Drodzy Dicezjanie!

Pod koniec stycznia na Jasnej Górze brałem udział w sympozjum dla ojców duchownych, spowiedników i rekolekcjonistów, poświęconym tematowi: „Przywracać nadzieję ubogim”. W czasie tego sympozjum słuchałem refleksji na temat uczynków miłosierdzia co do ciała i co do duszy. Postanowiłem wtedy wielkopostny list pasterski poświęcić zachęcie do pełnienia uczynków miłosierdzia.

1. Naśladujmy Chrystusa miłosiernego
Zadaniem każdego chrześcijanina jest naśladowanie Chrystusa Pana. Okres Wielkiego Postu - to czas szczególnego wnikania w tajemnicę Chrystusa i naśladowania Go. W kolekcie mszalnej na I niedzielę Wielkiego Postu Kościół prosi Boga: „abyśmy przez doroczne ćwiczenia wielkopostne postępowali w rozumieniu tajemnicy Chrystusa i dzięki Jego łasce prowadzili święte życie”. Mamy naśladować Chrystusa, który przeszedł przez ziemię, wszystkim dobrze czyniąc (por. Dz 10,38). Mamy naśladować Chrystusa, który będzie nas sądził z czynów miłosierdzia (por. Mt 25). Mamy naśladować Boskiego Mistrza, który siebie utożsamia z potrzebującym pomocy człowiekiem. Mamy naśladować Chrystusa, który pochylał się nad biednymi i przychodził im z pomocą, karmił głodnych, uzdrawiał chorych, pocieszał smutnych.
Katechizm Kościoła katolickiego przypomina, że „«Miłość Kościoła do ubogich... należy do Jego stałej tradycji». Czerpie ona natchnienie z Ewangelii błogosławieństw, z ubóstwa Jezusa i Jego uwagi poświęconej ubogim” (KKK 2444). Katechizm, idąc za stałą tradycją, przypomina o uczynkach miłosierdzia i zaznacza: „Uczynkami miłosierdzia są dzieła miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy. Pouczać, radzić, pocieszać, umacniać, jak również przebaczać i krzywdy cierpliwie znosić - to uczynki miłosierdzia co do duszy. Uczynki miłosierdzia co do ciała polegają zwłaszcza na tym, by głodnych nakarmić, bezdomnym dać dach nad głową, nagich przyodziać, chorych i więźniów nawiedzać, umarłych grzebać. Spośród tych czynów jałmużna dana ubogim jest jednym z podstawowych świadectw miłości braterskiej; jest ona także praktykowaniem sprawiedliwości, która podoba się Bogu” (KKK 2447). Niech okres Wielkiego Postu będzie dla wszystkich czasem gorliwego pełnienia uczynków miłosierdzia. W ten sposób będziemy się przyczyniać do przywracania nadziei ubogim.

2. Słuchajmy wezwań Namiestników Chrystusa do pełnienia dzieł miłosierdzia
Sługa Boży Jan Paweł II, którego rocznicę śmierci obchodzić będziemy za cztery tygodnie, wielokrotnie zachęcał katolików do dawania świadectwa miłości, a w liście na początek nowego tysiąclecia pisał, że według Ewangelii Chrystus Pan jest w szczególny sposób obecny w ubogich, dlatego wobec nich winniśmy stosować „opcję preferencyjną”, przez co dajemy świadectwo o kształcie miłości Boga, o Jego opatrzności i miłosierdziu. Wielki Papież apelował: „Potrzebna jest dziś nowa «wyobraźnia miłosierdzia», której przejawem będzie nie tyle i nie tylko skuteczność pomocy, ale zdolność bycia bliźnim dla cierpiącego człowieka, solidaryzowania się z nim, tak aby gest pomocy nie był odczuwany jako poniżająca jałmużna, ale jako świadectwo braterskiej wspólnoty dóbr. Winniśmy zatem postępować w taki sposób, aby w każdej chrześcijańskiej wspólnocie ubodzy czuli się «jak u siebie w domu»” (Novo millennio inneunte, 50).
Papież Benedykt XVI w swej pierwszej encyklice Deus caritas est daje nie tylko refleksję o tym, czym jest miłość, ale przypomina o obowiązku caritas jako istotnym zadaniu Kościoła. Ojciec Święty pisze: „Z upływem lat, wraz ze stopniowym rozprzestrzenianiem się Kościoła, działalność charytatywna utwierdziła się jako jeden z istotnych jego sektorów, obok udzielania sakramentów i głoszenia słowa: praktyka miłości wobec wdów i sierot, wobec więźniów, chorych i wszystkich potrzebujących należy do jego istoty w równej mierze, jak posługa sakramentów i głoszenie Ewangelii. Kościół nie może zaniedbać posługi miłości, tak jak nie może zaniedbać sakramentów i słowa” (nr 22).

3. Co czynić, aby lepiej spełniać uczynki miłosierdzia?
Papież Benedykt XVI na początku wielkopostnego orędzia pisze: „Wielki Post jest okresem najbardziej sprzyjającym wewnętrznej pielgrzymce do Tego, który jest źródłem miłosierdzia. Jest to pielgrzymka po pustyni naszego ubóstwa, w której On sam nam towarzyszy, wspierając nas w drodze ku radości Wielkiej Nocy”.
W tej pielgrzymce potrzebne jest najpierw głębsze poznanie Chrystusa. Do tego poznania dochodzimy przez lekturę Pisma Świętego. Przed wiekami św. Hieronim pisał, że nieznajomość Pisma jest nieznajomością Chrystusa. Sobór Watykański II w Konstytucji o Objawieniu Bożym zachęcał, aby wierni ochotnie przystępowali „do świętego tekstu czy to za pośrednictwem świętej liturgii obfitującej w Boże słowa, czy też poprzez pobożne czytanie, czy wreszcie przez odpowiednie instytucje i inne pomoce, które za przyzwoleniem i pod opieką pasterzy Kościoła chwalebnie upowszechniają się w naszych czasach” (KO 25).
Jedną z takich instytucji powołanych w Polsce jesienią 2005 r. jest Stowarzyszenie pod nazwą „Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II”. Celem tego Dzieła jest pogłębianie rozumienia Objawienia Pańskiego zgodnie z nauką Kościoła oraz kształtowanie duchowości i kultury biblijnej w duszpasterstwie, szczególnie w kaznodziejstwie i katechezie, a także w formacji indywidualnej wiernych.
Liturgia pierwszej niedzieli Wielkiego Postu przypomina, że nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych. W przeddzień tej niedzieli, w dniu 4 marca 2005 r., ustanowię diecezjalne struktury wspomnianego Dzieła Biblijnego. Zachęcam Was, Drodzy Diecezjalne, do czytania i rozważania słowa Bożego w parafiach i rodzinach oraz do włączenia się w apostolat biblijny.
Papież Benedykt XVI w tegorocznym orędziu na Wieki Post przypomina słowa błogosławionej Matki Teresy z Kalkuty: „Pierwszym ubóstwem narodów jest nieznajomość Chrystusa” i zachęca, by pomagać w odnajdywaniu Boga w miłosiernym obliczu Chrystusa.
Konstytucja o Objawieniu Bożym podkreśla, że należy pamiętać, aby czytaniu Pisma Świętego towarzyszyła modlitwa (por. KO 25). Dzięki niej, lektura ta stanie się rozmową pomiędzy Bogiem a człowiekiem, bo jak mówił św. Ambroży „z Nim rozmawiamy, kiedy się modlimy, i Jego słuchamy, gdy czytamy Boże słowa”. W encyklice Deus caritas est, papież Benedykt XVI pisze: „Błogosławiona Teresa z Kalkuty jest wymownym przykładem, że czas poświęcony Bogu na modlitwie nie tylko nie szkodzi skutecznej i operatywnej miłości bliźniego, ale w rzeczywistości jest jej niewyczerpanym źródłem. W liście na Wielki Post 1996 r. Błogosławiona pisała do swoich świeckich współpracowników: «Potrzebujemy tej intymnej więzi z Bogiem w naszym codziennym życiu. Jak możemy ją nawiązać? Przez modlitwę»” (nr 36).
Zachęcam Was, Drodzy Diecezjanie, do udziału w nabożeństwach wielkopostnych, jak Droga Krzyżowa i Gorzkie żale, przede wszystkim jednak do uczestnictwa we Mszy św. Od objęcia urzędu Biskupa Legnickiego przypominam na różne sposoby o obowiązku udziału w niedzielnej Mszy św. Obecnie zachęcam bardziej gorliwych katolików do udziału we Mszy św. w ciągu tygodnia. Dzięki zjednoczeniu z Chrystusem w Komunii św. łatwiej będziemy pełnić dzieła miłosierdzia i przywracać ubogim nadzieję. Zwraca na to uwagę modlitwa po Komunii I niedzieli Wielkiego Postu. Kapłan modli się w niej: „Posileni Chlebem z nieba, który ożywia wiarę, rozwija nadzieję i umacnia miłość, prosimy Cię, Boże. naucz nas pragnąć Jezusa Chrystusa, chleba żywego i prawdziwego, i żyć każdym słowem, które pochodzi z ust Twoich”.
Wszyscy potrzebujemy duchowej przemiany. Dokonuje się ona w czasie wielkopostnych rekolekcji parafialnych i przez przystąpienie do wielkanocnej spowiedzi i Komunii św. Także te obowiązki religijne pragnę Wam przypomnieć i zachęcić do ich wypełnienia.
W uroczystość Zwiastowania Pańskiego, w sobotę 25 marca, zapraszam do naszej katedry na obchody XIV-lecia powstania naszej diecezji. Chcemy wtedy zwyczajem lat poprzednich dziękować Bogu za łaski udzielone całej diecezji w ciągu minionych lat i wyrazić wdzięczność ludziom na ich szczególny wkład w życie religijne naszego Kościoła lokalnego.
Na wielkopostne pełnienie uczynków miłosierdzia, lekturę Pisma Świętego, modlitwę i życie sakramentalne wszystkim Diecezjanom z serca błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Wasz Biskup

Stefan Cichy

Legnica, dnia 27 lutego 2006 r.