Publikujemy treść stanowiska:

Warszawa, 24 marca 2021 r.

Stanowisko Parlamentarnego Zespołu na rzecz Życia i Rodziny z okazji Narodowego Dnia Życia

Dziś po raz 17. obchodzimy Narodowy Dzień Życia ustanowiony w 2004 roku
przez Sejm RP IV kadencji.

Uchwała Sejmu stanowi, że „Dzień ten powinien stać się okazją do narodowej refleksji nad odpowiedzialnością władz państwowych, społeczeństwa i opinii publicznej za ochronę i budowanie szacunku dla życia ludzkiego, szczególnie ludzi najmniejszych, najsłabszych i zdanych na pomoc innych.”, a także „Dzień ten powinien stać się okazją do narodowej refleksji nad odpowiedzialnością władz państwowych, społeczeństwa i opinii publicznej za ochronę i budowanie szacunku dla życia ludzkiego, szczególnie ludzi najmniejszych, najsłabszych i zdanych na pomoc innych. Dzień ten powinien być również motywem solidarności społecznej, zachętą dla wszelkich działań służących wsparciu i ochronie życia.”

W uzasadnieniu uchwały wnioskodawcy m.in. zauważyli, że: „Życie ludzkie, zasadnicza wartość moralna, którą szanować i chronić powinno całe społeczeństwo, zajmuje wysoką pozycję w polskim porządku konstytucyjnym.” Wskazali także, iż „Narodowy Dzień Życia uświadamiać ma całemu społeczeństwu naszą odpowiedzialność za budowanie kultury życia we wszystkich wymiarach – zarówno w porządku państwowo-prawnym, jak i w dziedzinach bardziej podstawowych: w kulturze, obyczajach, nauczaniu, świadomości moralnej narodu.”

Jako Parlamentarny Zespół na rzecz Życia i Rodziny pragniemy podziękować posłom Sejmu IV kadencji za ustanowienie Narodowego Dnia Życia i podkreślamy, że w pełni utożsamiamy się z celami i refleksjami zawartymi w przytoczonej treści uchwały. Zgadzamy się z zawartym w uchwale stwierdzeniem, że władze państwowe są odpowiedzialne za ochronę i budowanie szacunku dla życia ludzkiego, szczególnie ludzi najmniejszych, najsłabszych i zdanych na pomoc innych. Dlatego przypominamy dziś o podjętym kilka miesięcy temu stanowisku zespołu w sprawie wyroku TK z dnia
22 października 2020 r. Z zadowoleniem przyjęliśmy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, które zapewnia realizację konstytucyjnej ochrony życia oraz godności chorych i niepełnosprawnych dzieci przed ich urodzeniem. Pozytywnie oceniliśmy także zapowiedzi Rządu RP dotyczące zwiększenia zaangażowania Państwa we wsparcie kobiet w ciąży oraz niepełnosprawnych dzieci, zarówno przed jak i po urodzeniu. Przedstawiliśmy także szereg postulatów, które zdaniem zespołu mogłyby zapewnić
większe wsparcie i godniejszą egzystencję tym rodzinom.

Wciąż aktualne są postulaty zawarte w uzasadnieniu uchwały dotyczące budowania kultury życia we wszystkich wymiarach. Chcemy włączyć się w realizację tych postulatów, w szczególności zauważając potrzebę proponowania rozwiązań promujących życie, wspierających rodziny w realizacji ich funkcji wychowawczej i sprzyjających prorodzinnemu charakterowi edukacji. Zwracamy uwagę na powinność
większej afirmacji życia ludzkiego i wzmocnienia dobrego wizerunku rodziny w przestrzeni publicznej. Zadania te należałoby budować wieloaspektowo poprzez np.:

1. Organizowanie kampanii reklamowych, konkursów, debat w przestrzeni publicznej przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Kultury Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz we współpracy z organizacjami pozarządowymi.
2. Aktywność Polskich Mediów w promocji wyżej wymienionych wartości – np.: stworzenie osobnego kanału, programu telewizyjnego, serialu, portalu internetowego dedykowanego rodzinie. Wszędzie tam rodzina powinna być przedstawiana ciekawie i wiarygodnie, jako naturalne środowisko życia i rozwoju człowieka. Promocja rodziny powinna być akcentowana także w przestrzeni popkultury.
3. Współpracę z przedstawicielami szeroko rozumianego biznesu, w tym ze spółkami skarbu państwa – kampanie reklamowe, konkursy promujące rodzinę.

Świadomość społeczna, czym w istocie jest życie ludzkie, powinna znaleźć odzwierciedlenie w edukacji szkolnej. Forma wiedzy powinna być dostosowana do percepcji ucznia.

Uważamy, że wartość życia ulega dziś swoistemu zdegradowaniu, a przyczyn tego zjawiska należy upatrywać w głębokim kryzysie kultury, który sceptycznie odnosi się do samych fundamentów poznania, etyki, oraz genealogii życia ludzkiego.

Należy dokonać wszelkich działań, by przywrócić do świadomości społecznej sens istnienia człowieka, jego praw i obowiązków. W osiągnięciu sukcesu pomocne będą wszelkie działania skierowane na wzmocnienie godności rodziny, na usytuowaniu jej dobra w centrum działań wspólnoty