Reklama

Życie uczynione darem

Jest rok 1621. Młoda kobieta udaje się do Urzędu Rady Miasta Krakowa w dzielnicy Kazimierz. Tam aktem prawnym cały swój stan posiadania przekazuje młodym dziewczętom. Podaje również motyw swej decyzji: czyni to „wzbudzona będąc miłością ku Panu Bogu i zbawieniu dusz ludzkich”. Oddaje majątek, ale oddaje też samą siebie.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Bogu samemu oddała”

Zofia Czeska, pochodząca z rodziny Maciejowskich, 37-letnia samotna wdowa, zainspirowana słowami Chrystusa: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”, dostrzegając potrzebę ówczesnego świata, odkrywa wolę Boga względem siebie. Realizuje ją konsekwentnie przez kolejnych 29 lat. Owocem współpracy z Bożą łaską staje się pierwsza zorganizowana w Polsce szkoła żeńska.
Osierocone i ubogie dziewczynki oraz dorastające dziewczęta znajdują miejsce, w którym pobierają naukę. Spod ich piór wychodzą krągłe litery, spod igieł - hafty i odzież. W ten sposób zdobywają umiejętność uczciwego zarabiania na własne utrzymanie w dorosłości. Szlachcianki i mieszczanki zajmują razem ławę szkolną, czytając i rachując, wspólnie zasiadają do posiłków, a w domowej kaplicy spotykają się z Jezusem na modlitwie. Zofia dba o ich integralny, rozwój, zarówno intelektualny, jak i duchowy. Przechodzi ponad obowiązującymi wówczas podziałami stanowymi, biorącymi pod uwagę stan posiadania i pochodzenie społeczne. Dla Zofii ważny jest człowiek. I to dla niego złożyła swoją majętność jako dar. W służbie rozwoju człowieka złożyła też swoje życie.
Dzieło Zofii cieszy się aprobatą i poparciem króla Władysława IV oraz kolejnych władców. Siedemnastowieczna szkoła, zatwierdzona przez bp. Marcina Szyszkowskiego w 1627 r., działa do dziś. W budynku, będącym niegdyś własnością Zofii, przy ul. Szpitalnej nadal, zgodnie ze współczesnymi wymaganiami edukacyjnymi, kontynuowane jest dzieło kształcenia i wychowania młodzieży w duchu chrześcijańskim.
Zrządzeniem Bożej Opatrzności, dzięki wstawiennictwu swej Założycielki, szkoła trwa mimo rozbiorów, wojen światowych i reżimu komunistycznego. Przybiera na przestrzeni dziejów różne formy, zmienia miejsce, ale trwa. Istnieje do dziś, bo jest to dzieło, które za fundament przyjęło postawę daru.

Reklama

„Maryjo, naucz nas oddawać siebie...”

Duchową przewodniczką dla Zofii i jej wychowanek staje się Najświętsza Panna w tajemnicy ofiarowania w świątyni. Tradycja podaje, że Maryja jako trzyletnia dziewczynka została, według złożonego przez rodziców ślubu, oddana na służbę Bogu. Od tej tajemnicy maryjnej wzięła nazwę fundacja Zofii - Dom Panieński pod wezwaniem Ofiarowania Najświętszej Panny. Mała Miriam we wszystkim posłuszna Bogu jest wzorem i patronką dla dziewcząt oraz dla sióstr zgromadzenia, które Zofia zakłada dla kontynuowania swego dzieła.
Zarówno szkoła, jak i zamysł utworzenia wspólnoty zakonnej jest jak na owe czasy nowatorski. Zofia umiera w roku 1650, nie doczekawszy zatwierdzenia Zgromadzenia. Nie ma też złudzeń co do swoich współpracownic. Przez prawie kolejnych pięćdziesiąt lat Dom Panieński przeżywa spore trudności, na co ma wpływ również sytuacja polityczna i gospodarcza kraju. Wezwane do pomocy siostry z innych zakonów nie mogą zmienić swych reguł, aby podjąć zadanie służby dziewczętom. Wreszcie Pan Bóg przerywa próbę. Powołuje osoby, które jak Maryja wielkodusznie odpowiadają na wezwanie uczynienia daru ze swego życia w służbie nauczania i wychowania dzieci i młodzieży.
Łacińskie brzmienie aktu ofiarowania Maryi - „praesentatio” - stanowi skróconą nazwę Zgromadzenia Sióstr Prezentek. Każda z sióstr przez konsekrację zakonną i życie tajemnicą ofiarowania na modlitwie, w cierpieniu i pracy jest darem dla Boga oraz dla wszystkich, szczególnie „tych najmniejszych”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

„Ja, siostra oddaję i poświęcam”

Złożenie ślubów zakonnych - pierwszych po dwuletnim nowicjacie i wieczystych po pięciu latach formacji juniorackiej - odbywa się przed obrazem Matki Bożej noszącym trzy tytuły. Matka Wolności w Jej koronowanym przez abp. Karola Wojtyłę w 1965 r. wizerunku wyprasza duchową wolność wszystkim, którzy modlą się do Niej i którzy są polecani Jej opiece. U Matki Bożej od Wykupu Niewolników siostry szukają pomocy i wskazówek, jak służyć, a nikogo nie zawłaszczyć. To krakowskie sanktuarium Matki Bożej Świętojańskiej oddaje zgromadzeniu. bp Konstanty F. Szaniawski w 1726 r. od dnia zamieszkania sióstr w klasztorze przy ul. św. Jana, obok kościoła, po ponad 100 latach od rozpoczęcia działalności przez Zofię Czeską. Dziś w tym samym budynku mieści się szkoła i klasztor. Gimnazjaliści i licealiści wzrastają duchowo i intelektualnie w szkole, czerpiącej z tradycji dzieła Zofii Czeskiej. Z niej wywodzą swe korzenie wszystkie dzieła oświatowo-wychowawcze, które w ciągu wieków zgromadzenie zakładało i prowadzi.
Trwają starania o beatyfikację sługi Bożej Zofii Czeskiej. Siostry Prezentki od 380 lat kontynuują dzieło wychowania i nauczania dzieci i młodzieży, wzywając wstawiennictwa swojej Założycielki.

Reklama

Dom Generalny Zgromadzenia Sióstr Prezentek znajduje się w Krakowie, przy ul. św. Jana 7; tel. 012 4226500.
O Zgromadzeniu, charyzmacie, warunkach przyjęcia więcej informacji mozna uzyskac w Internecie: www.prezentki.opoka.net.pl adres emailowy Zgromadzenia: prezentki@zakon.opoka.org.pl

Pomóc każdej młodej duszy przeżyć własną tajemnicę „Prezentacji”, pomóc jej stanąć wobec Boga żywego, który jest miłością i ukształtować z tej świadomości życie jako odpowiedź na tę miłość - to powołanie, któremu warto poświęcić (…) wszystkie siły umysłu, woli i serca, ducha i ciała - poświęcić siebie całą. Właśnie tak widzę powołanie Sióstr Prezentek, wszystkich i każdej.
Kard. Karol Wojtyła, fragment listu z okazji 350-lecia istnienia szkoły

Opiece Sióstr Prezentek Pan Bóg powierza ludzi bardzo młodych, dorastających i dorosłych. Siostry pracują w Polsce, na Ukrainie i we Włoszech. Swą troską ogarniają:

przedszkolaki w Bukownie i Świdnicy młodzież gimnazjalną i licealną w szkołach i internatach w Rzeszowie i Krakowie mieszkanki Domu Dziecka w Łukowicy dziewczęta niepełnosprawne umysłowo w Jordanowie dzieci i młodzież katechizowaną oraz przybywającą na spotkaniach w parafiach osoby potrzebujące pomocy, służąc im w duchu miłosierdzia, który wypełniał Zofię Czeską.
2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wniebowstąpienie Pańskie

Niedziela podlaska 21/2001

[ TEMATY ]

wniebowstąpienie

Monika Książek

Czterdzieści dni po Niedzieli Zmartwychwstania Chrystusa Kościół katolicki świętuje uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Jest to pamiątka triumfalnego powrotu Pana Jezusa do nieba, skąd przyszedł na ziemię dla naszego zbawienia przyjmując naturę ludzką.

Św. Łukasz pozostawił w Dziejach Apostolskich następującą relację o tym wydarzeniu: "Po tych słowach [Pan Jezus] uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: ´Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba´. Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej" (Dz 1, 9-12). Na podstawie tego fragmentu wiemy dokładnie, że miejscem Wniebowstąpienia Chrystusa była Góra Oliwna. Właśnie na tej samej górze rozpoczęła się wcześniej męka Pana Jezusa. Wtedy Chrystus cierpiał i przygotowywał się do śmierci na krzyżu, teraz okazał swoją chwałę jako Bóg. Na miejscu Wniebowstąpienia w 378 r. wybudowano kościół z otwartym dachem, aby upamiętnić unoszenie się Chrystusa do nieba. W 1530 r. kościół ten został zamieniony na meczet muzułmański i taki stan utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Mahometanie jednak pozwalają katolikom w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego na odprawienie tam Mszy św.

CZYTAJ DALEJ

Anioł z Auschwitz

Niedziela Ogólnopolska 12/2023, str. 28-29

[ TEMATY ]

Wielcy polskiego Kościoła

Archiwum Archidiecezjalne w Łodzi

Stanisława Leszczyńska

Stanisława Leszczyńska

Są postacie, które nigdy nie nazwałyby samych siebie bohaterami, a jednak o ich czynach z podziwem opowiadają kolejne pokolenia. Taka właśnie była Stanisława Leszczyńska – „Mateczka”, położna z Auschwitz.

Przyszła bohaterka urodziła się 8 maja 1896 r. w Łodzi, w niezamożnej rodzinie Zambrzyckich. Jej bliscy borykali się z tak dużymi trudnościami finansowymi, że w 1908 r. całą rodziną wyjechali w poszukiwaniu lepszego życia do Rio de Janeiro. Po 2 latach jednak powrócili do kraju i Stanisława podjęła przerwaną edukację.

CZYTAJ DALEJ

Piastunko karmiąca, módl się za nami...

2024-05-13 20:50

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Karol Porwich/Niedziela

Madonna karmiąca, którą w dzisiejszym rozważaniu przypomina nam ks. Jan Twardowski uznawana jest za patronkę domostw. Ludowe przekazy mówiły, że w domu, w którym jest jej obraz, nigdy nie zabraknie chleba.

Rozważanie 14

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję