Reklama

Zawsze wierny modlitwie różańcowej

W październiku gromadzimy się w naszych kościołach i kaplicach na wspólną modlitwę różańcową. Podejmując medytację przychodzą nam na myśl wszyscy ci, którzy nauczyli nas modlić się, a ich modlitwa nadal budzi nasz podziw, uznanie i zachwyt. Każdy człowiek w przekazie wiary potrzebuje drugiej osoby, która posłana przez Boga zaszczepi w nim wiarę, obudzi zaufanie i nauczy go żyć miłością chrześcijańską.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

Ksiądz Aleksander Zienkiewicz, wrocławski duszpasterz akademicki, nazywany przez studentów „Wujkiem”, którego pamięć jest ciągle żywa, był człowiekiem modlitwy różańcowej. Śledząc wydarzenia z jego życia, słuchając wspomnień wychowanków i czytając opracowania dotyczące jego osoby, można stwierdzić, że różaniec stanowił jego umiłowaną modlitwę. Swoim codziennym życiem dał budujący przykład miłości do Matki Bożej i wierności modlitwie różańcowej.
Ks. Zienkiewicz ukazywał też piękno i wartość modlitwy różańcowej innym, inspirował i motywował swoich wychowanków do jej odmawiania, gdyż sam wielokrotnie doświadczał jej mocy i skuteczności. Różaniec towarzyszył mu wszędzie. Zawsze przesuwał w palcach jego ziarenka. Powtarzał swoim podopiecznym, że różaniec jest rozmową z Maryją, rozmową pełną ufności i zawierzenia. To powierzenie Jej naszych trosk, naszych nadziei, otwarcie przed Nią naszego serca. Oddanie się Jej do dyspozycji we wszystkim, czego Ona żąda od nas w imieniu swego Syna.
Każdego dnia składał w darze Maryi i z wielką miłością ten wieniec róż. Zawierzał wówczas Maryi sprawy, które przykuwały jego uwagę i stanowiły głęboką troskę. Modlił się szczególnie za swoich wychowanków, ogarniał modlitwą wszystkich studentów.
Podczas wojny - jako rektor kościoła farnego w Nowogródku - codziennie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem prowadził modlitwę różańcową, zakończoną Litanią Loretańską i błogosławieństwem. Czynił to nawet po zamordowaniu 11 sióstr nazaretanek męczenniczek, a przed swoją dramatyczną ucieczką przed Niemcami.
Ufność „Wujka” we wstawiennictwo Matki Najświętszej wzmocniło jeszcze bardziej niezwykłe wydarzenie. W czasie jednego z bombardowań, „Wujek” znalazł się w schronie razem z wieloma innymi ludźmi. Rozlegał się płacz i zawodzenie kobiet. Wówczas zastanawiał się, co mógłby uczynić. Wyciągnął różaniec i rozpoczął modlitwę. Powoli zaczęli przyłączać się do niego obecni. Burza przerażenia ucichła. Nastał spokój. Na koniec podszedł do niego oficer sowiecki i gratulując powiedział: Wszystkiego nas nauczyli, ale „molitsja” nie nauczyli.
W pracy ze studentami potrafił umiejętnie ubogacać modlitwą różańcową prowadzone w każdym czasie i miejscu zajęcia. Maria Oszmiańska stwierdza: „W czasie wakacji, w czasie dni skupienia zwykle wychodziliśmy na wieczorne spacery i pod rozgwieżdżonym niebem, wśród szumiących drzew, w pewnym momencie cichły rozmowy - „Wujek” rozpoczynał różaniec”.
Wieczorem można było spotkać „Wuja” na pl. Katedralnym lub w jego okolicy - jak spacerował w sutannie, z różańcem w ręku. Nie zważając na pogodę wychodził „obmodlić” wszystkie sprawy.
W kościele św. Piotra i Pawła zakładał koła żywego różańca, a grono modlących się błogosławił, gratulując im i zachęcając do wytrwałości. Wielu swoim podopiecznym podarował różaniec. Dziś jest dla nich cenną relikwią. Warto w tym miejscu nadmienić, że do dzisiejszego dnia istnieją 3 różne róże różańcowe, zakładane przez „Wujka”. Niektóre z nich były zakładane ponad 35 lat temu. Do jednej z nich należał sam „Wujek”.
Na swój jubileusz 50-lecia kapłaństwa prosił: Tylko nie dawajcie mi prezentów. Lepiej odmówcie w mojej intencji różaniec. Prośba została spełniona.
Kiedy był już chory, studenci często przychodzili do niego, do Domu Księży Emerytów, aby razem pomodlić się na różańcu. Wspólna modlitwa sprawiała mu wielką radość. Była też dla „Wujka” pomocą, bo mając już słaby wzrok uzyskał pozwolenie Księdza Kardynała na zastąpienie liturgii godzin modlitwą różańcową.
Gorliwość ks. Zienkiewicza w modlitwie różańcowej stała się motywem skłaniającym wychowanków do przyjęcia jej i praktykowania we własnym życiu, Tajemnica modlitwy „Wujka” jawi się jako coś żywego, pociągającego i niezbędnego. Siła przekonywania „Wujka” polegała na tym, że pociągał innych do modlitwy własnym przykładem. Stał się osobą godną naśladowania. Wielu spośród wychowanków kontynuuje „czwórkowe” tradycje w swoich rodzinach, na wyjazdach z przyjaciółmi czy na spacerach niedzielnych. Dzieło ks. Zienkiewicza trwa. Widać to w wierności modlitwie różańcowej jego wychowanków.

Oprac. Agnieszka Bugała

„U podstaw ujmującej duchowości ks. Zienkiewicza leży głęboka cześć Matki Zbawiciela. Starał się zawsze naśladować Jej życie, szczególnie w zakresie służby bliźnim. Inspirację do Jej czci znajdował w poezji Adama Mickiewicza, który Ją uwielbiał zarówno w Obrazie Jasnogórskim, jak i w Ostrej Bramie, w ukochanym Wilnie. W swym testamencie wyznał, iż od najmłodszych lat stale doznawał Jej pomocy, Jej zawierzał każdy dzień swego życia i że nie zawiódł się na Niej nigdy.
W zeszycie swych ćwiczeń duchownych napisał, że chrześcijaninowi nie wolno odłączać Jej czci od kultu Jej Syna. Różaniec stanowił jego umiłowaną modlitwę.
Ks. prof. J. Swastek

„Ks. Wujek wśród pracy z młodzieżą, z absolwentami i ich rodzinami, tak szczelnie wypełniającej jego czas, nie zaniedbywał modlitwy osobistej, brewiarzowej, Drogi Krzyżowej i Różańca św.
W czasie natomiast naszych spotkań jedna forma modlitwy była mu szczególnie bliska i droga - Różaniec św. Towarzyszył mu wszędzie”.
Józef Kuropka

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kalwaria Zebrzydowska: procesja Pogrzebu Najświętszej Maryi Panny

2025-08-16 10:06

[ TEMATY ]

Kalwaria Zebrzydowska

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

Przybyłem tutaj, aby modlić się i zaprosić Was przede wszystkim do modlitwy o jedność w Kościele w Polsce, o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego, o zdolność przekazywania wiary młodym pokoleniom – mówił nuncjusz apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi w uroczystość Wniebowzięcia NMP w Sanktuarium Pasyjno-Maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej, gdzie przewodniczył tradycyjnej procesji Pogrzebu Najświętszej Maryi Panny.

Uroczystości rozpoczęły się Nieszporami przy kaplicy Domku Matki Bożej na kalwaryjskich dróżkach. Nuncjusz Apostolski przypomniał na początku homilii, że św. Jan Paweł II wielokrotnie pielgrzymował do Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. Przywołał jego słowa wypowiedziane 19 sierpnia 1967 roku: „Wszyscy przychodzimy tutaj i przynosimy nasze życie; przynosimy niezliczone problemy, prośby i błagania. Przynosimy również przebłagania... Drodzy przyjaciele, przynoszę tutaj – zarówno dzisiaj, jak i często w ciągu roku – moje różne prośby i błagania... Przedstawiam sprawy całego Kościoła krakowskiego... Przedstawiam to wszystko tutaj i zawsze proszę, aby modlitwa tego biskupa splatała się z modlitwą wszystkich, którzy tu się modlą, aby splatając się z nią, tworzyła jedną całość”.
CZYTAJ DALEJ

Świadectwo Tomasza Adamka: Ojciec Pio, różaniec i bokserska rękawica

[ TEMATY ]

świadectwo

św. Ojciec Pio

Tomasz Adamek

fot. z archiwum Tomasza Adamka/"Głos Ojca Pio"

Tomasz Adamek

Tomasz Adamek

Modlę się codziennie – także przez wstawiennictwo Ojca Pio – nie tylko przed walką w myśl zasady, że „jak trwoga to do Boga”. Nie wypowiadam jednak intencji, bo wiadomo, że wystarczy, jak o czymś pomyślę, a Pan Bóg już wie, czego mi potrzeba – mówi Tomasz Adamek, jeden z największych pięściarzy w historii polskiego boksu.

TEKST POCHODZI Z ARCHIWALNEGO "GŁOSU OJCA PIO", ZOBACZ NOWY NUMER: glosojcapio.pl/nowy-numer
CZYTAJ DALEJ

Kard. Stanisław Dziwisz o redukcji katechezy: Nie tędy droga

2025-08-16 15:41

[ TEMATY ]

katecheza

kard. Stanisław Dziwisz

Sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej

Kard. Stanisław Dziwisz

Kard. Stanisław Dziwisz

- Powinno nam także zależeć, by w naszym kraju szkoła wspomagała wychowawczy trud rodziców, by nie poniżano w szkole katechizacji, redukując i spychając ją na margines. Nie tędy droga do wychowania w duchu podstawowych wartości i przygotowania do życia mądrych i odpowiedzialnych obywateli – mówił w Sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej kard. Stanisław Dziwisz.

Arcybiskup krakowski senior przewodniczył uroczystościom odpustowym w Sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej. Przy tej okazji wprowadził do świątyni relikwie św. Jana Pawła II.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję