Zanim uroczysta Msza św. rozpoczęła się na dobre, ks. proboszcz Józef Pilch przywitał Biskupa ordynariusza, parafian i przybyłych gości. W swym słowie odniósł się do innego historycznego wydarzenia z dziejów tutejszej wspólnoty, jakim była konsekracja świątyni, dokonana 15 września 1822 r. przez biskupa tarnowskiego Grzegorza Tomasza Zieglera. Jak zauważył, 18 grudnia 2011 r. wypełnia się kolejna karta w dziejach bulowickiego kościoła.
Zaraz po słowach ks. J. Pilcha, bp T. Rakoczy poświęcił nową powierzchnię liturgiczną, poczynając od nawy zachodniej, a kończąc na wschodniej.
- Sfinansowanie dotychczasowych prac było możliwe zarówno dzięki zaradności i pomysłom ks. Proboszcza, ale przede wszystkim za sprawą szczodrobliwości was, drodzy parafianie. To wasza hojność sprawiła, że tak kosztowne przedsięwzięcie mogło zostać zrealizowane. I pragnę wam za to wspaniałe dzieło wyrazić słowa uznania i podziękowania - powiedział w trakcie homilii bp T. Rakoczy.
Wraz z Biskupem ordynariuszem przy eucharystycznym stole stanęło pięciu kapłanów. Obok ks. Józefa Pilcha, byli to ks. dziekan Jan Wodniak, wicedziekan, ks. Eugeniusz Nycz, ks. Marek Kręcioch z parafii św. Urbana w Kobiernicach, oraz ks. prał. Jakub Gil, emerytowany proboszcz parafii Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach. W gronie zaproszonych gości obecny był również ks. dziekan Józef Szczypta z parafii św. Józefa w Bielsku-Białej na Złotych Łanach, u którego jako wikary, pracował proboszcz bulowickiej wspólnoty.
W trakcie uroczystej Mszy św. o odpowiednią oprawę muzyczną zatroszczyła się miejscowa orkiestra pod dyrekcją kapelmistrza Romana Zięby oraz oazowa schola.
Specjalnie z okazji poświęcenia nowej części świątyni, jako pamiątka z tego wydarzenia, ukazał się kalendarz ścienny na rok 2012. To wydane w formacie A4, szesnastostronicowe wydawnictwo, zawiera prawie 150 zdjęć dokumentujących historię rozbudowy świątyni. Każda z umieszczonych fotografii to kronikarski zapis tego, co wydarzyło się na przestrzeni dwóch pracowitych lat, których finał, kto tylko chce, może teraz podziwiać.
Poświęcony przez bp. T. Rakoczego rozbudowany kościół św. Wojciecha, jest już trzecią świątynią, w której modlą się mieszkańcy Bulowic. Poprzednie dwa drewniane, były usytuowane przy tzw. starej drodze, gdzie obecnie znajduje się stary cmentarz. Pierwszy drewniany Dom Boży spłonął po Rezurekcji 9 kwietnia 1814 r., a obecnie istniejący powstał w latach 1817-1819. Trzy lata po zakończeniu budowy poświęcił go biskup tarnowski Grzegorz Tomasz Ziegler. W ciągu 200 lat swej historii, murowany kościół św. Wojciecha był wielokrotnie odnawiany i coraz piękniej ozdabiany. Już w 1907 r., kiedy parafię obejmował ks. Maciej Warmuz, napisał on w kronice parafialnej, że kościół jest zbyt mały jak na tak dużą wieś. Przez cały XX wiek nie podjęto jednak starań o jego rozbudowę. Wpływ na to miały zapewne dwie wojny światowe, trudny okres komunizmu i nie mniej ciężkie lata przeobrażeń ustrojowych. Dopiero w kwietniu 2007 r. przystąpiono do budowy nawy zachodniej, a później wschodniej, według projektu inż. Michała Kuczmińskiego z Katowic. Dzięki tej inwestycji, powierzchnia kościoła zwiększyła się o prawie 300 m², to jest o dwie nawy, dwie zakrystie i zaplecze magazynowe. Równocześnie zainstalowano tu nadmuchowe ogrzewanie gazowe i wentylację oraz wprawiono nowe okna. Odnowione zostały również polichromie, boczne ołtarze, a po sfinalizowaniu tych prac, poddano restauracji ołtarz główny. W bliskiej przyszłości, nowe porządki mają zawitać także na teren wokół kościoła. Nic tylko patrzeć, co się tu jeszcze zdarzy.