W Unii Pracy lekka dezorientacja. Nie wiadomo, co dalej będzie z partią. Czy ma się usamodzielnić, czy ewentualnie wtopić w nową na lewicy partię Marka Borowskiego i reszty secesjonistów z SLD, czy
wreszcie należałoby zastosować opcję zerową, czyli samorozwiązanie. Na razie pewne jest, że Marek Pol rezygnuje z przewodniczenia partii (Rzeczpospolita, 13 kwietnia). Prawdopodobnie chce się maksymalnie
skupić na budowaniu autostrad. Jeżeli tak, to pewne jest, że będziemy jeździć po jeszcze większych dziurach.
Braterstwo wraca
Koszmary wracają. Warmińsko-mazurskie SLD podpisało umowę o współpracy z kaliningradzkim oddziałem rosyjskiej partii prezydenta Putina - Jedna Rosja (Gazeta Wyborcza, 10-12 kwietnia). Przerabialiśmy
całkiem niedawno partyjne braterstwo z centrum na Wschodzie. Wydawało się, że tę lekcję mamy już za sobą, a jednak nie. Skóra cierpnie na wspomnienie internacjonalistycznej pomocy. Przyjeżdżała ona, gdy
władza bratniej partii wymykała się z rąk. Na czołgach.
Do największego w Eurazji miłośnika jednorękich bandytów - Jerzego Jaskierni przyjechał czarnym lexusem tylko ździebko mniejszy miłośnik tych słynnych stworków - Maciej Skórka. Według oficjalnej
wersji, obydwaj miłośnicy „bandytów” spotkali się, żeby pogadać o - sporcie (Gazeta Wyborcza, 10-12 kwietnia). Trudno w to uwierzyć.
Odsłona kart
Andrzej Lepper odsłania karty. Publicznie chwali Adolfa Hitlera, który „na początku działalności miał naprawdę dobry program”, i Goebbelsa, „który był wielkim człowiekiem w dziedzinie
socjotechniki”. W sukurs idzie mu Piotr Tymochowicz - jego były doradca - zachwalając wspaniałą logistykę obozów koncentracyjnych i intelektualne walory Führera (Gazeta Wyborcza, 15
kwietnia). Nie będzie komentarza, ponieważ do powyższych słów żaden nie dorastałby do pięt.
Pozamiatane?
Rząd Leszka Millera - a konkretnie minister skarbu - sprząta przed odejściem. Tuż przed świętami pozamiatano w Orlenie. Na tyle skutecznie, że szefem Rady Nadzorczej została przedstawiciel
mniejszościowego udziałowca Jana Kulczyka. Mimo że Skarb Państwa ma trzykrotnie większe udziały w naftowym gigancie, to jego przedstawicieli ogarnęła dziwna niemoc - milczeli jak zaklęci. Podnosili
tylko ręce za kandydatem Kulczyka (Rzeczpospolita, 14 kwietnia). Od nas do Płocka jest ok. 250 km. Ale aż tu czuć swąd. I to wcale nie ropy.
Któż z ludzi rozezna zamysł Boży albo któż pojmie wolę Pana? Nieśmiałe są myśli śmiertelników i przewidywania nasze zawodne, bo śmiertelne ciało przygniata duszę i ziemski namiot obciąża rozum pełen myśli.
Doskonale znany tekst dzisiejszej Ewangelii zachęca nas do konfrontacji z naszym podążaniem za Chrystusem. Zastanawiamy się nieraz nad naszą relacją do Boga, wiele możemy już o tym powiedzieć, ale życie nieustannie to weryfikuje i niejako wymusza na nas stanięcie w prawdzie wyrażonej nie tylko słowem, ale nade wszystko czynem. Już nieraz uświadamialiśmy sobie, że wiara i pójście za Chrystusem nie jest życiem usłanym różami, a dziś Jezus mówi nam wprost o drodze, na której trzeba dźwigać codzienny krzyż. I stoi przed nami wiele, na pozór sprzecznych, zachowań, jak choćby nienawiść do ojca, matki, żony, dzieci. Czy może nas ów tekst gorszyć? Myślę, że żadną miarą. Trzeba jednak należycie uporządkować hierarchię wartości w naszym życiu, by wiedzieć, co z czego wynika. Oczywiście, na pierwszym miejscu musi być Bóg. Potem – Jego wola względem naszego życia. To tak jakby z nieco innej strony modlitwa Ojcze nasz..., która przypomina wpierw o uświęceniu Boga, o Jego należytym miejscu w naszym życiu, o naszej otwartości na Jego wolę, a następnie dopiero wyraża prośbę o chleb powszedni, który jest symbolem doczesności. Wszystko musi być budowane na fundamencie, którym jest Bóg. Jeśli chcesz pójść za Chrystusem, musisz to uczynić bezkompromisowo. Stanąć przed nim sam na sam. Bez niczyjego wsparcia, zaplecza i zabezpieczeń. Tylko On i ja. Moje „ja” – ja sam przed Nim jestem nikim, bo wszystko, czym jestem, wynika z mojej relacji do Niego. Tym jest moja „nienawiść” do siebie samego: wyraża się w oddaniu wszystkiego Bogu – tak jak oddanie żony, dzieci, braci czy sióstr. Wszystko zaczyna się od mojej relacji do Niego. Od wzięcia tego wszystkiego jakby od nowa – w postaci krzyża obrazującego wszystko, z czym przychodzi mi żyć na co dzień. Jeśli nie przyjmę tego w duchu wiary, nie jestem uczniem Chrystusa. Cała rzeczywistość mojego ziemskiego pielgrzymowania musi być interpretowana w duchu wiary. Wszystko dzieje się po coś. Wszystko w Bożym planie ma swój sens i ma czemuś służyć. To fundament, o którym pisze dalej ewangelista Łukasz. Twoje życie musi być zaplanowane na współpracę z Bogiem. Zaczynasz budować. A jeśli już, to od początku do końca – mówiąc nieco prostym językiem: na dobre i na złe. Jestem z Nim wtedy, gdy moje życie „układa się”, ale i wtedy, gdy przychodzi moment próby. To jest nie tylko trwałe budowanie fundamentu, ale i zdolność wykończenia budowy. Jeśli w chwili próby porzucam Jezusa, to jestem człowiekiem godnym politowania albo obiektem drwin. Czym jest moja wiara tylko w chwili powodzenia, albo czym jest moja miłość tylko w dobrej, a nie złej doli? Życie nasze pozostaje ciągłym zmaganiem, walką – wygrana pozostaje tylko z Chrystusem.
„Święci Piotr Jerzy Frassati i Karol Acutis są zaproszeniem skierowanym do nas wszystkich, zwłaszcza do młodych, by nie marnować swego życia, ale kierować je ku górze i uczynić z niego arcydzieło” - powiedział papież Leon XIV podczas kanonizacji obydwu młodych świętych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
