Annopol przyciąga już swoim malowniczym położeniem. Miasto Anny, jak mówi sama nazwa, św. Anny - jak podpowiadają dzieje, związane z perłą tego miejsca: drewnianą świątynią, stojącą w cieniu obecnego kościoła parafialnego, przyciągającą wielu miłośników piękna zaklętego w drewnie. Uroda malowniczego położenia odbija się w niezwykłości niewielkiego kościółka, który o mały włos - jak opowiada ks. kan. Antoni Bezpalko - zostałby całkowicie zniszczony, gdyby nie zabiegi i troska tych, którzy jego piękno postanowili ocalić.
Długo trwały żmudne prace konserwatorskie i malarskie pod nadzorem Wojewódzkiego Urzędu Konserwatorskiego w Lublinie. Dzięki pomocy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz ofiarności parafian świątynia została odrestaurowana. - Mamy się czym pochwalić - mówi ks. Antoni Bezpalko. Wtórują mu dumnie parafianie z Annopola.
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego w Annopolu utrwaliła radość odnowienia starego drewnianego kościoła. Odnowione ściany, trzy ołtarze, XVII-wieczny feretron, krzyże i obrazy (Matki Bożej Królowej, Zdjęcie z krzyża, stacje drogi krzyżowej) oraz płaskorzeźba św. Jana Ewangelisty z XVII wieku. Na suficie została odtworzona polichromia przedstawiająca Przemienienie Pańskie. Kościołowi przywrócono stan sprzed 1886 r. I już od wczesnego popołudnia gromadzili się mieszkańcy Annopola przy swoim kościółku, aby wspólnie z przybywającymi tutaj gośćmi przeżywać radość poświęcenia odnowionej świątyni, m.in. z biskupem ordynariuszem Andrzejem Dzięgą, arcybiskupem seniorem Bolesławem Pylakiem z Lublina, abp. Stanisławem Wielgusem. Przybyli księża z Dwikóz, Ożarowa, Zawichostu, Kocudzy, Lublina, witani radośnie przez Księdza Proboszcza i wójta Miasta i Gminy Annopol Wiesława Liwińskiego. W zastępstwie nieobecnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Michała Kazimierza Ujazdowskiego, przybyli jego dwaj synowie i rodzice, przedstawiciele urzędów konserwatorskich województwa podkarpackiego i lubelskiego, władze powiatowe, gminne, samorządowe.
Gości witały piosenki i słowa montażu poetycko-muzycznego „Święta Anna, patronka Annopola”, przygotowanego przez młodzież miejscowego gimnazjum, pod kierownictwem Grażyny Ufniarz i ks. Wiesława Marszałka. Witały ich słowa wykładu ks. prof. dr. hab. Czesława Krakowiaka z KUL-u, który przybywającym na uroczystość ukazywał kult św. Anny jako drogę do świętości. Witała ich św. Anna, tronująca w obrazie głównego ołtarza, patronka tego miejsca, do której „modlić się będziemy, aby w tej odnowionej świątyni powstało diecezjalne sanktuarium Jej imienia i Jej czci poświęcone” - wypowiadał głośno swoje nadzieje ks. kan. Antoni Bezpalko w towarzystwie Biskupa Ordynariusza, który „będzie się przyglądał temu miejscu szczególnie” z nadzieją utworzenia tutaj diecezjalnego sanktuarium.
Uroczystości w Annopolu uświetniał występ parafialnego chóru, kierowanego przez Grażynę Ufniarz, a zgromadzeni i rozmodleni, wdzięczni Panu Bogu i św. Annie za odnowienie świątyni, parafianie wsłuchiwali się w słowa abp. Stanisława Wielgusa. W homilii wskazał na zagrożenia wiary, zachęcając wiernych, aby zawsze trzymali się Chrystusa - jedynej Prawdy ludzkiego życia i podążali swoim życiem za Nim. Wniebowstąpienie - tajemnica uobecniania w Kościele pokazuje, że człowiek tylko w Bogu może odnajdywać sens cierpienia, choroby, śmierci, sens codziennych prac i radości - wszystkiego co musi żywić się sakramentami - znakami miłości Boga do człowieka. Św. Annie, która uczy bliskości i ukochania Jezusa polecano Annopol i jego mieszkańców, ich codzienność podczas modlitwy wdzięczności i zawierzenia, która wznosiła się w jedynej ofierze Jezusa Chrystusa.