Kościół pierwotnie nosił wezwanie św. Mikołaja Cudotwórcy, jednak w skansenie otrzymał nowy tytuł - św. Walentego. Zbudowany jest z ciosanych toporem jodłowych bali, ma charakterystyczne okalające go tzw. soboty, czyli podcienia wykonane z gontu. W czasie prac konserwatorskich przy ambonie odkryto renesansową polichromię. Prawdziwą perłą są znajdujące się w nim organy, zwane skarbem ze Święcan. Jak powiedział dyrektor skansenu Jerzy Ginalski, „są one wiekiem i klasą wykonania porównywalne ze słynnymi organami z Leżajska”. Renowacji dokonała pracownia konserwatorska sanockiego Parku Etnograficznego.
Pierwszą Mszę św. w odnowionym kościele sprawował 26 września br. ks. Andrzej Skiba z Sanoka. Uroczystość ta odbyła się po odsłonięciu tablicy pamiątkowej poświęconej Aleksandrowi Rybickiemu, twórcy sanockiego skansenu, w stulecie jego urodzin. Ks. Skiba powiedział w homilii m.in.: „Aleksander Rybicki, sanoczanin, był postacią nietuzinkową, był niespokojnym duchem: studiował medycynę, historię sztuki, był wojennym kurierem, żołnierzem, syberyjskim zesłańcem. Po zwolnieniu z niewoli radzieckiej wrócił do Sanoka i zaczął zbierać ocalałe na Podkarpaciu z wojennej pożogi przedmioty użytkowe, ikony, dzieła sztuki”. W ten sposób ocalił przed zniszczeniem i rozgrabieniem wiele bezcennych obiektów, które zostały przeniesione do Sanoka.
Powyższe uroczystości odbyły się w ramach Europejskich Dni Dziedzictwa Kulturowego, których celem jest promocja zasobów kulturowych. Można było w tym dniu bezpłatnie zwiedzać sanocki skansen, degustować potrawy regionalne, wziąć udział w kiermaszu sztuki ludowej i rękodzieła, kupić książki poświecone zabytkom Podkarpacia. Twórcy ludowi prezentowali techniki pracy w dawnym warsztacie garncarskim i w kuźni. Hasłem tegorocznych Dni była Architektura drewniana. Nieprzypadkowo więc na obchody wybrano sanocki skansen, zaliczany do najpiękniejszych muzeów tego typu w Europie. Prezentowana jest w nim kultura polsko-ukraińskiego pogranicza, obejmującego Bieszczady, Beskid Niski i Podkarpacie. W skansenie można zwiedzić ponad 100 obiektów budownictwa drewnianego z okresu od XVII do XX wieku, z terenów zamieszkałych przez grupy etniczne Bojków, Łemków, Dolinian, Pogórzan. Na terenie Parku, oprócz kościoła z Bączala, znajdują się inne obiekty sakralne: dwie cerkwie bojkowskie z XVIII wieku, cerkiew łemkowska z XIX wieku i kapliczki.