Borkowice: zmarła jedna z sióstr, która wcześniej zakaziła się koronawirusem
Zmarła 83-letnia siostra zakonna ze Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Misjonarek w Borkowicach koło Radomia. 19 marca w domu zakonnym wykryto ognisko koronawirusa.
W klasztorze przebywa 12 sióstr, z czego 8 zostało zakażonych. Po zakończonej izolacji powoli wracają do sił. Jedna z zakonnic trafiła do szpitala. Po kilku dniach starań służb medycznych, zmarła 2 kwietnia na skutek powikłań i chorób współistniejących. Pogrzeb odbędzie się po świętach wielkanocnych.
Siostry poprosiły o duchową łączność w modlitwie i podziękowały za dotychczas otrzymaną pomoc i wsparcie. - W imieniu wszystkich sióstr ze wspólnoty dziękujemy sąsiadom, bliskim, znajomym za wymierną materialną pomoc, duchowe wsparcie i telefoniczne zapewnienia o pamięci i modlitwie. Wszystkich wspierających polecamy Bogu w naszej benedyktyńskiej modlitwie, życząc błogosławionych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego - napisały siostry benedyktynki misjonarki.
Przypomnijmy, że koronawirusa u sióstr stwierdzono 19 marca. Od tego czasu przebywały one w izolacji w swoim domu zakonnym w Borkowicach. U zakażonych benedyktynek występowała wysoka temperatura, bóle głowy i kaszel.
Siostry Benedyktynki Misjonarki przybyły do Borkowic w 1939 roku. Zamieszkały w domu parafialnym, gdzie obok pracy w parafii, podjęły także pracę z dziećmi, tworząc ochronkę. W 1997 roku rozpoczęto budowę nowego domu zakonnego. Podjęły się również działalności opiekuńczo – wychowawczej, dlatego część domu przeznaczyły na przedszkole, którego poświęcenie miało miejsce 18 kwietnia 1999 roku.
Z powodu obecności koronawirusa Sanepid w Przysusze zawiesił działalność przedszkola do 28 marca.
Siostry benedyktynki misjonarki z Borkowic nie tylko katechizują, ale i podejmują posługę w miejscowej parafii pod wezwaniem Świętego Krzyża.
Życie w klasztorach benedyktyńskich toczy się według głównej myśli zawartej w regule św. Benedykta: „Aby Bóg był we wszystkim uwielbiony” (RB57). Realizowane to było prze wieki poprzez całą wychowawczo-oświatową działalność zakonu benedyktyńskiego. Nauczanie w tradycji benedyktyńskiej miało istotne znaczenie. Choć można by raczej mówić o pracy wychowawczej, gdyż pierwotna szkoła benedyktyńska uczyła postawy życiowej i nie miała nic wspólnego ze zwykłym widmem współczesnej szkoły. Była to praktyka oddawania dzieci na wychowanie do klasztorów. Tam zdobywały potrzebne im wykształcenie czy raczej umiejętności i wracały do swoich domów lub też wybierały życie zakonne i pozostawały w klasztorze. Przykładem mogą być tutaj święci Maur i Placyd czy też św. Gertruda, św. Mechtylda czy wreszcie św. Hildegarda. Od wczesnego średniowiecza kto chciał się kształcić, uczęszczał do szkoły benedyktyńskiej. Z biegiem czasu benedyktyni założyli wiele szkół, które były prowadzone wzorowo.
Ponad 600 osób z różnych zakonów, zgromadzeń i instytutów świeckich, zarówno żeńskich jak i męskich wzięło udział w V Kongresie Młodych Konsekrowanych, który od 18 do 21 września br. odbywał się w sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej w Licheniu Starym. Wszystko po to, by wspólnie się modlić, formować, a także dzielić przeżywaniem powołania, pokazując jednocześnie oblicze młodego i radosnego Kościoła.
Codzienny rytm kongresu był wymagający, ale pozwalał również na momenty wytchnienia i stwarzał okazję do indywidualnej refleksji: wspólna jutrznia z komentarzem do czytań, czas na osobistą modlitwę, konferencje, Eucharystia, spotkania w grupach dzielenia, nieszpory, a wieczorami adoracja. Między tymi punktami natomiast czas na rozmowy i spacery alejkami licheńskich ogrodów.
To sam Chrystus jest źródłem siły wierności dla osób konsekrowanych, zarówno w kontemplacji, jak i w zaangażowaniu apostolskim - powiedział Papież na audiencji dla czterech zgromadzeń zakonnych. Przypomniał też, że tysiącletnie doświadczenie Kościoła wskazuje środki, dzięki którym można czerpać z tego bogactwa. Są to: asceza, sakramenty, bliskość z Bogiem i z Jego Słowem, dążenie „do tego, co w górze”.
Leon XIV zauważył, że ludzie, których horyzont ogranicza się wyłącznie do spraw tego świata mogliby twierdzić, że taka postawa to „spirytualizm”. Łatwo jednak można temu zaprzeczyć, wskazując na to, co przez wieki robiły i nadal robią osoby konsekrowane. Wyruszały na misję w bardzo trudnych czasach. Pochylały się nad moralną i materialną nędzą w najbardziej opuszczonych środowiskach społecznych. Potrafiły być blisko potrzebujących, godziły się ryzykować życie, aż do jego utraty, stając się ofiarami brutalnej przemocy w czasach wojny.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
