Podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1987 r., Ojciec Święty Jan Paweł II zwrócił uwagę na problem ludzi chorych i w podeszłym wieku: „Opieka nad ludźmi niesprawnymi i starymi, opieka nad ludźmi chorymi psychicznie - te dziedziny są bardziej niż jakakolwiek dziedzina życia społecznego miernikiem kultury społeczeństwa i państwa”. Papieskie słowa, mające związek z sytuacją ludzi niepełnosprawnych w Polsce oraz całą gamą nierozwiązanych problemów z zakresu inwalidztwa i pomocy społecznej zainspirowały mieszkańców gminy Olsztyn k. Częstochowy do powołania Stowarzyszenia Ludzi Otwartych Serc „LOS” oraz utworzenia Zakładu Ortopedyczno-Rehabilitacyjnego im. Jana Pawła II.
O ścisłym kontakcie duchowym z Ojcem Świętym świadczy 20 kart okolicznościowych nadesłanych do Stowarzyszenia z osobistym podpisem Jana Pawła II, przechowywanych w zbiorach. Na zebraniu organizacyjnym w grudniu 1989 r. z inicjatywy miejscowego społecznika Tadeusza Porady powołano komitet organizacyjny. Pomysłodawca, złożony długotrwałym kalectwem w wyniku wypadku drogowego, od ludzi na wózkach inwalidzkich doświadczył wiele pomocy i serca. Tym dziełem chciał im to chociaż symbolicznie wynagrodzić. Po wielu staraniach, zaangażowaniu i determinacji członków, a także przy duchowym wsparciu miejscowego proboszcza ks. kan. Ryszarda Grzesika, w roku 1994 dokonano pełnej rejestracji Stowarzyszenia. W otrzymanym od gminy budynku, własnym sumptem wykonano kapitalny remont, podjazdy dla wózków inwalidzkich, przystosowując budynek do potrzeb i wymogów przychodni rehabilitacyjnej, zakupiono niezbędne wyposażenie. Wszystko to bez pomocy i dotacji z zewnątrz. Poświęcenia placówki dokonał bp Antoni Długosz. Członkowie Stowarzyszenia (niegdyś było ich 1500, obecnie znacznie mniej), jako misję przyjęli wspieranie wszelkich rozwiązań służących pomocą ludziom chorym, niepełnosprawnym, bezradnym i zagubionym w gąszczu obowiązujących przepisów, a także wspieranie ubogich rodzin i tych, którzy idąc przez życie starają się naśladować cierpiącego Chrystusa. W sferze działań znalazła się pomoc społeczna połączona z próbą wyrównywania szans osób chorych i starszych w otaczającym środowisku, działalność charytatywna, ochrona i promowanie zdrowia, aktywizacja zawodowa, pomoc informacyjno-poradnicza, w tym w zdobywaniu sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego. Osobny rozdział, to nieustanna walka związana ze znoszeniem barier architektonicznych czy komunikacyjnych, organizowanie turnusów rehabilitacyjnych (dotychczas skorzystało ponad 2 tys. osób), bieżące poradnictwo medyczne i rehabilitacja pod okiem fachowego personelu.
Po wielu staraniach i bojach stoczonych z „biurokratyczną machiną” Niepubliczny Zakład Ortopedyczno-Rehabilitacyjny w Olsztynie świadczy usługi w oparciu o umowę podpisaną ze Śląskim Oddziałem NFZ, wychodząc poza granice gminy, a jedna z nielicznych w Polsce Przychodnia Stomatologiczna dla osób z porażeniem mózgowym cieszy się wielkim powodzeniem. Dzięki determinacji członków Zarządu na czele z prezesem Tadeuszem Poradą, podczas minionych 15 lat działalności Stowarzyszenia dla wielu osób życie stało się łatwiejsze, przepisy bardziej czytelne, nadzieja zawitała do wielu serc. Corocznie z pomocy Stowarzyszenia korzysta około 1200 pacjentów. Różnorodne formy działania i uzyskiwane efekty stały się możliwe dzięki ludziom, którzy swoją służbę i pracę potraktowali nie tylko jako zawód i obowiązek, ale przede wszystkim jako powołanie.