizycznymi w kraju i za granicą, zainteresowanymi realizacją celów Dzieła.

Dzieło Pomocy „Ad Gentes” w swojej działalności korzysta z następujących źródeł finansowania:

publiczne zbiórki

indywidualne ofiary

dotacje

darowizny

inne formy wsparcia, zgodne z ustawą o działalności instytucji pożytku publicznego.

Komisja Episkopatu Polski ds. Misji
ul. Byszewska 1, skr. poczt. 112, 03-729 Warszawa
tel.: (0-22) 679-32-35, 743-95-26, fax: (0-22) 679-68-95
www.misje.pl
km@misje.pl

Dzieło Pomocy „Ad Gentes”
ul. Byszewska 1, 03-729 Warszawa, tel.: (0-22) 743-95-24
www.adgentes.misje.pl
adgentes@misje.pl
konto: PEKAO SA I O/Warszawa
10 1240 1037 1111 0000 0692 8049

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Most prowadzący na cmentarz w Wenecji

2025-11-04 09:16

[ TEMATY ]

cmentarz

Wenecja

most

Vatican Media

Z okazji Wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych oraz Jubileuszu Nadziei w Wenecji otwarto most wotywny na Fondamente Nove, prowadzący do monumentalnego wejścia na cmentarz San Michele na wyspie. Po moście, mierzącym ponad 400 metrów długości i 15 metrów szerokości, będzie można przechodzić na cmentarz do 9 listopada.

Droga pamięci i nadziei w ciszy weneckiej laguny — tym właśnie ma być most wotywny San Michele. To przejście łączy Fondamente Nove, położone na granicy dzielnic Cannaregio i Castello, z monumentalnym wejściem na cmentarz San Michele na wyspie. Do 9 listopada będzie można przebyć nim lagunę pieszo, aby pochowanych tam zmarłych.
CZYTAJ DALEJ

Św. kard. Karol Boromeusz - wzór pasterza

Niedziela łowicka 44/2005

[ TEMATY ]

św. Karol Boromeusz

pl.wikipedia.org

„Wszystko, co czynicie, niech się dokonuje w miłości” - mawiał św. Karol Boromeusz. Bez cienia wątpliwości można powiedzieć, że w tym zdaniu wyraża się cała Ewangelia Chrystusowa. Jednocześnie stanowi ono motto życia i działalności św. Karola Boromeusza, którego Kościół liturgicznie wspomina 4 listopada.

Przyszło mu żyć w trudnych dla Kościoła czasach: zepsucia moralnego pośród duchowieństwa oraz reakcji na to zjawisko - reformacji i walki z nią. Karol Boromeusz urodził się w 1538 r. na zamku Arona w Longobardii. Ukończył studia prawnicze. Był znawcą sztuki. W wieku 23 lat, z woli swego wuja - papieża Piusa IV, na drodze nepotyzmu został kardynałem i arcybiskupem Mediolanu, lecz święcenia biskupie przyjął 2 lata później. Ta nominacja, jak się później okazało, była „błogosławioną”. Kiedy młody Karol Boromeusz zostawał kardynałem i przyjmował sakrę biskupią, w ostateczną fazę obrad wchodził Sobór Trydencki (1545-63). Wyznaczył on zdecydowany zwrot w historii świata chrześcijańskiego. Sprecyzowano wówczas liczne punkty nauki i dyscypliny, m.in. zreformowano biskupstwo, określono warunki, jakie trzeba spełnić, aby móc przyjąć święcenia, zajęto się (głównie przez polecenie tworzenia seminariów) lekceważoną często formacją kapłańską, zredagowano katechizm dla nauczania ludu Bożego, który nie był systematycznie pouczany. Sobór ten miał liczne dobroczynne skutki. Pozwolił m.in. zacieśnić więzy, jakie powinny łączyć papieża ze wszystkimi członkami Kościoła. Jednak, aby decyzje były skuteczne, trzeba je umieć wcielić w życie. Temu głównie zadaniu poświęcił życie młody kard. Boromeusz. Od momentu objęcia diecezji jego dewiza zawarła się w dwóch słowach: modlitwa i umartwienie. Mimo młodego wieku, nie brakowało mu godności. W 23. roku życia nie uległ pokusie władzy i pieniądza, żył ubogo jak mnich. Kard. Boromeusz był przykładem biskupa reformatora - takiego, jakiego pragnął Sobór. Aby uświadomić sobie ogrom zadań, jakie musiał podjąć Karol Boromeusz, trzeba wspomnieć, że jego diecezja liczyła 53 parafie, 45 kolegiat, ponad 100 klasztorów - w sumie 3352 kapłanów diecezjalnych i 2114 zakonników oraz ok. 560 tys. wiernych. Na jej terenie obsługiwano 740 szkół i 16 przytułków. Kardynał przeżył liczne konflikty z władzami świeckimi, jak i z kapłanami i zakonnikami. Jeden z mnichów chciał go nawet zabić, gdy ten modlił się w prywatnym oratorium. Kard. Boromeusz był prawdziwym pasterzem owczarni Pana, dlatego poznawał ją bardzo dokładnie. Ze skromną eskortą odbywał liczne podróże duszpasterskie. W parafiach szukał kontaktu z ludnością, godzinami sam spowiadał, głosił Słowo Boże, odprawiał Mszę św. Jego prostota i świętość pozwoliły mu zdobywać kolejne dusze.
CZYTAJ DALEJ

Pałka zamiast tarczy

2025-11-04 20:46

[ TEMATY ]

pałka

zamiast

tarczy

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

Kiedy sąd uchyla wyrok wobec mordercy lub gwałciciela, społeczeństwo nie wnika już w niuanse prawne – ono czuje, że coś jest nie tak. Bo jeśli państwo zamiast bronić ofiar, w imię nowej politycznej doktryny zaczyna litować się nad sprawcami, to znaczy, że prawo przestało być tarczą, a stało się pałką w rękach władzy. W Polsce coraz częściej słyszymy o uchylonych wyrokach, bo „neosędzia”, bo „niekonstytucyjne przepisy”. A ofiary? Mają cierpieć jeszcze raz.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu uchylił wyrok wobec gwałciciela dziecka, bo skazał go sędzia, którego on arbitralnie nie uznaje. Morderca ma stanąć ponownie przed sądem, bo jeden sędzia uznał, że nie tylko ma prawo intepretować wiążąco konstytucję i obowiązujące przepisy, ale że robi to lepiej niż Trybunał Konstytucyjny.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję