W 1968 r. w Polsce rozpoczął się ferment ideowy związany z odzyskiwaniem suwerenności i walkami frakcji politycznych o władzę. W tym czasie na zachodzie Europy i w Stanach Zjednoczonych został zapoczątkowany ruch „rewolucji kulturowej”, który stawiał sobie za cel zniszczenie chrześcijańskiej moralności i religii. Dwa lata wcześniej powstały pierwsze wspólnoty „kościoła” Szatana, nastąpił też rozwój „sieci” wspólnot New Age z ich programem osobliwej duchowości powiązanej z okultyzmem, spirytyzmem i propagowaniem narkotyków. Jednak na życie ludzi, zmiany obyczajowe, ich stosunek do religii najbardziej wpłynęła związana z tymi przemianami rewolucja seksualna dokonywana pod hasłem indywidualnej wolności. Swoboda obyczajowa, nieograniczona niczym aborcja, antykoncepcja, oddzielenie seksu od prokreacji, deklarowane jako realizacja praw człowieka, to owoce tych przemian, których początek wiąże się z atmosferą studenckich kampusów, działalnością zapalonych feministek i ideologów w rodzaju Margareth Sanger.
Jakie owoce przyniosła rewolucja seksualna i związane z nią zmiany kulturowe? Jakie są rezultaty kilkudziesięciu lat jej propagowania? Na te pytania odpowiada Mary Eberstadt, wykładowca Uniwersytetu Stanforda w Kalifornii, znana publicystka, w niedawno wydanej książce „Adam i Ewa w czasach antykoncepcji”, Wydawnictwo Ignatius Press, oraz w wydanych przez Wydawnictwo Fronda „Frajerskich listach”. Opisuje paradoksy współczesnego postrzegania postępującej wolności w wymiarze zachowań seksualnych i to, w jaki sposób wpływają one na relacje międzyludzkie oraz kondycję rodzin. Dużą uwagę poświęca fatalnym wpływom na życie Amerykanów pornografii, wynalezienia i stosowania przez kobiety pigułek antykoncepcyjnych. Ujawnia skutki aborcji na życie ludzi. Wyzbycie się chrześcijańskich reguł, powściągliwości i odpowiedzialności zaowocowało, według niej, odwróceniem się od religii. Zdaniem Eberstadt, laicki model życia został zweryfikowany i przetestowany w praktyce. We „Frajerskich listach” pisze: „Proszę tylko spojrzeć, co laicki seks wyrabia w postchrześcijańskiej Europie Zachodniej! Pornografia - na każdym kroku; w każdym sklepie ogólnospożywczym wyeksponowane leki na choroby weneryczne (dostępne bez recepty!), w dzielnicach czerwonych latarni bogaci i starsi (zazwyczaj z Zachodu) płacą uboższym i młodym (zazwyczaj ze Wschodu) za seks w każdym wydaniu, obniżanie prawnej granicy wieku, w jakim uprawianie seksu jest dozwolone, to ulubiona rozrywka parlamentów, a małżeństwo, rodzina, dzieci są na straconych pozycjach”. I dalej: „Klimaty kampusów czy bezpłodność współczesnej Europy Zachodniej nieprzypadkowo współistnieją z brakiem praktyk religijnych. Oczywiście, jedno jest powiązane z drugim. Okazuje się, że porzucenie wszelkich reguł, w istocie uczyniło z wielu prawdziwych nieszczęśników, nie wspominając już, jak wiele innych poranionych zostawili na swojej drodze”.
Eberstadt pisze o rozbitych rodzinach, o molestowanych dzieciach, o dziewczynach unieszczęśliwionych z powodu dokonanej aborcji, chorób wenerycznych, wykorzystania i porzucenia. Pisze o zdradach małżeńskich, które spowodowały gwałtowny wzrost nieślubnych dzieci oddawanych w prymitywne łapy zmieniających się ciągle „przyjaciół” mam. To właśnie rzekomo odpowiedzialni, wolni dorośli obrócili AIDS i choroby weneryczne w problemy na skalę światową. Oto zgniłe owoce rewolucji seksualnej, nie przyniosła ona wolności, ale raczej zniewolenie i nieszczęścia. Eberstadt podkreśla, że życie w rodzinie ma wielkie znaczenie dla kształtowania postaw wobec wszystkiego co najważniejsze. Większość ludzi żyje w rodzinach i doświadcza spraw wiary przez i za sprawą swoich bliskich: ojca, matki, sióstr, braci. W rodzinie człowiek uczy się ofiarności, poświęcenia, odpowiedzialności. Miłość do najbliższych pozwala odczuć transcendencję, ponadempiryczny porządek, który przenika świat człowieka. Więź, która istnieje między rodzicami a dziećmi, jest ochronną barierą przed popadnięciem w nihilizm, relatywizm i ateizm.
Mary Eberstadt odsłania związek między zjawiskiem aborcji a postawami nihilistycznymi i ateistycznymi. „Inaczej bowiem żyje się w obliczu Boga, inaczej w obliczu nicości”. Czołowi propagatorzy aborcji byli zdecydowanymi ateistami. Eberstadt odsłania także naturalistyczne (biologizm), utylitarystyczne (wygoda i zyski) motywy aborcjonistów. Wyraża satysfakcję, że zło aborcji jest coraz bardziej uświadamiane przez ludzi, którzy zdają sobie sprawę, że i oni mogliby podzielić los zamordowanych dzieci. Pisze także o badaniach medycznych, które prowadzą do „prewencyjnego dzieciobójstwa”, ze względu na możliwość wady czy choroby nienarodzonego dziecka lub jego niezaakceptowaną płeć. Przytacza opinię Hadleya Arkesa, wybitnego politologa i prawnika, konwertyty, że „aborcja jest zasadniczym sporem moralnym naszych czasów, który promieniuje na wszelkie inne zagadnienia”.
Prof. Eberstadt podkreśla, że aborcja, dzieciobójstwo, pedofilia, zoofilia, ofiary z ludzi, które istniały w świecie pogańskim, dzięki chrześcijaństwu zostały odrzucone przez miliony ludzi. Profesor demaskuje korzenie współczesnych postaw antyrodzinnych, których źródłem były takie pojęcia, jak „higiena rasowa”, „upośledzenia”, „niewłaściwe pochodzenie” czy też „życie niegodne życia”, które sięgały do darwinizmu społecznego i faszystowsko-rasistowskiej eugeniki. Eberstadt pisze także o działalności ACLU (Amerykańskiej Unii Wolności Obywatelskiej), zajmującej się pod pozorem obrony praw jednostki szerzeniem ateizmu, aborcji, eutanazji, występującej w obronie pornografii dziecięcej itp. Książki Mary Eberstadt są ostrzeżeniem o zagrożeniach nie tylko dla chrześcijaństwa, ale przede wszystkim dla człowieczeństwa i dla naszej przyszłości. Są też przypomnieniem o prawie moralnym, które jest wypisane w sercu każdego człowieka.