Blisko 150 kapłanów uczestniczyło w uroczystej Eucharystii sprawowanej w piątek, 11 czerwca w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej. Mszy św. kończącej obchody Roku Kapłańskiego w naszej diecezji przewodniczył bp Tadeusz Rakoczy.
W homilii Biskup ordynariusz podziękował za wszelkie inicjatywy, jakie podjęto w naszej diecezji dla pogłębienia świadomości znaczenia kapłaństwa, zarówno wśród samych duchownych, jak i wiernych świeckich. Odniósł się także do zagrożeń na jakie narażeni są duszpasterze. - Kapłanom współczesnym szatan, świat, a niekiedy człowiek podsuwa te same pokusy, których doświadczył Chrystus poszczący na pustyni: chęć posiadania i chęć znaczenia. Konsumpcyjny styl życia, pogoń za użyciem i nadużyciem nie są do pogodzenia z naszą kapłańską ascezą - mówił Kaznodzieja. Zwracając się do zgromadzonych w świątyni kapłanów zaapelował o duszpasterską miłość i gorliwość w podejmowaniu wyzwań, jakie niesie współczesny świat. - Bądźmy i starajmy się być coraz bardziej dobrymi pasterzami. Miłujmy naszych wiernych, szukajmy zagubionych, bierzmy na ramiona słabych. O wszystko to, czego potrzebuje człowiek w wymiarze doczesnym, politycznym, społecznym może zwrócić się do innych. Kapłana prosi jedynie o Chrystusa. I ma prawo oczekiwać, że dzięki niemu spotka Chrystusa - podkreślił bp Rakoczy.
Na zakończenie liturgii przysięgę proboszczowską poprzedzoną publicznym wyznaniem wiary złożyło 7 kapłanów, którzy dotychczas sprawowali urzędy administratora.
W ramach Roku Kapłańskiego w diecezji bielsko-żywieckiej odbywały się m.in. comiesięczne konferencje dla księży oraz cykliczne spotkania dekanalne duchownych. Prezbiterzy odbyli także trzy diecezjalne pielgrzymki kapłańskie: do celi śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego, do Skoczowa - miejsca urodzenia św. Jana Sarkandra oraz do grobu św. Jana Marii Vianneya w Ars we Francji.
Inicjatywy związane z celebracją ogłoszonego przez Papieża Benedykta XVI Roku Kapłańskiego podejmowali także świeccy. Diakonia modlitewna Ruchu „Światło-Życie” zainicjowała krucjatę modlitwy w intencji księży, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży zorganizowało konkurs recytacji poezji kapłanów, adresowany do uczniów szkół podstawowych i gimnazjalnych, a Akcja Katolicka poświęciła wiosenną sesję tematyce kapłaństwa.
Tureccy nacjonaliści mobilizują się przeciwko zbliżającej się wizycie papieża Leona XIV w starożytnej Nicei, dzisiejszym Izniku w Turcji. „Nie jesteśmy tu w Bizancjum” - oświadczyła przewodnicząca okręgu lewicowo-nacjonalistycznej Partii Ojczyzny (Anavatan Partisi) podczas niedzielnej manifestacji protestacyjnej w zachodnio-tureckim mieście Bursa, niedaleko Izniku. Przed jej siedzibą zgromadziło się kilkudziesięciu zwolenników partii oraz jej stowarzyszeń kobiet i młodzieży. "Papież chce swoją wizytą w Nicei zjednoczyć podzielone chrześcijaństwo, aby odzyskać Stambuł - dawną Konstantynopol - z rąk Republiki Turcji" - ostrzegła.
Ogłosiła, że jej partia w razie potrzeby zapobiegnie planowanej na piątek wizycie papieża w Izniku, organizując protesty na miejscu. Uczestnicy skandowali, że ekumenizm, jedność chrześcijan, „jest kłamstwem i amerykańskim spiskiem”. Nieśli transparenty i plakaty z hasłem: „Stop ekumenicznemu spiskowi”.
25 listopada Kościół wspomina w liturgii świętą Katarzynę Aleksandryjską, dziewicę i męczennicę. Katarzyna żyła w IV wieku w Egipcie. Według przekazów, była córką króla Aleksandrii. Wyróżniała się nieprzeciętną inteligencją, ale i nadmierną dumą. Przypadek zrządził, że po śmierci rodziców na swojej drodze spotkała pustelnika, od którego usłyszała o Jezusie. To spotkanie pozostawiło trwały ślad w jej życiu, bowiem postanowiła zostać chrześcijanką.
O jej życiu wiemy głównie z przekazów i legend. Jedna z nich mówi, że podczas święta ofiarnego dla jednego z rzymskich bóstw swoją elokwencją wprawiła w zakłopotanie cesarza Maksencjusza. Zdenerwowany cesarz kazał wezwać na dwór 50 filozofów i mistrzów retoryki, aby ci dyskutowali z młodą chrześcijanką na temat religii bóstw rzymskich i chrześcijaństwa. Legenda mówi, że Katarzyna z takim mistrzostwem i w tak przekonywujący sposób zaprzeczała argumentom mędrców, że w efekcie wszyscy przeszli na chrześcijaństwo.
Jerozolima – Kościół św. Piotra in Gallicantu[/fot. Grażyna Kołek
Sny Nabuchodonozora są sceną teologii dziejów. Król widzi ogromny posąg. Głowa ze złota, piersi i ramiona ze srebra, brzuch i biodra z brązu, nogi z żelaza, stopy z żelaza zmieszanego z gliną. Daniel, natchniony przez Boga, tłumaczy, że złota głowa to sam Nabuchodonozor. Po nim przyjdą kolejne królestwa, coraz twardsze, ale coraz bardziej kruche. Ostatni etap, żelazo z gliną, to mieszanina siły i niestabilności. W tym momencie „kamień odłączony nie ręką ludzką” uderza w posąg, kruszy go, a sam staje się górą, która wypełnia ziemię. Tradycja widziała w tym kamieniu Mesjasza i królestwo Boga.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
