Lasowiacy - ludność południowej części prastarej Puszczy Sandomierskiej - swą nazwę wywodzą od lasu. Całe życie tych ludzi związane było z przyrodą. Według popularnego przysłowia, las był ich ojcem. Żywił nie tylko ludzi, ale również zwierzęta domowe, praktykowano bowiem tzw. pasterstwo leśne. Nie dziwi zatem fakt, że mieszkańcy puszczańskich osad z ufnością uciekali się do Matki Bożej czczonej w sanktuarium w Ostrowach Tuszowskich (dekanat kolbuszowski, diecezja rzeszowska), której nadali tytuł „Madonny z Puszczy”.
Z początkami kultu Maryi w tym sanktuarium wiążą się dwie legendy spisane przez ks. Dominika Litwińskiego, proboszcza w latach 1934-69. Pierwsza z nich mówi o okolicznościach powstania kościoła. Zmęczonemu polowaniem rycerzowi miała objawić się Matka Boża i przekazać swą wolę: „Przybyłam tu z Włoch i tu zbudujesz mi kościół”. Druga dotyczy źródła wypływającego w pobliżu świątyni. Według niej, polujący w niedzielę rycerz stracił wzrok, kiedy krew zabitego jelenia oblała mu oczy. Żałując za grzech, prosił Matkę Bożą o ratunek. Usłyszał wtedy głos: „Wygrzeb w piasku dołek i obmyj się wodą, która z niego wypłynie”. Po obmyciu oczu wodą rycerz odzyskał wzrok.
Łaskami słynący wizerunek Madonny z Puszczy jest kopią cudownego obrazu Matki Bożej Śnieżnej z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore. Wizerunek z Ostrowów Tuszowskich powstał w 1630 r., o czym świadczy data umieszczona na obrazie. Według tradycji, obraz miał być darem królewskim związanym z konsekracją świątyni w 1634 r.
Początki kultu Madonny z Puszczy sięgają przełomu XVII i XVIII wieku. Wiadomo, że w 1. poł. XVIII stulecia w świątyni znajdowało się 18 wotów oraz 6 nitek korali. Przed 1727 r. obraz Matki Bożej ozdobiono srebrnymi koronami wysadzanymi czeskimi kamieniami. Korony były częściowo złocone. Obecność koron na wizerunku Maryi może świadczyć, że w 2. poł. XVII wieku lub na początku wieku XVIII dokonano prywatnej koronacji obrazu. W 1. poł. XVIII wieku w świątyni znajdowało się pięć sukienek bławatnych „na Najświętszą Maryję Pannę”.
Kres istnieniu kultu Matki Bożej w Ostrowach Tuszowskich położyło ustawodawstwo józefińskie zaborczej Austrii w 2. poł. XVIII wieku. 16 maja 1794 r. na mocy rozporządzenia lwowskiego Gubernium kosztowności kościelne parafii w Ostrowach Tuszowskich, w tym korony i wota, przejęła monarchia austriacka. Zrabowane przedmioty oszacowano na kwotę 271 florenów i 18 krajcarów. W świadomości wiernych istniało nadal przekonanie o cudowności wizerunku.
Odrodzenie kultu Madonny z Puszczy nastąpiło dzięki staraniom ks. Dominika Litwińskiego. To właśnie on rozpoczął prowadzenie Księgi Łask oraz opracował dzieje kościoła i kultu Matki Bożej. Niewątpliwie na ożywienie czci Matki Bożej w ostatnich latach wpłynęło powstanie dróżek różańcowych oraz figur Madonny i rycerza, a także odkrycie zasypanego w latach 30. XX wieku cudownego źródełka. Wszystkie te inwestycje zrealizowano z inicjatywy obecnego proboszcza ks. Ryszarda Madeja. Do czcicieli Madonny z Puszczy należał m.in. poeta ks. Jan Twardowski, który na kilka miesięcy przed swą śmiercią przesłał na ręce Księdza Kustosza rękopis jednego ze swoich utworów, oraz wybitny patriota prof. Jan Zdzisław Włodek (1885-1940) z UJ, kolator kościoła.
Do stóp Madonny z Puszczy przybywają leśnicy. Jest Ona bliska sercu każdego z nich, bo taka „pachnąca świerkami i cała w wiewiórkach” (ks. Jan Twardowski). 21 maja br. odbyło się w sanktuarium I Spotkanie Leśników Puszczy Sandomierskiej pod przewodnictwem biskupa rzeszowskiego Kazimierza Górnego. Udział w uroczystościach wzięli leśnicy z Regionalnych Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie i Krośnie. Zasadzono wówczas obok sanktuarium dąb papieski. Spotkanie odbyło się z inicjatywy bp. Górnego, dyrektora RDLP w Krośnie Jana Kraczka, nadleśniczego z Mielca Józefa Prade oraz nadleśniczych z Tuszymy i Kolbuszowej. W ostatnich latach sanktuarium w Ostrowach Tuszowskich stało się również szczególnym miejscem modlitwy myśliwych. Przybywają oni corocznie przed wizerunek Madonny z Puszczy z okazji święta swego patrona - św. Huberta, którego witraż znajduje się w prezbiterium.
Według biskupa pomocniczego diecezji rzeszowskiej Edwarda Białogłowskiego, sanktuarium w Ostrowach Tuszowskich jest szczególnym ośrodkiem kultu maryjnego na terenie diecezji rzeszowskiej i „trzeba dużo modlitwy, by ten wizerunek Najświętszej Maryi Panny został przyozdobiony koronami, jako znak aprobaty i potwierdzenia Kościoła”.