Reklama

Niedziela Wrocławska

Szukam Jana

[ TEMATY ]

Komunia

fotolia.com

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Czy dziś, w 2018 r. po narodzeniu Chrystusa, można zaryzykować stwierdzenie, że Jan się pomylił, gdy wykrzyczał prosto w twarz Herodowi Antypasowi: „Nie wolno ci mieć żony twego brata” (Mk 6, 18)? Wszak za to go uwięziono i ścięto... Dziś już niewielu krzyczy: „Nie wolno ci mieć innej żony, masz już jedną, teraz żyjesz w cudzołóstwie!”.

Dziś tu i ówdzie słychać głosy, które przypominają wężowy szept w Edenie: „Pozwólmy żyjącym w nowych związkach na Komunię św.”

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Dyskusja nad kwestią zgody na to, by pod pewnymi warunkami osoby rozwiedzione i żyjące w nowych związkach mogły otrzymać sakramentalne rozgrzeszenie i przystępować do Komunii św., zdaje się targać Łodzią Piotrową jak wicher. Niektórzy, świadomi istniejących praktyk, z których usiłują uczynić normę, w myśl której osoby decydujące się na życie w nowym związku niesakramentalnym mogłyby przystępować do Komunii św., dzielą się swymi obserwacjami i sugerują konieczność udzielenia odpowiedzi duszpasterskiej na nowe wyzwania świata. Rozwodów przecież jest coraz więcej, a co za tym idzie – przybywa również nowych, niesakramentalnych związków...

Nie gubić istoty rzeczy

Niestety, nie zawsze próbuje się wracać do źródła, do początku, do istoty małżeństwa; wielu ma ochotę pójść na skróty i słuchać tych, którzy rzekomo są większością: rozwiedzionych pragnących przystępować do Komunii św. A przecież Chrystus powiedział Piłatowi prosto w oczy: „Królestwo moje nie jest z tego świata” (J 18, 36).

Katechizm Kościoła Katolickiego głosi, że cudzołóstwo „oznacza niewierność małżeńską. Gdy dwoje partnerów, z których przynajmniej jeden jest w związku małżeńskim, nawiązuje stosunki płciowe, nawet przelotne, popełniają oni cudzołóstwo. Chrystus potępia cudzołóstwo nawet w postaci zwykłego pożądania. Szóste przykazanie i Nowy Testament bezwzględnie zakazują cudzołóstwa. Prorocy ukazują jego ciężar. Widzą w cudzołóstwie figurę grzechu bałwochwalstwa” (n. 2380). Do tej pory Kościół nie wycofał się z tak rozumianego naruszenia godności małżeństwa. Czy teraz miałyby nas czekać zmiany?

Reklama

Liczba rozwodów stale wzrasta i statystyki nie pozostawiają złudzeń: zawieramy coraz mniej małżeństw trwałych, małżeństw na zawsze. Składa się na to wiele czynników i bynajmniej nie podejmiemy tutaj analizy przyczyn rozpadania się tylu małżeństw. Jednak duszpasterskie zatrwożenie z powodu tsunami rozwodów to jedno, a próba rozmywania i rozmiękczania doktrynalnego nauczania Kościoła to już zupełnie coś innego. Ważne, aby w tej delikatnej polemice, którą usiłują narzucać Kościołowi duszpasterstwa Europy Zachodniej, nie zgubić istoty rzeczy: Kościół należy do Chrystusa, to przecież Jego łódź. To On go ustanowił i nadał mu określony kształt. Z Jego świętej myśli i woli ukształtowało się Ciało, którego On jest Głową. To On również ustanowił sakrament małżeństwa, podniósł naturalny związek dwóch osób do rangi sakramentu. Jedno i drugie – Kościół i małżeństwo – powołał do świętości. Jeśli coś się nie udaje, to nie dlatego, że Bóg popełnił błąd, ale dlatego, że my, ludzie, wciąż chcemy Go poprawiać.

Wyprawa w nieznane?

Małżeństwo, w zamyśle Chrystusa, to nie związek dwojga ludzi, którzy się sobie spodobali, wybrali siebie spośród tłumu, bo coś między nimi „zaiskrzyło”, bo jemu „spodobały się jej nogi” albo wyczuli między sobą jakąś „chemię” – nie. Małżeństwo sakramentalne, w Jego zamyśle, to związek dwóch osób: kobiety i mężczyzny, którzy zaprosili samego Boga do swojej miłości! To właśnie oznacza ślub w Kościele... Stają naprzeciw siebie, ona i on, a między nimi staje Bóg. I to nie jest wyprawa w nieznane tych dwojga ludzi, którzy – gdy coś nie wyjdzie – zwyczajnie rozwiodą się, zerwą nierozerwalną (ze swojej natury) umowę. To nie jest „ryzyko” dwóch osób! Jest tam też Bóg, bo Go zaproszono, gdy podjęto decyzję o zawarciu małżeństwa w Kościele.

Reklama

Można pytać: Dlaczego Chrystus podniósł małżeństwo do rangi sakramentu? Żebyśmy nie pozostali z tą naszą ludzką miłością sami... Bo sami nie dajemy rady, bo sami z siebie, bez Jego pomocy, nie zdołamy wypełnić przysięgi: „że cię nie opuszczę aż do śmierci”. Małżeństwo zakorzenione w Chrystusie nie ma prawa się nie udać. Małżeństwo, nawet w kryzysie, budowane z Nim, zawsze można uratować. Bzdura? Nie, Bóg nigdy nie oszukał człowieka. On jest wierny na zawsze.

Tęsknota prowadzi do nawrócenia

Chrystus tak bardzo kocha człowieka, że gdy wszystkie inne sposoby zawiodły, postanowił oddać za niego życie – udowodnił swoją miłość. Tę samą Krew, która obficie przelała się na Golgocie, i to samo Ciało, które zostało tam przybite do krzyża, przyjmujemy w Komunii św. Nigdy nie będziemy wystarczająco godni i czyści, aby uczestniczyć w tej Tajemnicy bez drżenia serca. „Sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest wyjątkowy. Stawia to Eucharystię ponad wszystkimi sakramentami i czyni z niej «jakby doskonałość życia duchowego i cel, do którego zmierzają wszystkie sakramenty»”, czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego (n. 1374). A sam Pan mówi do nas: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie” (J 6, 53).

„Aby odpowiedzieć na to zaproszenie, musimy przygotować się do tej wielkiej i świętej chwili. Św. Paweł wzywa nas do rachunku sumienia: «Kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije, nie zważając na Ciało Pańskie, wyrok sobie spożywa i pije» (1 Kor 11, 27-29). Jeśli ktoś ma świadomość grzechu ciężkiego, przed przyjęciem Komunii powinien przystąpić do sakramentu pojednania” – głosi Katechizm Kościoła Katolickiego (n. 1385). A potem, zgodnie z warunkami sakramentu pojednania, powinien wyrzekać się nie tylko grzechu, ale też okazji do grzechu.

Reklama

Tęsknota za Komunią św. jest jedną z najpiękniejszych tęsknot. Jeśli pojawia się w sercu, jeśli odczytamy to pragnienie, oddzielimy je od natłoku wszystkich innych pragnień, to znaczy, że słyszymy wołanie Boga, który obiecał, że nie spocznie, dopóki nie znajdzie każdej ze swoich owiec i nie przyprowadzi jej do Domu (por. Łk 15, 3-7 i J 10, 16). Woła więc: „Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną” (Ap 3, 20).

Tęsknota za Komunią św. oznacza, że Bóg już działa w sercu i sumieniu człowieka! To wołanie intymne, zarezerwowane: Stwórca upomina się o tego, którego z miłości stworzył. I odpowiedź na to wołanie, jeśli jest autentyczna, zawsze oznacza początek nawrócenia. Komunia, czyli zjednoczenie, ma się przecież odbyć między Świętym Bogiem a zwykłym stworzeniem. Spotkanie ma się odbyć w komnacie ludzkiego serca. Czy można pozwolić, abyśmy żyjąc w grzechu śmiertelnym, jakim jest współżycie w związku niesakramentalnym, zgodzili się zapraszać Boga do miejsca, w którym cuchnie i nie było sprzątane przez długi czas?

Wielu zwolenników pomysłu, aby osoby żyjące w niesakramentalnych związkach mogły przystępować do Komunii św., podkreśla, że Eucharystia leczy duszę człowieka. To prawda, ale – jak podaje Katechizm Kościoła Katolickiego: „Celem Eucharystii nie jest jednak odpuszczenie grzechów śmiertelnych. Jest ono właściwe dla sakramentu pojednania. Eucharystia jest natomiast sakramentem tych, którzy pozostają w pełnej komunii z Kościołem” (n. 1395).

Reklama

Pragnienie przyjmowania Eucharystii przez osoby żyjące w związkach niesakramentalnych, gdy się rodzi, jest z pewnością pragnieniem szczerym, świętym i ważnym. Nie można tego pragnienia pomniejszać, zagłuszać czy lekceważyć. Przeciwnie, trzeba je podtrzymywać i rozwijać – nie łamać trzciny już nadłamanej (por. Iz 42, 3).

Czy można jednak – dla szybkiego rozwiązania problemu duszpasterskiego – podjąć ryzyko, aby Najświętszy Sakrament był przyjmowany w sposób świętokradzki?

* * *

Szukam Jana, proroka naszych czasów,

który odważy się podnieść głos,

zaryzykuje i nie pozwoli,

aby wężowy szept prowadził nas na manowce.

Szukam Jana, który nie ugnie się

przed polityczną poprawnością

piętrowych układów.

Szukam Jana, który rozpozna Baranka.

Jana, który powie: chorujesz.

Szukam Jana.

Pustynię już znalazłam.

2018-06-24 18:06

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Franciszek poparł stanowisko abp Ladarii w sprawie Komunii dla protestantów

[ TEMATY ]

Franciszek

Komunia

Grzegorz Gałązka

Rozmawiając z dziennikarzami przez około 30 minut na pokładzie samolotu lecącego z Genewy do Rzymu Ojciec Święty poparł stanowisko prefekta Kongregacji Nauki Wiary na temat możliwości udzielania Komunii św. protestanckim współmałżonkom katolików. Odpowiedział także na pytania dotyczące sytuacji imigrantów i uchodźców oraz wyzwań związanych z bronią nuklearną.

Papież w pełni poparł stanowisko wyrażone przez prefekta Kongregacji Nauki Wiary, abp Luisa Ladarii, który żądał od biskupów niemieckich ponownego przemyślenia projektu zezwolenia niekatolickim współmałżonkom katolików na przyjmowanie, pod pewnymi warunkami Komunii św. Zaznaczył, że abp Ladaria działał za jego zgodą. Przypominał, że zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego decyzja o możliwości przystępowania protestantów do Komunii św. należy do biskupa diecezjalnego, a nie do konferencji episkopatu. Doszło by bowiem wówczas do powszechnej interkomunii. Jednocześnie Franciszek pochwalił wysiłki biskupów niemieckich, stwierdzając, że ich dokument wypływał z ducha chrześcijańskiego. Wyraził nadzieję, że ich nowy dokument będzie miał charakter orientacyjny, aby każdy z biskupów diecezjalnych sam mógł określić, na co już pozwala Kodeks Prawa Kanonicznego.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Jan Schneider – obrońca kobiet

2024-06-25 09:31

Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej

K. Jan Schneider

K. Jan Schneider

Chcesz poznać niezwykłego Sługę Bożego, który spalał się w służbie innym? Przyjdź 30 czerwca do wrocławskiej katedry!

Będziesz miał szansę poznać bliżej ks. Jana Schneidera, wielkiego czciciela Matki Bożej, ofiarnego spowiednika, obrońcę kobiet, człowieka wrażliwego na potrzeby chorych i ubogich. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 2001 r.

CZYTAJ DALEJ

Londyn: więcej ataków na chrześcijan

2024-06-26 07:21

[ TEMATY ]

Wielka Brytania

Karol Porwich/Niedziela

Andreas Blum, proboszcz niemieckiej parafii św. Bonifacego w londyńskiej dzielnicy Eastend, zwrócił uwagę na konsekwencje konfliktu na Bliskim Wschodzie dla chrześcijan w Londynie. W angielskiej metropolii chrześcijanie stanowią obecnie mniej niż 50 procent mieszkańców miasta. Od czasu ataku Hamasu na Izrael wzrosła liczba ataków na wspólnoty chrześcijańskie w Londynie.

Duszpasterz przypomniał doświadczenia zakonnic z Brazylii mieszkających w pobliżu kościoła św. Bonifacego: „Nagle zaczęły być opluwane na ulicy. W dużym szpitalu obok dopuszczono się profanacji tabernakulum i ołtarza w sali modlitewnej, która jest przeznaczona dla wszystkich religii, podczas gdy wszystkie akcesoria muzułmańskie pozostały nietknięte. Kiedy ktoś na sąsiedniej ulicy próbował zdjąć palestyńską flagę zawieszoną przed kościołem, zatrzymały się dwa samochody, a mężczyzna został pobity przez ich pasażerów. Nigdy wcześniej nie zdarzyło się to w takiej formie" - stwierdza ks. Blum.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję