W ostatnich dekadach zagadnienie źródeł i definicji praw człowieka stało się jednym z priorytetowych celów wielu naukowych dociekań. Dotyczą one sposobu ukształtowania się pojęcia praw człowieka, a także ich ideologicznych i historycznych fundamentów. Obecnie międzynarodowe organizacje wydają się z praw człowieka tworzyć jakby nową ideologię, dążąc wręcz do ich sakralizacji. W konsekwencji można zaobserwować tendencję do deprecjonowania tradycyjnych nośników szeroko rozumianej kultury, w skład której wchodzą i religie. Właśnie one, szczególnie te monoteistyczne, przez tysiąclecia stały na straży praw człowieka. Można nawet powiedzieć, że broniły go przed nim samym.
Obecnie usiłuje się tradycyjne formy moralności, nawiązujące w dużej mierze do religii, zastąpić etyką odwołującą się w swych korzeniach do praw człowieka. Te zaś rozumiane są jako końcowa postać pewnego rodzaju umowy społecznej, która dopuszcza ich modyfikowanie. A zatem międzynarodowe organizacje wydają się budować jakiś rodzaj nowej etyki. Właśnie ona ma być poręką powszechnego rozwoju i szczęścia ludzkości.
Tego typu postawa stwarza wiele zagrożeń, o których traktuje wydana niedawno książka Wojna z chrześcijaństwem. ONZ i Unia Europejska jako nowa ideologia (ukazała się ona w wydawniczej serii Biblioteka „Niedzieli”). Niniejsza publikacja składa się z trzech części. Pierwsza z nich (Prawa człowieka: rzeczywistość i utopia) zajmuje się zagadnieniem współczesnej koncepcji praw człowieka, wychodząc od Deklaracji Praw Człowieka z 1948 r., a kończąc na relacjach Kościoła katolickiego z Unią Europejską. Jej autorka - Lucetta Scaraffia fachowo omawia problem praw człowieka w kontekście prób ich sakralizacji, odnosząc się do działalności organizacji międzynarodowych. Druga część prezentowanej pozycji (Nie rozwijajcie się, nie rozmnażajcie się) dotyczy zasadniczo prokreacyjnej strony ludzkich praw. Eugenia Roccella, która ją napisała, wychodząc od zagadnienia praw reprodukcyjnych, przedstawia problematykę planowania rodziny w kontekście zagadnień demograficznych oraz feministyczne zapędy, które wypaczają prawdziwy obraz kobiety. Ostatnia część książki zawiera aneksy. Służą one czytelnikowi do jej lepszej percepcji i pogłębienia swojej wiedzy. Załączniki te zebrała Assuntina Morresi. Wśród nich znajdziemy m.in. Powszechną Deklarację Praw Człowieka.
Wydaje się, że lektura prezentowanej pozycji z pewnością pomoże człowiekowi wierzącemu uświadomić sobie ogrom zagrożeń, z których być może nie zdaje on sobie sprawy. Dotyczą bowiem nie tylko jego religijnych przekonań, lecz również jego praw jako człowieka.

Autorki książki z wnikliwością podejmują zagadnienie źródeł praw człowieka i ich miejsca w międzynarodowych społecznościach i organizacjach.
Zajmują się prawami reprodukcyjnymi i na ich tle ukazują sytuację kobiety. „Prawa człowieka - rzeczywistość i utopia” oraz „Nie rozwijajcie się, nie rozmnażajcie się” - to tytuły dwóch części książki, dające obraz podejmowanych w niej problemów.