Święty Józef jest dla nas przykładem rzetelnego wykonawcy
przepisów Prawa Mojżeszowego. Zwłaszcza z opisów św. Łukasz
możemy wywnioskować, że św. Józef zadał sobie wiele trudu, by
Święta Rodzina nigdy nie uchybiła wypełnieniu żadnego z przepisów nakazanych przez Prawo Starego Testamentu.
Gdy minęły
bowiem pierwsze dni Dzieciątka Jezus św. Józef zadbał o to, by
ósmego dnia, zgodnie z przepisami Prawa Izraela, zostało Ono
ofiarowane Panu przez obrzezanie – obrzęd upamiętniający przymierze Boga z Jego ludem. Józef nadaje wówczas także Jezusowi
imię, zgodnie z tym co polecił mu anioł we śnie. Jednak obowiązki religijne związane z narodzinami Jezusa jeszcze się nie skończyły. Gdy minęło czterdzieści dni, Józef zabiera Maryję i Jezusa
do Jerozolimy oddalonej kilka kilometrów od Betlejem, by tam
przedstawić Dziecię w Świątyni. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie
poświęcone Panu. Miał również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, tak zwaną ofiarę ubogich, zgodnie
z przepisem Prawa Pańskiego.
