Brat Alois podziękował wszystkim, którzy przyjęli we Wrocławiu uczestników 42. Europejskiego Spotkania Młodych. Zaznaczył, że pokojową przyszłość trzeba budować począwszy od życia osobistego każdego z nas. Podkreślił konieczność poszanowania różnorodności tradycji narodów europejskich, ale także budowania wzajemnego zaufania. „Nie obawiajmy się swoich sąsiadów, z coraz większą uwagą słuchajmy się nawzajem” – zachęcił przeor Taizé.

Następnie brat Alois przypomniał wielką wartość odzyskanej przed trzydziestu laty wolności w Polsce i w Europie Środkowej. Wskazał na znaczenie, jakie dla tych procesów miał list biskupów polskich do biskupów niemieckich w 1965 roku, kiedy 20 lat po zakończeniu II wojny światowej napisali: „przebaczamy i prosimy o przebaczenie”. Podkreślił, że wydarzenie to jest źródłem nadziei na „odnowioną przyszłość”.

Podziel się cytatem

W obliczu wyzwań chwili obecnej przeor Taizé wezwał do „nowej solidarności, zmiany mentalności a także zrewidowania naszych konsumenckich nawyków”. Mówiąc o minionych dniach powiedział młodym: „we Wrocławiu odmłodziliście oblicze Kościoła”. Zachęcił także do przekazywania, na wzór Maryi Ewangelii na stale nowe sposoby.

„Pozwólmy, żeby prowadziła nas prawda, pokora i radość, jaką daje Chrystus! Dzięki temu będziemy mogli przygotować drogi, które On wykorzysta, aby dzisiaj znaleźć się między nami. On da nam niezbędną wyobraźnię, abyśmy szli naprzód do jutrzejszego świata, zawsze byli w drodze ale nigdy nie wykorzenieni” – powiedział na zakończenie swego rozważania brat Alois.

Oto pełny tekst rozważania brata Aloisa w tłumaczeniu na język polski:

I tak zbliżamy się do końca naszego europejskiego spotkania. Jeszcze raz gorąco dziękujemy wszystkim, którzy nas gościli – rodzinom, parafiom, miastu Wrocław i okolicznym miejscowościom, a także Polakom z różnych stron kraju, którzy przyjechali do pomocy i przyczynili się do tego, że poczuliśmy się tak dobrze przyjęci.

Podczas tych wspólnie spędzonych dni wyraziliśmy swoje pragnienie – chcemy przygotować przyszłość, w której nastanie pokój. Najpierw w naszym życiu osobistym, w naszych rodzinach, tam, gdzie studiujemy lub pracujemy. Także w kraju i poza nim, w Europie i na świecie.

Na własne oczy zobaczyliśmy ogromną różnorodność i mogliśmy się nią ucieszyć. Na kontynencie europejskim każdy kraj, każdy naród, każdy region ma swój udział w kształtowaniu mozaiki, która stanowi naszą część świata. Nie zamierzając ujednolicać naszego kontynentu, powinniśmy uszanować swoiste cechy poszczególnych miejsc, różnorodność tradycji i kultur. Nie obawiajmy się swoich sąsiadów, z coraz większą uwagą słuchajmy się nawzajem.

Wolność odzyskaną dla naszego kontynentu trzydzieści lat temu trudno było zdobyć. Wiele osób, zwłaszcza tutaj, w Polsce, zapłaciło za nią wielką cenę. Dla niektórych osób zakorzenienie w wierze było źródłem ich zaangażowania, czasem z narażeniem życia.

Tę walkę o wolność wyznaczały zadziwiające wydarzenia, zwłaszcza przebaczenie, które polscy chrześcijanie okazali narodowi niemieckiemu po Drugiej Wojnie Światowej. Przyczyniło się ono do pojednania, umożliwiło nowy początek, który jest jednym z cudów w historii naszego kontynentu.

Jeśli przypominamy takie wydarzenia, które pojawiły się w okresach napięć i nieporozumień, to dlatego, żeby z nich czerpać nadzieję na to, że dziś również możliwa jest odnowiona przyszłość. Oczywiście, inne są wyzwania, jak mogliśmy się o tym przekonać dzięki spotkaniom tematycznym, które odbywały się w ostatnich dniach.

Te trudne wyzwania chwili obecnej wymagają od nas nowej solidarności, zmiany mentalności a także zrewidowania naszych konsumenckich nawyków. W tych dniach zobaczyliśmy na przykład, że umiarkowanie jest źródłem komunii i radości.

Teraz każdy i każda z was wrócicie do domów. Ale bardziej niż kiedykolwiek wypełnia nas świadomość, że jesteśmy częścią ogromnej komunii, komunii Kościoła. We Wrocławiu odmłodziliście oblicze Kościoła.

W zmieniającym się świecie powinniśmy się zastanawiać, jak przekazywać Ewangelię ciągle w nowy sposób. Przykładem dla nas jest gotowość i zaufanie Maryi: bardzo młoda zgodziła się przyjąć to, co niewyobrażalne, zostać matką Chrystusa i w ten sposób utorowała drogę nowego początku dla ludzkości

Kiedy ewolucja ludzkości doszła do punktu zwrotnego, pozwólmy, żeby prowadziła nas prawda, pokora i radość, jaką daje Chrystus! Dzięki temu będziemy mogli przygotować drogi, które On wykorzysta, aby dzisiaj znaleźć się między nami. On da nam niezbędną wyobraźnię, abyśmy szli naprzód do jutrzejszego świata, zawsze byli w drodze ale nigdy nie wykorzenieni.