Joanna Sobiechowska: - Jaki sport najchętniej pokazywany jest w telewizji?

Tomasz Jasina: - Są różne sporty: te bardzo medialne i popularne, jak piłka nożna, które mają wielką oglądalność; są również te zaniedbywane przez telewizję, a bardzo widowiskowe, jak tenis ziemny, sporty ekstremalne, siatkówka. Myślę, że aby oddać sens sportowej rywalizacji, trzeba pokazywać ten sport, który się dzieje „na arenie”, ale też tkwi w samym bohaterze. Czyli pokazywać relacje z meczów, ale także przybliżać bohaterów sportowych, nie tylko podczas występów, ale także podczas przygotowań i treningów. Tego typu pokazywania sportu jest - moim zdaniem - za mało. Może dlatego, że to nie jest prosta sprawa, żeby dotrzeć do człowieka i żeby on się otworzył przed kamerą.

- Zdarza się, że sportowiec bardziej staje się gwiazdą...

- Owszem, na to wpływają - niestety - media i ogromne pieniądze, które się nieodłącznie kojarzą ze sportem. W taki wizerunek wkrada się często fałsz, bo wielki sportowiec jest tylko wykreowany przez media, szczególnie przez telewizję. Pojawiają się kontrakty reklamowe, propozycje show telewizyjnych i wielkie pieniądze. To zabija ideę sportu. Oczywiście, za talent i dobrą pracę należy się zapłata, ale gwiazdorstwo to nie sport. Trzeba jednak pamiętać, że sportowcy bardzo często poświęcają się dla sportu, np. kosztem wykształcenia, a pieniądze zarobione podczas kontraktu muszą starczyć na późniejsze życie.

- Czy w pracy dziennikarza sportowego pomaga ci to, że kiedyś sam byłeś sportowcem?

- Rzeczywiście, kiedyś uprawiałem sport zawodowo. To bardzo pomaga, gdyż znając zjawiska, ludzi i procesy związane ze sportem łatwiej zdobyć informacje, ale też łatwiej zrozumieć sytuacje, które w sporcie mają miejsce, zarówno te pozytywne, jak i negatywne. Z tym bagażem, który mam, staram się pokazywać to, co jest w sporcie piękne.

- Zatem, co w sporcie jest piękne?

- W sporcie jest piękne to, że czasem upór, praca i wytrwałość może doprowadzić do tego, że ktoś teoretycznie słabszy może wygrać zawody i wysłuchać hymnu na olimpiadzie czy mistrzostwach. Można pokonać własne słabości poprzez trening, wytrwałość i można ze sportu czerpać wiele radości.

- Czy dziś ideą sportu jest uczciwość?

- Reguły sportowe zakładają zasadę fair play, która powinna być naczelną regułą dla wszystkich sportowców. Jednak zdarza się, że niszczą ją pieniądze, które mogą wpływać na negatywne zachowania ludzi. Jest to największe zagrożenie dla sportu. Pojawia się wtedy korupcja i doping, zapomina się o uczciwości i szacunku dla innych. Walka z takimi zachowaniami nie jest wcale prosta. Zdecydowanie musi być jednoznaczna ocena tych, którzy negatywnie wpływają na sport. Tutaj widzę znaczną rolę mediów, które mają pokazywać piękno sportu, ale nie wolno im omijać problemów. Szczególnie telewizja publiczna ma do spełnienia misję walki o uczciwość w sporcie.

- Co pokazujesz w swoim programie?

- Staram się pokazywać różnego rodzaju dyscypliny sportowe i informować o nich jak najwięcej osób. W programie obecny jest też sport szkolny. To bardzo miłe, gdy dochodzą do mnie głosy, że uczniowie czekają z niecierpliwością na ekipę telewizyjną. Pokazanie tego na antenie jest dodatkową motywacją dla tych młodych ludzi. Staram się też pokazywać wzorce prawidłowej postawy i pracy sportowej z dziećmi, bowiem trzeba mieć świadomość, że właśnie od szkoły zaczyna się kształtowanie kultury sportowej naszego społeczeństwa.

- Dziękuję za rozmowę.