Tłok przy podatkach

Na pomysł udzielania bezpłatnych porad rozliczeniowych wpadła Zofia Makulska założycielka Stowarzyszenia „Katolicki Klub Pracy”. - Widziałam jak wiele osób, szczególnie starszych i bezrobotnych przytłoczyła rzeczywistość, w której żyjemy. Co gorsza, nie mieli oni gdzie zwrócić się o pomoc. Postanowiłam więc coś z tym zrobić. Powołałam do życia stowarzyszenie, którego jedną z inicjatyw jest bezpłatna pomoc w wypełnianiu deklaracji podatkowych. Dla wielu osób, które ani nie mają dostatecznej wiedzy, by temu sprostać, ani pieniędzy, by to zlecić doradcy podatkowemu, jest to jedyna szansa na prawidłowe rozliczenie się z Urzędem Skarbowym - mówi Z. Makulska.
Po raz pierwszy pomoc w wypełnianiu PIT-ów ruszyła w zeszłym roku. Punkt konsultacyjny usytuowano w pomieszczeniu będącym jednocześnie siedzibą Stowarzyszenia, a mieszczącym się w budynku należącym do parafii Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej. Wkrótce okazało się, że jeden pokój nie jest w stanie pomieścić wszystkich chętnych. Dlatego za zgodą ks. proboszcza Jana Sopickiego dwie biegłe księgowe, odpowiedzialne za wypełnianie PIT-ów, przeniosły się do parafialnej biblioteki. W każdy piątek między 16.00 a 18.00 panie te przyjmują około 30 osób. Przy tej ilości chętnych godzinę zamknięcia placówki wyznacza ostatni petent.

Etat znajdę

Doradztwo podatkowe nie jest jedyną inicjatywą podejmowaną przez osoby skupione w Stowarzyszeniu „Katolicki Klub Pracy”. Działalnością priorytetową dla Stowarzyszenia jest przede wszystkim pomoc bezrobotnym w znalezieniu zatrudnienia. - Od tego wszystko się zaczęło. Upadały zakłady, coraz więcej ludzi znajdowało się na bruku, a ja nie mogłam bezczynnie na to patrzeć - wspomina Z. Makulska. - Rozdawnictwo pieniędzy zupełnie nie wchodziło w grę, bo to do niczego nie prowadzi, należało bezrobotnym pomóc wrócić do pracy. Postanowiłam więc założyć w parafii św. Maksymiliana w Aleksandrowicach, z której się wywodzę, Katolicki Klub Pracy.
Inicjatywę Zofii Makulskiej poparł proboszcz tamtejszej wspólnoty ks. Zenon Mierzwa. Zwrócił się do parafian z apelem o pomoc przy organizacji Klubu i całość ruszyła. Powoli zaczęli zgłaszać się pierwsi bezrobotni oraz pracodawcy. Projekt został oparty na prostym pomyśle. Szukający zatrudnienia podawał swoje dane oraz zawód jaki wykonywał, bądź mógłby wykonywać. Gdy do Klubu przychodził pracodawca poszukujący specjalisty z danej branży dostawał telefon do wszystkich osób, które pracowały, bądź wyrażały gotowość pracy w tym zawodzie.
Idea klubów pracy szybko wyszła poza teren parafii w Aleksandrowicach. Zaczęły powstawać kolejne oddziały, najpierw w Bielsku-Białej, a później poza jego granicami. Teraz jest ich 15. W Bielsku-Białej działają w parafiach: św. Maksymiliana, Opatrzności Bożej, św. Mikołaja, Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Hałcnowie, Matki Bożej Królowej Świata w Cygańskim Lesie, Matki Bożej Fatimskiej w Komorowicach Obszarach, w Żywcu przy konkatdrze i na Zabłociu u św. Floriana, w Andrychowie u św. Macieja, Bestwinie, Gilowicach, Goleszowie, Kętach, Kozach i Porąbce.
- Nie tak dawno rozmawiałam z szefem Powiatowego Urzędu Pracy w Bielsku-Białej, który pytał się jak to się dzieje, że 15 etatów do Merilany trafiło do katolickich klubów pracy, a nie do nich. To świadczy o tym, że jesteśmy poważnie traktowani nie tylko przez drobnych przedsiębiorców, ale i przez duże zakłady pracy. Dobra opinia o nas wypływa pewnie z faktu, iż katolickość, którą mamy w nazwie, traktujemy powszechnie. Naszą pomoc adresujemy bowiem do wszystkich. W parafii św. Michała Archanioła w Goleszowie na klubowych listach oprócz katolików znajdują się także ewangelicy. Dla nas każdy człowiek, który zgłosił się po pomoc jest w taki sam sposób potrzebujący - mówi Z. Makulska.

Chuchać na zimne

Pomimo tego, iż z roku na rok wzrasta ilość ofert pracy za granicą, parafialne kluby trzymają się od nich na dystans. - Pierwsze osoby, którym pomogłam w znalezieniu zatrudnienia wcześniej pracowały w Hiszpanii. Nie wypłacono im jednak wynagrodzenia i musiały się o nie procesować. Dlatego uważam, że zagraniczne oferty pracy, pojawiające się np. w urzędach pracy powinny być zabezpieczone przez polski rząd. Tylko dzięki rządowym gwarancją nikt nie zostanie oszukany. Proszę pomyśleć, co by się stało gdyby ktoś za naszym pośrednictwem znalazł zatrudnienie za granicą, i po kilku miesiącach pracy tam, nie otrzymał za nią pensji. Oszustwo pracodawcy położyłoby się cieniem na Kościele i na naszym Klubie. Na to nie mogę z żaden sposób pozwolić - mówi założycielka Stowarzyszenia.
Choć Kluby nie rejestrują zagranicznych ofert pracy, to jednak nie odżegnują się od pomocy osobom pragnącym podjąć pracę poza krajem. Przygotowują dla nich po angielsku lekcje języka sytuacyjnego. Na zajęciach, które odbywają się w budynku należącym do parafii Opatrzności Bożej, słuchacze uczą się podstawowych zwrotów technicznych i zawodowych, a także sposobów prawidłowej komunikacji.

Pomoc zamieniona w 15 tys. zł

Jeszcze jednym przejawem działalności Klubu jest otwarta w każdą środę między godz. 16.00, a 18.00 poradnia prawna. Mieści się ona w pokoju będącym jednocześnie siedzibą stowarzyszenia. Można tam uzyskać konsultację prawną pomocną w sprawach toczących się przed sądem. Od początku istnienia tego punktu po bezpłatną poradę zgłosiło się 368 osób. Dzięki zabiegom wolontariuszy udało się m.in. od ZUS zasądzić 15 tys. zł odszkodowania na rzecz pokrzywdzonego oraz odwołać się do Strasburga od decyzji ubezpieczyciela odmawiającego przyznania zasiłku pielęgnacyjnego.
- Szkoda tylko, że pomieszczenie, w którym przyjmujemy interesantów jest takie ciasne. Widzimy, jak ludzie krępują się gdy po kilku naraz są obsługiwani. Muszą wtedy mówić przy innych petentach o drażliwych sprawach z własnego życia, będących przedmiotem zainteresowania sądu bądź orzeczników ZUS. W takich sytuacjach, gdy wiele osób mówi jednocześnie, naprawdę ciężko się skupić. Mam nadzieję, że z czasem sytuacja lokalowa trochę się nam poprawi - z nadzieją w głosie mówi wolontariuszka Anna Falkiewicz. Warunki, choć trudne, nie rzutują jednak na sposób wykonywania przez nich pracy. Wkład wolontariuszy z Klubu już dawno docenili parafianie, którzy w bardzo ciepłych słowach wypowiadają się na temat działalności Stowarzyszenia. - Panie oni sprawili, że na nowo zacząłem wierzyć w bezinteresowną ludzką pomoc - te słowa do niedawna bezrobotnego mężczyzny niech wystarczą za cały komentarz.