Reklama

Eucharystia rodzi świętych

W poprzednim odcinku zamieściliśmy teksty kościelnego nauczania na temat rzeczywistej obecności Jezusa w Eucharystii. Wątpliwości, które się rodziły, nie zawsze wynikały ze złej woli. Są raczej świadectwem głębokiego przeżywania tej nieogarniętej tajemnicy. Chcąc niejako zobrazować i rozjaśnić tamte teksty pragnę dziś przytoczyć wydarzenie, które miało miejsce w 1263 r. we włoskiej Bolsenie.

Niedziela przemyska 9/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W roku 1263 zajechał świątobliwy Papież Urban IV do Orvieto, niedaleko Rzymu. Zbliżał się właśnie okres czasu, kiedy w jednej tylko diecezji Liege obchodzono święto Bożego Ciała. Zastanawiał się Ojciec Święty, czy święta tego nie rozciągnąć na cały świat i w ten sposób jeszcze bardziej oddać ich pracę i życie całe w opiekę Bogu ukrytemu w Najświętszym Sakramencie. Gdy tak się wahał, rozeszła się wśród ludu wieść o cudzie, jaki się stał w pobliskiej Bolsenie.
W kościele św. Katarzyny młody kapłan odprawiał ofiarę Mszy św. Ludzi zebrało się dużo, aby pomodlić się i poprosić o błogosławieństwo Boga. Nie wiadomo, czy dlatego, że się przed Mszą nie skupił, czy też Bóg zesłał mu doświadczenie - zaraz po ofiarowaniu począł młody kapłan wpadać w wątpliwości: „Czy ten biały, okrągły opłatek - to istotne, żyjące ciało Chrystusa Pana?”. Chce się biedny dalej modlić według ustalonego kanonu Mszy św., ale siła jakaś zmusza go do patrzenia na bielutką Hostię i zastanawia się, czy istotnie możliwe jest, by za pomocą ułomnych ziemskich słów, tak wielki, nadziemski, nadprzyrodzony cud się dokonał. Przecież to jest ta sama Hostia, którą on w zakrystii szybko i nieostrożnie położył na patenie, ta sama, którą się z plonów ziemi w klasztorach wypieka. Otrząsa się biedny kapłan i rozpoczyna Memento za umarłych, znowu nachodzą go wątpliwości, których nie może się pozbyć. Zmęczony i zrozpaczony wątpliwościami, chce się ich pozbyć, ale im bardziej stara się z nich otrząsnąć, tym głębiej się w nie wikła. Mszę św. trzeba jednak odprawić do końca, lud nie może czekać, aż jego wątpliwości miną, lud zebrany wierzy mocno.
Można sobie wyobrazić, jakie męki cierpiał kapłan, odprawiając Mszę św. dalej, jak zimno brzmiały w ustach jego słowa modlitwy. Drżąc brał Hostię i mówił łamiąc ją: „Przez tegoż Jezusa Chrystusa, Pana naszego, który z Tobą żyje w jedności...”. Ale patrzcie! Z przełamanej Hostii sączy się krew, jakby ze zranionego ciała, prawdziwa, czerwona krew. Wycieka, jak z głębokiej rany. W podziwie wielkim dostrzega kapłan, że wsiąka w białe płótno korporału. Modli się gorliwie i prosi w pokorze o przebaczenie. Organy milkną, ale lud, widząc cud, sam intonuje wspaniałą, niedawno ułożoną pieśń: Pange lingua gloriosi corporis mysterium (Chwal języku chwalebnego Ciała Tajemnicę!). Oto dał Pan znak wielki, cud uczynił, który rzucił na kolana wszystkich, a najbardziej wątpiącym otworzył oczy na prawdy wieczne.
Wieść o cudzie doszła też zaraz do Ojca Świętego. Upadł przed Urbanem IV, wzruszony do głębi kapłan, oczekując słów ostrych i pełnych wyrzutu. Ale następca Piotra rzekł tylko, podnosząc wzruszonego: „Jako niewierny Tomasz musiałeś zobaczyć rany Pana Naszego. Bądźże teraz pokornym i wierzącym, jak Tomasz. Błogosławieni jednak, którzy nie widzieli, a jednak wierzą”.
Cud ten skłonił Urbana IV do ogłoszenia Bożego Ciała, jako święta powszechnego. Chciał w ten sposób Ojciec Święty jeszcze bardziej zbliżyć nas, jeszcze mocniej związać z Chrystusem, który z miłości do nas zamieszkał w skromnej, niepozornej Hostii (Z pism bp. Pelczara).
Bł. ks. Jan Balicki:
„Dobrze Panie, żeś mnie upokorzył… dobrze.
Abym patrzył na Ciebie, o Jezu Ukrzyżowany, i nigdy oczu od Ciebie nie oderwał, oczu duszy, ale i oczu ciała kierując je jak najczęściej na Krucyfiks czy obraz wiszący na ścianie w pokoju i na tabernakulum, gdzie prawdziwie, rzeczywiście, istotnie z Bóstwem i człowieczeństwem jesteś obecny. Abym wpatrzony tak właśnie w Ciebie wołał razem ze ślepcami, chromymi, głuchymi, niemymi - Jezu zmiłuj się nad nami!” (19.01.1940).
„…Nie tracić pamięci na obecność Bożą. Wracać do tej myśli i tego trwania jak najprędzej, gdy się zapomni. Wracać aktami strzelistymi, adoracją, komunią duchowną, umartwieniem zmysłów. Pamięć o boskiej obecności to nie jest sama myśl. Ta myśl winna zawierać w sobie akty uwielbienia, dziękczynienia, żalu i błagania. Szczególnie ważne jest umartwienie zmysłów, przede wszystkim oczu. Przez wzrok najczęściej śmierć do duszy wchodzi. Adoracja winna trwać tak długo, aż łaska owładnie duszę i jej władze. Jak długo pokój w duszy, to znak, że się jest pod wpływem łaski” (28.01.1940).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Diecezja kielecka: zmiany kapłanów 2024

2024-06-21 11:47

[ TEMATY ]

zmiany księży

zmiany personalne

zmiany kapłanów

diecezja.kielce.pl

W dniu 20 czerwca 2024 r. w Kurii Diecezjalnej w Kielcach miały miejsce zmiany personalne. Decyzją Biskupa Kieleckiego Jana Piotrowskiego siedem parafii diecezji kieleckiej otrzymało nowych proboszczów.

Cztery parafie otrzymały administratorów, będących uprzednio wikariuszami; zaś trzy - kapłanów, którzy po rocznym pełnieniu obowiązków administratora parafii, otrzymali nominacje proboszczowskie i wobec Księdza Biskupa wyznali wiarę i złożyli przysięgę wierności przy objęciu urzędu proboszczowskiego.

CZYTAJ DALEJ

Bp Ważny: Nie jesteśmy Kościołem, który upadł i nie może się już podnieść

2024-06-22 15:01

[ TEMATY ]

ingres

bp Artur Ważny

diecezja.sosnowiec.pl

Nie jesteśmy Kościołem, który upadł i nie może się już podnieść. Chcemy być Kościołem, który doświadczywszy tak wielkich trudności, może wstać mocą krzyża Jezusa - powiedział bp Artur Ważny w swojej homilii. W Bazylice Katedralnej pw. Wniebowzięcia NMP w Sosnowcu odbył się dziś ingres bp. Artura Ważnego. Mszy św. przewodniczył abp Antonio Guido Filipazzi, nuncjusz apostolski w Polsce.

HOMILIA BISKUPA SOSNOWIECKIEGO ARTURA WAŻNEGO WYGŁOSZONA PODCZAS INGRESU DO KATEDRY SOSNOWIECKIEJ 22 CZERWCA 2024 ROKU

CZYTAJ DALEJ

Przewodniczący KEP złożył gratulacje dla bp Ważnego - nowego ordynariusza sosnowieckiego

2024-06-22 15:40

[ TEMATY ]

ingres

gratulacje

abp Tadeusz Wojda SAC

bp Artur Ważny

diecezja.sosnowiec.pl

Zadaniem Twoim Księże Biskupie Arturze jest, by wierni powierzeni Twojej opiece na nowo uwierzyli, że Bóg sprawiedliwie wszystkich obdarza swoimi darami. I nikt w Kościele tej sprawiedliwości nie będzie pozbawiony – napisał abp Tadeusz Wojda SAC, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, w liście gratulacyjnym dla bp. Artura Ważnego, nowego ordynariusza sosnowieckiego.

Publikujemy pełną treść listu:

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję