Reklama

Opasać świat żywym różańcem modlitwy

Pierwsza Grupa Modlitewna Ojca Pio powstała w 1947 r. we Włoszech w San Giovanni Rotondo, następne zaczęły powstawać na terenie Włoch, a później na całym świecie, m.in. w Polsce. Była to odpowiedź na wezwanie papieża Piusa XII, który w obliczu zagrożenia ekspansją ideologii komunistycznej po II wojnie światowej wzywał do ratowania świata.

Niedziela toruńska 48/2007

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Grupy modlitewne miały być „zorganizowanymi szeregami wiernych, którzy podejmą działalność zgodną z Bożymi przykazaniami i będą budować ład społeczny na fundamencie modlitwy” - głosił papież. Grupy modlitewne, które zaczął tworzyć Ojciec Pio, stawały się zaczynem odnowy życia chrześcijańskiego. Modlitwa miała być impulsem do działania na polu społecznym.
Grupy te - jak je określił Ojciec Pio - „są szkołami wiary, ogniskami miłości, w których sam Chrystus przebywa za każdym razem, gdy ich członkowie gromadzą się na modlitwie pod kierownictwem duchowych pasterzy i kierowników”.
Grupa Modlitwy Ojca Pio jest ważnym czynnikiem życia codziennego, pomaga pracować nad sobą, szczególnie przez katechezę i intencje. Jej celem, podobnie jak założeniem Ojca Pio, jest opasanie świata łańcuchem, żywym różańcem modlitwy oraz odnowienie życia chrześcijańskiego (miłości do Boga i do bliźniego).
Codzienne zagłębienie się w czytaniu Pisma Świętego, intencje modlitw, pozwalają włączyć się w życie innych ludzi. Myśli św. Ojca Pio są również wspaniałym materiałem do przemyśleń i codziennym drogowskazem. Życie i niezmierne dobro Świętego z Pietrelciny pokazuje głęboki sens i nadzieję ludzkiego życia, że wszyscy musimy krzewić dobro i przeciwdziałać złu.
Spośród ponad 200 Grup Modlitwy działających w Polsce, pięć zostało utworzonych w naszej diecezji. Powstanie tych grup poprzedzone było kilkudniowymi rekolekcjami w parafiach, które przeprowadzał o. Bolesław Konopka kapucyn z Tenczyna. O. Bolesław przedstawiał istotę, cele i zasady funkcjonowania takich grup, zapoznawał z osobą św. Ojca Pio, jego charyzmatem i działaniem na rzecz ożywienia życia modlitewnego.
Podczas Mszy św. rozpoczynającej rekolekcje w każdej parafii, o. Bolesław przekazywał relikwie Świętego Kapucyna na ręce ks. proboszcza. Zadaniem każdego proboszcza jest strzeżenie tych relikwii i szerzenie nauki św. Ojca Pio.
Zgodnie ze statutem Grupy Modlitwy Ojca Pio z 1949 r., na prośbę księży proboszczów, bp Andrzej Suski wyraził zgodę na ich działanie na terenie diecezji toruńskiej. Moderatorem każdej grupy jest proboszcz danej parafii, natomiast członkowie grup wybierają spośród siebie animatora grupy. Odbywają się comiesięczne Eucharystie i nabożeństwa z ucałowaniem relikwii św. Ojca Pio, czuwania i wspólne modlitwy, podczas których członkowie grup starają się pogłębiać swoje życie duchowe. Modlą się we własnych intencjach oraz w intencjach innych osób, szczególnie proszą o zdrowie. O sile wspólnych modlitw w tego rodzaju grupach, niech świadczy fakt, że ich członkowie modlą się m.in. o zdrowie czy pomyślny przebieg operacji na prośbę osób z różnych miejsc w Polsce.
Członkowie Grup Modlitewnych zagłębiają się także w życie i duchowość Świętego Patrona, starają się wprowadzać jego wskazówki w życie codzienne. Uczestniczą w rekolekcjach dla Grup Modlitewnych (ostatnio w Bydgoszczy). Zgodnie ze wskazaniami św. Ojca Pio, każdy powinien codziennie odmówić dowolną modlitwę w aktualnych intencjach, raz w miesiącu spotkać się w kościele na Mszy św. z innymi członkami grupy i poświęcić czas na modlitwę adoracyjną, przynajmniej raz w tygodniu przeczytać fragment Pisma Świętego i wyciągnąć dla swego życia dobre postanowienia, starać się żyć w łasce uświęcającej, we własnym środowisku praktykować bratnią miłość, w miarę swoich możliwości włączać się w spełnianie dzieł miłosierdzia chrześcijańskiego, prowadzić przykładne życie religijne.
Budujący jest fakt, że do tych grup również w naszej diecezji należą niejednokrotnie całe rodziny i wciąż dołączają kolejne osoby.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Bp Krzysztof Włodarczyk: synodalność to droga, którą idziemy razem

2024-04-22 14:25

[ TEMATY ]

Bp Krzysztof Włodarczyk

synodalność

Diecezja bydgoska

Bp Włodarczyk

Episkopat News

Bp Krzysztof Włodarczyk

Bp Krzysztof Włodarczyk

„Synodalność to droga, którą idziemy razem” - mówi bp Krzysztof Włodarczyk. Ordynariusz diecezji bydgoskiej podkreśla, że biskup musi czuć zapach swoich owiec. „Musi wejść w życie ludzi, diecezji. Wymiar empatii, wczucia się w ich sytuacje jest kluczowy. Wtedy ma szanse na to, by Ewangelia, którą chce przekazać, nie unosiła się ponad głowami, tylko trafiała do serca. Nie ma innej drogi” - dodaje w wywiadzie dla Przewodnika Katolickiego i KAI.

Marcin Jarzembowski (KAI): Dwadzieścia lat to dużo czy mało?

CZYTAJ DALEJ

Gniezno: Prymas Polski przewodniczył Mszy św. w uroczystość św. Wojciecha

2024-04-23 18:08

[ TEMATY ]

św. Wojciech

abp Wojciech Polak

Episkopat Flickr

Abp Wojciech Polak

Abp Wojciech Polak

„Ponad doczesne życie postawił miłość do Chrystusa” - mówił o wspominanym 23 kwietnia w liturgii św. Wojciechu Prymas Polski abp Wojciech Polak, przewodnicząc w katedrze gnieźnieńskiej Mszy św. ku czci głównego i najdawniejszego patrona Polski, archidiecezji gnieźnieńskiej i Gniezna.

„Wojciechowy zasiew krwi przynosi wciąż nowe duchowe owoce” - rozpoczął liturgię metropolita gnieźnieński, powtarzając za św. Janem Pawłem II, że św. Wojciech jest ciągle obecny w piastowskim Gnieźnie i w Kościele powszechnym. Za jego wstawiennictwem Prymas prosił za Ojczyznę i miasto, w którym od przeszło tysiąca lat biskup męczennik jest czczony i pamiętany.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję