Reklama

W czyśćcu nie ma dożywocia

Niedziela rzeszowska 46/2008

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przy okazji tegorocznego Dnia Zadusznego pewien ksiądz przytoczył pytanie dziecka: - Czy w czyśćcu jest dożywocie? Odpowiedź wydaje się oczywista: - Nie, nikt w czyśćcu nie zostanie na wieczność. Warto jednak mieć świadomość, że poprzez modlitwę i odpusty żyjący mogą pomagać duszom w czyśćcu cierpiącym.

Aniołowie przypomnienia

W 1889 r. powołane zostało Zgromadzenie Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych. Inicjatywa wyszła ze strony bł. Honorata Koźmińskiego (1829-1916), który w utworzeniu Zgromadzenia odczytał wezwanie Boże. Współzałożycielką Zgromadzenia była Wanda Olędzka (ok. 1863-1915), a jej następczynią i główną współorganizatorką Natalia Nitosławska (1845-1900). Zgromadzenie, zatwierdzone przez Stolicę Apostolską, działa na prawie papieskim.
Siostry Wspomożycielki żyją według Reguły i Życia Braci i Sióstr Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu. W „Konstytucji Zgromadzenia” zapisano m.in.: „W duchu Ewangelii prowadzimy życie ukryte, nie ujawniając żadnymi zewnętrznymi oznakami swego powołania zakonnego. Nosimy strój świecki, odznaczający się estetyką, skromnością oraz prostotą, przystosowany do wieku i środowiska, w którym spełniamy swe obowiązki”.
Habit Wspomożycielki składa się z czterech części, czyli z czterech cnót: miłości, miłosierdzia, pokory, posłuszeństwa. „Nie jesteśmy aniołami, ale każdy z nas może w sobie mieć coś z anioła - i zapomniawszy swojej doli własnej, niedolom cudzym być jak anioł jasny” - zapisała Irena Trzcińska w książce pt. „Anioł w sztuce”. Bł. Honorat Koźmiński użył wobec Zgromadzenia określenia „aniołowie przypomnienia”
Zgodnie z charyzmatem i zadaniami apostolskimi, misja Sióstr koncentruje się na wspomaganiu dusz czyśćcowych, ale nie polega tylko na zwróceniu się ku osobom zmarłym. Tym nie trzeba już niczego przypominać. Ich ziemskie życie się zakończyło, a razem z nim dobiegł końca czas wzrastania w miłości do Boga i człowieka. Po tamtej stronie zbiera się już tylko owoce doczesnego życia, samemu niczego nie można zmienić.
To dla ludzi żyjących - szczególnie dla osób cierpiących po stracie najbliższych - Siostry mają być „aniołami przypomnienia”. Pogrążonych w żałobie otaczają troską, dając im możliwość modlitwy, wsparcia w przeżywaniu bólu, a nawet przyjazdu do ich wspólnoty zakonnej (od początku 2007 r. funkcjonuje dom w Sulejówku, służąc osobom dotkniętym śmiercią bliskich).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Apostolskie Dzieło Pomocy dla Czyśćca

W odpowiedzi na liczne prośby kierowane do Zgromadzenia ze strony osób świeckich, zainteresowanych współpracą w zakresie charyzmatu Zgromadzenia Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych, powstało Apostolskie Dzieło Pomocy dla Czyśćca.
Zgromadzenie rozeznało tę sytuację jako nowy znak czasu i nowe wezwanie apostolskie. Decyzja o podjęciu tej formy działalności zapadła w roku 1983. Pierwsi członkowie formalnie włączyli się do Dzieła w 1985 r.
Do ADPC może należeć każdy praktykujący katolik, niezależnie od stanu i wieku, który pragnie nieść pomoc duszom czyśćcowym. Osoby, które po zapoznaniu się z Informatorem o ADPC, decydują się na przynależność do Dzieła, wypełniają i osobiście podpisują tzw. kartę członkowską, a następnie przesyłają ją do Centrum ADPC. Tam gdzie istnieje już parafialna grupa ADPC, kartę można przekazać animatorce/animatorowi. Potwierdzeniem przyjęcia do ADPC jest „Pamiątka” z Aktem codziennego zaofiarowania, którą każdy członek otrzymuje z Centrum ADPC lub od animatorki/animatora.
Włączenie się do Apostolstwa otwiera konkretną drogę wzrostu w przyjaźni z Bogiem, Kościołem i ludźmi, czyli drogę świętości. Konkretną, bo osadzoną w duchowości i charyzmacie Sióstr Wspomożycielek. Członkowie Dzieła zmierzają do bliskości z Chrystusem i Jego Kościołem, wzorując się na życiu św. Franciszka z Asyżu oraz założyciela Zgromadzenia bł. Honorata Koźmińskiego, a także na sposobie życia Sióstr Wspomożycielek.

Młodzieżowe Dzieło Pomocy dla Czyśćca

Młodzieżowe Dzieło to działająca przy Zgromadzeniu Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych katolicka grupa modlitewna przeznaczona dla młodzieży żeńskiej i męskiej, która pragnie nieść pomoc duszom czyśćcowym oraz poznawać i zgłębiać naukę Kościoła katolickiego na temat życia wiecznego i rzeczy ostatecznych człowieka.

KONTAKT:
Apostolskie Dzieło Pomocy dla Czyśćca przy Zgromadzeniu Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych,
ul. Poprzeczna 1
05-070 Sulejówek
adpc@wp.pl

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Abp Gądecki: kapłaństwo to nie jest fach, który można rzucić i zamienić na inny

2024-05-21 14:42

[ TEMATY ]

kapłaństwo

abp Stanisław Gądecki

Karol Porwich / Niedziela

„Niech nad waszą kapłańską służbą pośród Polonii i nie tylko czuwają słudzy Boży kard. August Hlond i ks. Ignacy Posadzy. Traktujcie poważnie wasze kapłaństwo, bo kapłaństwo to nie jest fach, który można rzucić i w każdej chwili zamienić na inny. Kapłaństwo jest wieczne” - mówił abp Stanisław Gądecki. Metropolita poznański przewodniczył w poznańskiej katedrze uroczystej Mszy św., połączonej z udzieleniem święceń diakonatu czterem alumnom i święceń prezbiteratu trzem diakonom Towarzystwa Chrystusowego.

W Eucharystii uczestniczyli generał księży chrystusowców ks. Krzysztof Olejnik TChr, prowincjałowie z Australii, Brazylii, USA, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Francji, krajów, gdzie posługują chrystusowcy, rektor ks. dr Jan Hadalski i wychowawcy seminaryjni, siostry misjonarki, kapłani diecezjalni i zakonni oraz rodzice, krewni i przyjaciele alumnów.

CZYTAJ DALEJ

Religijność Polaków: Powolny spadek deklaracji wiary, szybszy spadek praktyk

2024-05-21 17:45

[ TEMATY ]

badania

religijność

Karol Porwich/Niedziela

W Polsce następuje powolny spadek deklaracji wiary, a także szybszy spadek praktyk - podaje Centrum Badań Opinii Społecznej (CBOS). Z ogłoszonego dziś raportu nt. religijności Polaków w ostatnich dziesięcioleciach wynika, że spadek praktyk najszybciej postępuje wśród osób najmłodszych (w wieku 18-24 lata) oraz mieszkańców wielkich miast i osób lepiej wykształconych.

Za odejściem ludzi z Kościoła - przynajmniej według deklaracji badanych - nie stoi głównie pandemia czy afery pedofilskie, ale brak potrzeby, obojętność i strata zainteresowania. W drugiej kolejności za spadek praktyk religijnych Polaków odpowiada (wg badań z 2022 roku) ogólna krytyka Kościoła jako instytucji: jego zaangażowanie w politykę, hipokryzja, nieaktualny przekaz, a także krytyka jego przedstawicieli, księży i biskupów.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję