Reklama

Święcenia w stopniu diakona

Niedziela szczecińsko-kamieńska 21/2012

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Posługa diakonów w Kościele znana jest już od czasów apostolskich. O wyborze siedmiu mężów do posługi diakonów mówią Dzieje Apostolskie (Dz 6,1-7). Święcenia diakonatu odbywają się przez nałożenie rąk, aby - jak pisze papież Paweł VI w „Sacrum diaconatus ordinem” - dzięki łasce sakramentalnej mogli skutecznie pełnić swoje posługiwanie. Do zadań diakona należy: udzielanie chrztu, przechowywanie i udzielanie Eucharystii, asystowanie i błogosławienie w imieniu Kościoła związkom małżeńskim, udzielanie wiatyku umierającym, czytanie wiernym Pisma Świętego, nauczanie i napominanie ludu, przewodniczenie nabożeństwu i modlitwie wiernych, sprawowanie sakramentaliów, przewodniczenie obrzędowi żałobnemu i pogrzebowemu („Lumen Gentium”, 29). Kandydaci do święceń kilka miesięcy wcześniej zostają przedstawieni publicznie Kościołowi przez biskupa. Przez święcenia diakonatu dokonuje się wprowadzenie do stanu duchownego oraz inkardynacja do określonego Kościoła partykularnego. Kandydaci przed święceniami składają przysięgi celibatu, posłuszeństwa i czci biskupowi diecezjalnemu oraz modlitwy w intencjach Kościoła i wszystkich ludzi („Pontyfikał Rzymski”).
Kandydaci przygotowujący się do święceń w stopniu diakona korzystają z formy zwyczajnej duchowego przygotowania do tak ważnego wydarzenia, poprzez odbycie rekolekcji świętych, które są zalecane przez Kościół. Jest to czas wyciszenia, oddalenia się od spraw bieżących, aby oddać się modlitwie. Rekolekcje to ważny czas „rozkwitania przed Bogiem”, ukazywania Mu swojego wnętrza i oddania się Jemu bez zastrzeżeń.
Rekolekcje poprzedzające święcenia w stopniu diakona tegorocznych kandydatów odbyły się w dniach 29.04-04.05.2012 r. w klasztorze Sióstr Jezusa Miłosiernego w Myśliborzu. Rekolekcje poprowadził ojciec duchowny seminarium ks. Wojciech Zimny. Czas wypełniony był modlitwą, konferencjami a także spotkaniami, kiedy możliwe było podjęcie tematów związanych z życiem i posługą, do której się przygotowywaliśmy. Nie brakowała również wspomnień i przemyśleń związanych z czasem życia seminaryjnego. Każdemu z nas towarzyszyły osobiste emocje i pragnienia, które przedstawialiśmy Bogu w modlitwie i adoracji indywidualnej. Nie zabrakło ważnych momentów w czasie rekolekcji, do których należy zaliczyć poniedziałkową poranną medytację (30 kwietnia) oraz indywidualne spotkania z abp. Andrzejem Dzięgą, a także nocną adorację Najświętszego Sakramentu, którą zaproponował nam Ksiądz Arcybiskup jako szczególny rodzaj modlitwy, spotkania i zjednoczenia z Chrystusem. Ważnym wydarzeniem dla nas była modlitwa wstawiennicza, którą Siostry Jezusa Miłosiernego wypraszały dla nas potrzebne łaski i otwierały się nasze serca na działanie Ducha Świętego. Wiele spotkań, rozmów było cenną wskazówką w tych dniach.
Uroczystość święceń w stopniu diakona odbyła się w bazylice archikatedralnej św. Jakuba Ap. w Szczecinie 5 maja br. o godz. 10 podczas Eucharystii sprawowanej pod przewodnictwem bp. Mariana Błażeja Kruszyłowicza. W liturgii udział wzięli licznie przybyli księża, wśród nich proboszczowie rodzinnych parafii, także siostry zakonne oraz rodziny i zaproszeni przez nas goście. Podczas homilii Ksiądz Biskup, odwołując się do czytań Liturgii Słowa, wyjaśniał istotę posługiwania diakonów w Kościele, a także wzywał, aby nie zrażać się różnymi przeciwnościami, których w życiu i posłudze nie brakuje. Po przedstawieniu kandydatów i homilii nastąpiła dalsza część obrzędu święceń. W tym momencie złożyliśmy przed zgromadzonym Kościołem przyrzeczenia. Następnie w litanii błagalnej wzywaliśmy mieszkańców nieba, aby wstawiali się za nami i przedstawiali Bogu nasze intencje. Przez nałożenie rąk i modlitwę święceń Dostojny Celebrans włączył nas w poczet diakonów. Po otrzymaniu stuły i dalmatyki Ksiądz Biskup przekazał każdemu wyświęconemu diakonowi księgę Ewangelii oraz znak pokoju. W czasie Eucharystii, która jest wielkim dziękczynieniem, uwielbialiśmy Boga za dar życia i powołania, jakim nas obdarzył. Dziękując Bogu za Jego dary i łaski, które na nas zsyła, prosimy Go, aby wspierał nas i umacniał, aby dopełnił dzieła, które w nas rozpoczął. Dziękując Bogu, dziękujemy wszystkim, którzy swoją modlitwą i obecnością przyczynili się do odczytania przez nas i rozwoju w nas powołania, którym obdarzył nas Chrystus.
Sakrament święceń w stopniu diakona przyjęli: Maciej Błaszkowski z parafii pw. św. Kazimierza Królewicza w Szczecinie; Paweł Bonkowski z par. św. Katarzyny w Goleniowie; Tomasz Kałuża z par. św. Antoniego Padewskiego w Szczecinie; Paweł Kołodziejski z par. św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Starogardzie Gd., diec. pelplińska; Maciej Kowalski z par. Matki Bożej Bolesnej w Pyrzycach; Dariusz Krawczyk z Instytutu Świętej Rodziny w Łomiankach, archidiecezja warszawska; Marcin Rolnicki z par. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Świnoujściu-Przytór; Rafał Stachowiak z par. Świętej Rodziny w Szczecinie; Łukasz Śliz z par. Przemienienia Pańskiego w Mieszkowicach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Relikwie Męczenników Ugandyjskich powrócą z Rzymu do ojczyzny

2024-05-10 18:19

[ TEMATY ]

relikwie

Rzym

Uganda

www.glassisland.com

Relikwie dwóch spośród 22 katolickich Męczenników Ugandyjskich, przechowywane od 60 lat w Rzymie, powrócą do ojczyzny w roku 60. rocznicy ich kanonizacji. Chodzi o kości świętych: Karola Lwangi i Macieja Mulumby. Zawieziono je do Wiecznego Miasta w 1964 roku na uroczystości kanonizacyjne.

Ponieważ nie chcieli się wyrzec wiary w Chrystusa i uczestniczyć w homoseksualnych praktykach króla Bugandy, 22 rzymskich katolików i 23 anglikanów zostało zamordowanych w 1885 i 1886 roku na rozkaz monarchy, który obawiał się rozszerzania się wpływów chrześcijaństwa w swoim kraju.

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 10.): O rany!

2024-05-09 21:07

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat.prasowy

Czy trzeba się dobijać z powodu przeszłości? Czy moje rany mnie szpecą? W czym Matka Boża z częstochowskiego obrazu jest podobna do Jezusa? Zapraszamy na dziesiąty odcinek „Podcastu umajonego” ks. Tomasza Podlewskiego o tym, że przy Maryi jest miejsce na ślady przeszłości.

ZOBACZ CAŁY #PODCASTUMAJONY

CZYTAJ DALEJ

150 minut do potęgi

2024-05-11 09:02

[ TEMATY ]

Samuel Pereira

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

Centralny Port Komunikacyjny to nie tylko projekt infrastrukturalny, lecz także manifestacja polskiej determinacji i ambicji. W kraju, gdzie przez lata samo mówienie o potrzebie rozwoju i byciu na równi z zachodem było kwestionowane. Gaszenie polskich ambicji pustymi hasłami o „megalomanii”, „mocarstwowości” i „machaniu szabelką” to zmora ostatnich 35 lat. Dziś sama idea CPK stanowi punkt zwrotny, jako symbol odrzucenia kompleksów na rzecz przyszłościowych inwestycji.

Zacznijmy od faktu, że projekt CPK to nie tylko lotnisko, ale cała, rozległa sieć kolei, którą może zobrazować jedna liczba: 2,5 godziny, czyli 150 minut. Tyle zajmowałby dojazd do Centralnego Portu Komunikacyjnego (CPK) i Warszawy z każdej aglomeracji w Polsce.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję