Reklama

Chleba naszego powszedniego...

Niedziela łódzka 40/2000

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Niedziela, 10 września 2000 r. wyznaczona została w kalendarzu obchodów Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa jako dzień pielgrzymki rolników i ogrodników do katedry łódzkiej, głównego kościoła stacyjnego w naszej archidiecezji. Jednocześnie, jak to się dzieje od kilku lat, druga niedziela września jest datą archidiecezjalnego święta plonów, tradycyjnie zwanego dożynkami. Te dwie przyczyny zgromadziły w bazylice archikatedralnej liczne delegacje mieszkańców wsi, pracowników zakładów rolnych, spółdzielni rolniczych i ogrodników. Przybyli, niektórzy wraz z proboszczami swoich parafii, często w regionalnych strojach by uroczyście podziękować Panu Bogu za Jego błogosławieństwo i opiekę, za to że mimo tegorocznych trudnych warunków pogodowych uzyskano plony ziemi, owoce całorocznej pracy dla potrzeb własnych i na użytek mieszkańców miast.

18 delegacji przyniosło pracowicie i misternie uplecione wieńce dożynkowe, niekiedy całe konstrukcje ozdobione kłosami, ziarnami zbóż i kwiatami. Były wśród nich przedstawienia łodzi z figurą Chrystusa, postacie i portrety Matki Bożej, wiatrak mielący zboże oraz liczne wariacje na temat logo Wielkiego Jubileuszu. Były wypieczone z chlebowego ciasta kosze i wieńce, całe bogactwo płodów ziemi przyniesione do świątyni jak każe tradycja, by pierwociny zbiorów poświęcić dla Stwórcy wszystkiego.

Uroczystości przewodniczył arcybiskup łódzki Władysław Ziółek. Obecne były najwyższe władze regionalne z wojewodą łódzkim, prezydentem m. Łodzi, przewodniczącym sejmiku wojewódzkiego i starostą powiatu Łódź-Wschód. Rząd RP reprezentowała

wiceminister Katarzyna Skórzyńska. Przybyli przedstawiciele Związku Kółek i Organizacji Rolniczych, Kół Gospodyń Wiejskich, Solidarności RI oraz innych związków i organizacji politycznych.

Orkiestra ludowa z Poddębic, działająca pod egidą firmy " Concret" Zbigniewa Stępnia, najpierw przywitała Arcypasterza przed katedrą i odegrała na cześć Księdza Arcybiskupa Sto lat, następnie towarzyszyła procesji na wejście oraz delegacji z wieńcami dożynkowymi. Gdy procesja dotarła przed ołtarz główny, dźwięki radosnego marsza zastąpiła podniosła melodia Nie rzucim ziemi skąd nasz ród... a wszyscy zebrani ze wzruszeniem włączyli się w śpiew chłopskiego hymnu Roty. Zanim rozpoczęto Liturgię, Starościna tegorocznych dożynek Teresa Gałęziewska pochwaliła Boga w Trójcy Jedynego i powołując się na słowa kard. Stefana Wyszyńskiego wypowiedziała kilka pięknych zdań o godności pracy rolnika i obowiązku miłowania Ojczyzny. Przypomniała m.in. ten fragment wypowiedzi Prymasa Tysiąclecia: "Trzeba mocno trzymać się rodzinnej skały, aby nie spaść na dno przepaści".

Uroczystą Mszę św. celebrował i homilię wygłosił abp Władysław Ziółek. W trakcie Liturgii dokonał poświęcenia płodów ziemi z tegorocznych zbiorów a słowo pasterskie poświecił medytacji nad fragmentem modlitwy Pańskiej: "...chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj...". Mówił Arcypasterz o zrozumiałej i właściwej każdemu człowiekowi potrzebie chleba, o Bogu jako Miłosiernym Dawcy chleba powszedniego i tego Eucharystycznego, pokarmu na życie wieczne, o bliskich wszystkim wspomnieniach z domu rodzinnego, obrazie Matki dzielącej chleb a także o obecności scen związanych z chlebem na kartach Ewangelii. Przypomniał wypowiedź Papieża Jana Pawła II o pracy rolnika zamieszczoną w encyklice Laborem exercens oraz zwrócił uwagę na to, że na łódzkiej ziemi nie ustaje trud Bożego siewu czyli ewangelizacji, która dzięki rzetelnej pracy kapłanów przynosi duchowe plony w postaci wiernych rzesz katolików, dobrych rodzin, żywych parafii oraz nowych świątyń. Również za te znaki duchowego odrodzenia należy Bogu dziękować. Jednocześnie ciągle aktualna pozostaje skarga Pana Jezusa: "żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało...". Dlatego prośba o nowych kapłanów, robotników Bożego żniwa oraz o poprawę stanu życia społecznego wsi dołączona została do intencji dziękczynnej tej jubileuszowej Mszy św.

Po zakończeniu Liturgii zgromadzeni wierni i goście udali się na plac przy katedrze, gdzie na estradzie odbyły się oficjalne obchody dożynkowego święta. Wszyscy przedstawiciele władz państwowych, samorządowych i związkowych jeszcze raz powitani przez starostę dożynek Witolda Drelę, otrzymali bochny chleba upieczonego z tegorocznego ziarna a następnie krótkie wystąpienia gości przeplatały się ze śpiewem ludowych piosenek w wykonaniu zespołu Koła Gospodyń Wiejskich z Nowosolnej, życzeniami i wierszami składanymi przez delegacje poszczególnych wiosek i parafii. Nie zabrakło przyśpiewek specjalnie ułożonych na tę okazję, które w gorzko-żartobliwym tonie wyrażały najistotniejsze problemy polskiej wsi. Zarówno w nich jak i w wystąpieniach przedstawicieli władz brakowało optymistycznej nuty, przeważała niepewność jutra i bezradność wobec rozpędzonej machiny zmian społecznych i gospodarczych.

Na zakończenie rozstrzygnięto konkurs na najpiękniejszy wieniec dożynkowy. Jury w składzie: Katarzyna Skórzyńska - przewodnicząca, Piotr Korwin Kochanowski i Irena Góralska przyznało w kategorii wieńców I nagrodę delegacji z Kałowa za okazałe logo Wielkiego Jubileuszu wykonane z kłosów, ziaren i kwiatów. II nagrodę otrzymał wieniec dożynkowy ze Świn, III nagrodę równocześnie - wieńce z Rokicin i Srocka. Wyróżniono poza tym wieniec przyniesiony przez przedstawicieli parafii w Marzeninie. W kategorii delegacji i darów ołtarza zwyciężyła delegacja Zespołu Szkół Rolniczych z Sędziejowic przed delegacjami z Nowosolnej (II miejsce) oraz z Tuszyna i Ujazdu (wspólne III miejsce) Nad przebiegiem całości dożynkowego święta czuwał duszpasterz rolników ks. Jarosław Leśniak.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2000-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rady o. Pio dotyczące modlitwy różańcowej

[ TEMATY ]

różaniec

św. o. Pio

Zakon Braci Mniejszych Kapucynów, Prowincja Krakowska

Całe nauczanie Ojca Pio, który nigdy nie głosił kazań, ani nie był misjonarzem, ogranicza się do nauk udzielanych podczas spowiedzi oraz do rozmów i korespondencji z duchowymi dziećmi. Był wielkim obrońcą modlitwy różańcowej, której popularność w latach jego życia nieco przygasła i to nie tylko wśród ludzi świeckich, ale także wśród wielu księży, uznających ją za modlitwę nudną, będącą reliktem średniowiecza. Ojciec Pio przekonywał, że modlitwa różańcowa jest „najwspanialszym darem od Matki Bożej dla ludzkości”.

Podziel się cytatem Goście odwiedzający Ojca Pio, wśród których były osoby wszelkich zawodów, m.in. politycy, artyści, lekarze, słynne osobistości, otrzymywali od niego różaniec. Przy tej okazji prosił ich, aby go zawsze z sobą nosili i codziennie odmawiali przynajmniej jedną część, czyli pięć dziesiątków, które zapewnią im łaski i opiekę Matki Bożej. Różańce otrzymane od Ojca Pio obdarowani uważali zawsze za najcenniejszy podarunek.
CZYTAJ DALEJ

Pierwszy kartuz

Święty Brunon – założyciel zakonu kartuzów, jednego z najsurowszych zakonów istniejących do dziś w Kościele, wybrał charyzmat milczenia, samotności i ciszy.

O zakonie kartuzów usłyszeliśmy zapewne dzięki filmowi Wielka cisza. Kim był jego założyciel? Brunon urodził się w Kolonii i pochodził ze znamienitej rodziny. Uczył się m.in. w szkole katedralnej w Reims, a także w Tours. Około 1055 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później biskup Reims – Manasses I powołał Brunona, aby prowadził tam szkołę katedralną. Trwało to ok. 20 lat (1056-75). Wychował wielu wybitnych mężów owych czasów. W 1080 r. zaproponowano mu biskupstwo, nie przyjął jednak tej godności. Udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym czasie opuścił klasztor i w towarzystwie ośmiu uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w 1084 r. Brunon urządził klasztor, zbudowany też został skromny kościółek. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę „Wielkiej Kartuzji” (La Grande Chartreuse). W 1090 r. Brunon został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia – papieża bł. Urbana II na doradcę. Zabrał ze sobą kilku towarzyszy i zamieszkał z nimi przy kościele św. Cyriaka. Wkrótce, w 1092 r., w Kalabrii założył nową kartuzję, a w pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł. Kartuzję w Serra San Bruno odwiedził w 1984 r. św. Jan Paweł II. Uczynił to również Benedykt XVI 9 października 2011 r. W słowie do kartuzów podkreślił wówczas znaczenie charyzmatu milczenia we współczesnym świecie. Charyzmat kartuzji – powiedział – sprawia, że „człowiek wycofując się ze świata, poniekąd «eksponuje się» na rzeczywistość w swej nagości, eksponuje się na tę pozorną pustkę, aby doświadczyć Pełni, obecności Boga, Rzeczywistości najbardziej realnej, jaka istnieje, i która wykracza poza wymiar zmysłowy”.
CZYTAJ DALEJ

Pszenno. Kapłan z sercem pasterza. Pożegnanie ks. kan. Kazimierza Gniota

2025-10-06 17:33

[ TEMATY ]

bp Marek Mendyk

diecezja świdnicka

pogrzeb kapłana

śmierć kapłana

ks. Przemysław Pojasek

kapłan diecezji świdnickiej

ks. Marcin Gęsikowski

ks. Kazimierz Gniot

ks. Mirosław Benedyk/Niedziela

Bp Marek Mendyk podczas obrzędu ostatniego pożegnania śp. ks. kan. Kazimierza Feliksa Gniota w kościele św. Mikołaja w Pszennie.

Bp Marek Mendyk podczas obrzędu ostatniego pożegnania śp. ks. kan. Kazimierza Feliksa Gniota w kościele św. Mikołaja w Pszennie.

Wypełniony wiernymi kościół św. Mikołaja był świadkiem pożegnania wyjątkowego kapłana, który przez ponad dwie dekady prowadził miejscową wspólnotę z łagodnością, konsekwencją i głęboką wiarą.

6 października bp Marek Mendyk przewodniczył Mszy świętej pogrzebowej za śp. ks. kan. Kazimierza Feliksa Gniota, wieloletniego proboszcza parafii, który zmarł w 72. roku życia i 46. roku kapłaństwa. Żałobna liturgia, koncelebrowana przez blisko trzydziestu kapłanów z całej metropolii wrocławskiej, wśród nich wikariusza generalnego diecezji świdnickiej ks. kan. Arkadiusza Chwastyka i kanclerza legnickiej kurii ks. prał. Józefa Lisowskiego, była nie tylko modlitwą, ale i świadectwem wdzięczności za życie, które, jak przypomniał biskup świdnicki, było całkowicie zanurzone w Bogu i w ludziach.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję