Po zamachu na Ojca Świętego 13 maja 1981 r. parafianie z inicjatywy pochodzącego z tej miejscowości kapucyna o. Włodzimierza Lecha podjęli zobowiązanie, że wybudują świątynię jako wotum wdzięczności za uratowanie życia Janowi Pawłowi II. Już 13 października 1985 r. bp Ignacy Tokarczuk, ordynariusz diecezji przemyskiej poświęcił kamień węgielny, a trzy lata później bp Edward Frankowski konsekrował świątynię, poświęconą Matce Boskiej Fatimskiej.
W tym roku, kiedy utworzona została diecezja rzeszowska, bp Kazimierz Górny erygował w Terliczce parafię - 25 maja 1992 r. - pod tym samym wezwaniem. Świątynia jest dwukondygnacyjna. W górnej części przeznaczona została dla kultu maryjnego i otrzymała nazwę Komnaty Matki Bożej. Służą temu celowi dekoracje ścienne, kompozycja ołtarza. Ołtarz wyrzeźbiony w drzewie, imituje dąb, na tle którego ukazała się Matka Boża Dzieciom Fatimskim. Centrum stanowi figura Matki Bożej Fatimskiej ufundowana i poświęcona przez ks. inf. Ireneusza Skubisia, redaktora naczelnego Tygodnika Katolickiego „Niedziela”.
Parafia została powierzona kapucynom, w tym czasie wzrastał kult Ojca Pio z Pietrelciny, będącego członkiem tego Zakonu, a kościół dolny stał się Kaplicą Ojca Pio. Parafianie na czele z proboszczem uczestniczyli w uroczystości beatyfikacyjnej Ojca Pio 2 maja 1999 r. i za trzy lata w uroczystości kanonizacyjnej - 16 czerwca 2002 r.
Ojcowie Kapucyni zadbali o to, by znalazły się w Terliczce relikwie i pamiątki z uroczyści kanonizacyjnych, np. zasuszone kwiaty z ołtarza, przy którym Ojciec Święty Jan Paweł II dokonywał procesu beatyfikacji i kanonizacji czy chusta, którą św. Ojciec Pio ocierał ranę boku serca. Jest to poświadczone dokumentem z dnia 24 sierpnia 2008 r.
Na mocy decyzji bp. Kazimierza Górnego kościół dolny został poświęcony 4 czerwca 1999 r. Ojcu Pio, a 13 czerwca tego roku zostały uroczyście wprowadzone relikwie Ojca Pio, dla których relikwiarz ufundował także ks. inf. Ireneusz Skubiś. Od tego czasu został ustalony czas modlitwy z Ojcem Pio na 23. dzień każdego miesiąca, a 23 września jest dniem odpustu dla parafii. Zorganizowana jest także „Grupa Modlitwy”, zarejestrowana w San Giovanni Rotondo.
Otoczenie świątyni wzbogaca, oprócz ogrodzenia, na których są umieszczone stacje drogi krzyżowej, tajemnice różańcowe i fatimskie, także Park Ojca Pio z jego pomnikiem ufundowanym przez p. Ponickich z Chicago. W roku 2008 oddany został do użytku Dom Zakonny im. Ojca Pio. Służy on rozwijającemu się ciągle sanktuarium.
Teraz zbliżamy się do drugiego w tym roku odpustu, który związany jest z dniem odejścia do Pana św. Ojca Pio - 23 września. Oczekujemy pielgrzymów i przygotowujemy się do ich przyjęcia. Podobnie jak 13 maja czekamy na przybycie pielgrzymów noszących w sercu kult Matki Bożej Fatimskiej.
Nie jest przypadkowe złączenie tych „imion” naszej parafii. Ojciec Pio wypływa z naszej franciszkańskiej duchowości i nasza parafia jako pierwsza w diecezji otrzymała go jako patrona. Ojciec Pio pomaga wiernym poprzez konfesjonał. Pielgrzymi przyjeżdżają z całej Polski i wypraszają wiele łask. Ojciec Pio miał szczególne nabożeństwo do Matki Bożej Fatimskiej. Momenty modlitwy przed Matką Bożą Fatimską uważał za najcudowniejsze w życiu. Jego ulubioną modlitwą był różaniec.„Bądź pozdrowiona Maryjo, pełna łaski. Ty jesteś wypełniona i przeniknięta Bogiem, jak kielich pełen po brzegi, lecz uboga w siebie. Jesteś bogata w Boga i Jego łaskę, gdyż nie masz siebie” (z modlitwy Ojca Pio).