Duchowe przygotowania do beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia
Bp Michał Janocha przewodniczył Mszy św. w archikatedrze warszawskiej, która zainaugurowała nowy cykl spotkań przed beatyfikacją kard. Stefana Wyszyńskiego.
Eucharystię koncelebrowało kilkudziesięciu kapłanów diecezjalnych i zakonnych, a uczestniczyli w niej alumni warszawskiego seminarium duchownego, siostry zakonne, członkinie Instytutu Prymasa Wyszyńskiego, członkowie wspólnot i stowarzyszeń katolickich oraz bardzo wielu pielgrzymów z najodleglejszych zakątków archidiecezji warszawskiej.
W homilii bp Janocha naszkicował duchowy portret kard. Stefana Wyszyńskiego w oparciu o skutki sakramentu chrztu - włączenie w potrójne posłannictwo Jezusa: kapłańskie, królewskie i prorockie. Biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej podkreślił, że kluczem do zrozumienia tego, co w Prymasie Wyszyńskim było największe, a co jednocześnie stanowiło źródło i szczyt jego duchowej mocy to postawa ofiary i ofiarowania swojego życia Bogu przez Maryję. – Kard. Wyszyński mawiał, że jest z ludu jasnogórskiego. Tam biło jego serce – przypomniał bp Janocha.
Urzeczywistnieniem funkcji królewskiej Prymasa było podporządkowanie w jego życiu tego, co materialne, temu, co duchowe, ale także szczególne powołanie do pełnienia w czasach komunizmu funkcji interreksa. – On był interreksem, gdy sztandarowi władcy nie byli wybierani przez naród. Często przychodziło mu być rozjemcą między ludem Bożym a władzą ludową – zaznaczył bp Janocha. – Prymas potrafił mówić „nie”, gdy wszyscy inni mówili „tak”. Był natchnionym wizjonerem, jakiego wtedy było potrzeba – podkreślił i dodał, że mimo iż tyle się od tamtych czasów zmieniło, aktualność nauczania Prymasa Tysiąclecia pozostała niezmienna.
Biskup przypomniał również o członkiniach Instytutu Prymasa Wyszyńskiego, które pozostały z kard. Wyszyńskim aż do śmierci. – Bycie kapłanem, królem, prorokiem oznacza wielką samotność, a człowiek potrzebuje człowieka. I człowiek tak jak las potrzebuje otuliny, środowiska ludzi, którzy są mu oddani, którym może zaufać, wobec których może być do końca szczery, na których może polegać. Takim środowiskiem były członkinie Instytutu Prymasa Wyszyńskiego – podkreślił.
Po Mszy się prelekcję pt. “Prymas Wyszyński – mąż stanu” wygłosił dr hab. Paweł Skibiński, historyk z Uniwersytetu Warszawskiego.
Z treścią wykładu można zapoznać się na stronie archidiecezji warszawskiej:
Pierwsze z cyklu spotkań modlitewnych przed beatyfikacją kard. Wyszyńskiego zakończyło się modlitwą przy sarkofagu Prymasa Tysiąclecia i Apelem Jasnogórskim.
Od listopada do maja przyszłego roku w każdy 28. dzień miesiąca, czyli w miesięcznicę śmierci Prymasa Wyszyńskiego, w archikatedrze warszawskiej odprawiane będą uroczyste Msze św., po których wygłaszana będzie prelekcja nt. osoby i dziedzictwa kard. Wyszyńskiego.
Oto program następnych spotkań:
Reklama
28 grudnia 2019 (sobota) – Msza św. pod przewodnictwem bp. Piotra Jareckiego. Prelekcję pt. “Soli Deo per Mariam” wygłosi ks. dr Andrzej Gałka
28 stycznia 2020 (wtorek) – Msza św. pod przewodnictwem abp. Wojciecha Polaka, Prymasa Polski. Prelekcję pt. “Prymas a Naród” wygłosi ks. prof. Piotr Mazurkiewicz
28 lutego 2020 (piątek) – Msza św. pod przewodnictwem bp. Rafała Markowskiego. Prelekcję pt. “Wpływ Wielkiej Nowenny i Millenium na odzyskanie przez Polskę wolności” wygłosi dr Ewa Czaczkowska
28 marca 2020 (sobota) – Msza św. pod przewodnictwem bp. Romualda Kamińskiego. Prelekcję pt. “Wyszyński i Wojtyła. Jedność pomimor różnic” wygłosi red. Paweł Zuchniewicz
28 kwietnia 2020 (wtorek) – Msza św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Dziuby. Prelekcję pt. “Życie na co dzień” wygłoszą Krystyna Szajer i Anna Rastawicka
28 maja 2020 (czwartek) – Msza św. pod przewodnictwem kard. Kazimierza Nycza. Prelekcję pt. “Wizja obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski” wygłosi prof. Krzysztof Koehler.
2019-11-28 23:15
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Beatyfikacja o. Józefa Girottiego – biblisty i męczennika z Dachau
W sobotę 26 kwietnia w mieście Alba w północno-zachodnich Włoszech urodzony w tym mieście kard. Giovanni Coppa ogłosi błogosławionym włoskiego dominikanina o. Józefa Girottiego, zamęczonego w niemieckim obozie koncentracyjnym Dachau. Był on wybitnym biblistą, autorem artykułów i książek poświęconych Pismu Świętemu, a przy tym człowiekiem bardzo wrażliwym na krzywdę i niedolę ludzką. Właśnie za pomaganie Żydom w czasie II wojny światowej trafił do Dachau i tam zmarł w wyniku chorób i ogólnego wycieńczenia niemal tuż przed końcem wojny.
Oto krótki życiorys nowego błogosławionego.
Józef (Giuseppe) Girotti urodził się 19 lipca 1905 w mieście Alba w prowincji Cuneo w Piemoncie, w ubogiej rodzinie. Mając 13 lat, poczuł w sobie powołanie do życia duchowego i wkrótce, pod wpływem kazania głoszonego w katedrze w swym mieście przez dominikanina, postanowił zostać duchowym synem św. Dominika. 5 stycznia 1919 Beppe, jak go powszechnie nazywano, rozpoczął naukę w kolegium dominikańskim w Chieri koło Turynu, 30 września 1922 przywdział biały habit Zakonu Kaznodziejskiego. Studiując filozofie i teologię, wyróżniał się dużą inteligencją i pobożnością, a przy tym miał pogodne usposobienie, cieszył się sympatią i przyjaźnią swych kolegów.
3 sierpnia 1930 przyjął w Chieri święcenia kapłańskie. Wkrótce potem rozpoczął dalsze studia na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) w Rzymie, skąd jako lektor (mógł wówczas nauczać w szkołach dominikańskich) w 1930 wyjechał do Francuskiej Szkoły Biblijnej i Archeologicznej w Jerozolimie. Zaprzyjaźnił się tam z jej założycielem i dyrektorem, swym francuskim współbratem zakonnym o. Marie-Josephem Lagrangem (1855-1938), który wywarł na niego duży wpływ.
W 1934 o. Girotti powrócił do Włoch i zaczął wykładać Pismo Święte w studium dominikańskim w Turynie. Mimo młodego wieku cieszył się dużym autorytetem jako profesor i był bardzo lubiany przez uczniów. Jednocześnie prowadził ożywioną działalność naukową i publicystyczną, m.in. napisał głębokie komentarze do ksiąg mądrościowych i kilku innych Starego Testamentu, odznaczające się wielką erudycją, popartą znajomością wielu języków. Pisał również artykuły na tematy biblijne do czasopism fachowych.
W 1938 odsunięto go od nauczania i skierowano do klasztoru św. Dominika w Turynie. Główną przyczyną tej decyzji była jego jednoznaczna postawa antyfaszystowska. Przyszły błogosławiony przyjął tę zmianę w duchu posłuszeństwa. Działał wówczas jako duszpasterz, spowiadając wielu wiernych, opiekując się chorymi i osobami w starszym wieku w hospicjum naprzeciw swego klasztoru. Po kilku miesiącach powrócił jednak do pracy naukowej, tym razem jako wykładowca w Instytucie Misjonarzy Matki Bożej Pocieszenia (Consolata), kształcącym przyszłych misjonarzy do pracy w Afryce.
Tymczasem w 1939 wybuchła II wojna światowa, która początkowo nie dotknęła bezpośrednio zakonnika, wkrótce jednak - jak wielu innych księży - na prośbę Piusa XII włączył się w pomaganie Żydom, zagrożonym zagładą. O. Girotti czuł się do tego szczególnie powołany – i jako kapłan o wrażliwym sercu, i jako biblista, mający za sobą kilkuletni pobyt w Ziemi Świętej. Tak bardzo starał się pomagać potrzebującym, że nieraz nawet wracał do klasztoru już po zamknięciu go.
29 sierpnia 1944, w wyniku zdrady, został aresztowany przez Niemców i po pobytach w więzieniach w Turynie i Mediolanie oraz w obozie w Bolzano 9 października tegoż roku trafił do obozu koncentracyjnego w Dachau. Poznał tam wielu innych duchownych, zarówno włoskich, jak i z innych krajów, m.in. przyszłego arcybiskupa Pragi i kardynała Josefa Berana, przyszłego biskupa włoskiego Carlo Manzianę i innych. Pobyt w obozie, podczas ostrej zimy, okazał się zabójczy dla delikatnego organizmu niespełna 40-letniego zakonnika. Zmizerniał, osłabł, nie zaniedbywał jednak stałych modlitw i codziennego sprawowania Mszy św. Po raz ostatni odprawił ją 19 marca 1945 – w dniu swego patrona, będąc już ciężko chorym, po czym trafił do obozowego szpitala. Tam starał się jeszcze podtrzymywać na duchu innych, wkrótce jednak – na Wielkanoc 1 kwietnia 1945 - zmarł, prawdopodobnie dobity przez Niemców zastrzykiem z trucizną (jak św. Maksymilian Kolbe), nie mając jeszcze 40 lat.
W 1988 kuria metropolitalna w Turynie rozpoczęła jego proces beatyfikacyjny, a 27 marca 2013 papież Franciszek podpisał dekret zezwalający na beatyfikację włoskiego dominikanina. Warto jeszcze dodać, że 14 lutego 1995, w 50. rocznicę swej męczeńskiej śmierci, o. Girotti otrzymał pośmiertnie tytuł Sprawiedliwego wśród narodów świata, przyznany mu przez rząd Izraela za ratowanie Żydów w czasie wojny.
Zbliżająca się beatyfikacja będzie drugim tego rodzaju obrzędem w tym roku, a dwudziestym od początku obecnego pontyfikatu. W czasie dotychczasowych 19 ceremonii Kościół katolicki otrzymał 541 nowych błogosławionych.
„Był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu” – napisał o Kazimierzu królewiczu ks. Jan Długosz. Kazimierz odznaczał się kultem maryjnym, należał do konfraterni paulińskiej.
Był synem Kazimierza Jagiellończyka. Jego matką była Elżbieta, córka cesarza Niemiec, Albrechta II. Jednym z jego wychowawców i nauczycieli był ks. Jan Długosz, kanonik krakowski. Na wychowanie królewicza mieli też wpływ dwaj późniejsi święci: profesor filozofii i teologii Jan z Kęt, który przygotowywał młodzieńca do sakramentu bierzmowania, oraz Szymon z Lipnicy, bernardyn, spowiednik przyszłego świętego Jagiellona.
W dniu dzisiejszym stan zdrowia Ojca Świętego pozostawał stabilny. Nie wystąpiły incydenty niewydolności oddechowej ani skurczu oskrzeli. W ciągu dnia przeplatał modlitwę z odpoczynkiem, a dziś rano przyjął Komunię świętą.
Publikujemy pełną treść komunikatu Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej:
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
