Reklama

Na początku drogi do kapłaństwa

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 44/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

1. Co było powodem, inspiracją, wyboru drogi powołania kapłańskiego?

2. Jak chcesz przygotowywać się do kapłaństwa i jakim pragniesz być kapłanem.
Jaki według Ciebie powinien być kapłan jutra?

Pytanie 1: Momentem przełomowym w moim życiu i w odkrywaniu powołania było bierzmowanie, gdy otrzymałem pełnię darów Ducha Świętego. Następnego dnia zostałem ministrantem i to było dla mnie ważne wydarzenie. Od tego czasu zacząłem bardziej myśleć o swoim zaangażowaniu w Kościele: pielgrzymki, m.in. na spotkania młodzieży w Lednicy, pielgrzymki do Grodowca, jak również spotkania w domu rekolekcyjnym w Paradyżu. Dzięki ks. Pawłowi Brykowi poznałem zasady życia seminaryjnego. Postanowiłem przyjść tutaj i spróbować, a przy pomocy Jezusa i Maryi iść nieustannie dalej i głębiej.
Pytanie 2: Kapłan powinien być otwarty na potrzeby ludzi. Powinien wychodzić nieustannie do ludzi, a w tym wszystkim być pełnym pokory i oddania dla każdego człowieka. Ta wizja kapłana jest mi bliska i tak pragnę realizować swoje przyszłe kapłaństwo.
Alumn Michał Tobis
Ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Zielonej Górze

Pytanie 1: Pobyt w Seminarium traktuję jako kolejny etap mojego życia, tego, co robiłem wcześniej jako młody chrześcijanin, i tego, do czego się przygotowywałem w wierze i miłości, najpierw w domu rodzinnym, teraz jako alumn WSD. Powołanie to wielki dar, w którym mogę spełniać się jako człowiek, jako chrześcijanin. Mogę być niejako narzędziem w rękach Boga i odkrywać każdego dnia swoje miejsce tu i teraz, w obliczu Bożego planu, jaki dla mnie przygotował.
Pytanie 2: Po pierwsze, kapłan powinien być autentyczny, zarówno wobec Boga, innych ludzi, jak i wobec siebie samego. By nie kamuflować tego, co w nas jest dobre i złe, by nie ukrywać tego pod maską pozorów. Po drugie, powinien być gotowy do poświęcenia, bo człowiek wtedy niejako się sprawdza, weryfikuje i oczyszcza. To są główne wyzwania: autentyczność i poświęcenie. Do tego trzeba dążyć, poznając siebie i życie we wspólnocie, a także życie nieustanną modlitwą.
Alumn Piotr Bartoszek
Ukończył I liceum Ogólnokształcące w Gorzowie Wlkp.

Pytanie 1: Kapłaństwo jest dla mnie wyjątkowym darem, który będę pewnie odkrywał przez całe moje życie. Najważniejszym elementem, jaki rozpatrywałem na drodze mojego powołania, była przede wszystkim służba ludziom, szczególnie chorym, doświadczonym chorobą, cierpieniem. Drugim powodem było ogromne zamiłowanie do liturgii, odkrywania jej piękna poprzez sposób poruszania się, czynionych gestów wielbiących Boga. To modlitwa.
Pytanie 2: Moim pragnieniem jest umiłowanie kapłaństwa Chrystusowego, w którym Chrystus jako kapłan zawsze stoi na czele swojej owczarni. Kapłan przede wszystkim powinien być człowiekiem. Społeczeństwo oczekuje kapłana z otwartym sercem, który zawsze będzie stał z otwartymi ramionami i głosił miłość Boga. Człowiek oczekuje kapłana o ludzkim obliczu i spojrzeniu, tak jak Jezus dającego ludziom siebie.
Alumn Patryk Zawiślak
Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Żarach

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nie bój się, zaufaj!

2025-12-15 13:00

Niedziela Ogólnopolska 51/2025, str. 20

[ TEMATY ]

homilia

Karol Porwich/Niedziela

To wydarzenie może poruszyć każdego. Historia odległa w czasie, lecz jakże bliska sercu człowieka. Absolutnie niebanalna, ale z życia wzięta. Józef, cieśla, to człowiek sprawiedliwy, jak podaje nam Ewangelia. Postępuje zgodnie z zasadami, jest uczciwy i prawdomówny, trzyma się ogólnie przyjętych zasad, norm i reguł, które stanowią prawo. Jednocześnie jest już po zaślubinach z Maryją. Wkrótce zamieszkają razem. Życie jednak nie zawsze układa się tak, jak byśmy tego chcieli. Ta wiadomość spada na niego niespodziewanie: jego małżonka jest brzemienna. To, co powinno być radością domu Józefa, staje się nagle przyczyną cierpienia. Nie on jest ojcem. Zna Maryję, kocha Ją, ale nie rozumie tej sprawy. Rozum mówi mu coś innego, a serce dyktuje coś innego. Trzeba wybrać, jakoś się odnaleźć w tej nowej, niekomfortowej sytuacji. Józef ma dylemat. Co zrobić? Postanawia odejść – po cichu, bez rozgłosu, tak, by to ukryć, a przy tym nie skrzywdzić Maryi. To uczciwe rozwiązanie, nikogo nie krzywdzi. Takie jakby salomonowe rozwiązanie na dziś: nic dodać, nic ująć. Sprawiedliwie, pobożnie i po kryjomu.
CZYTAJ DALEJ

Wałbrzych. Pierwszy stopień święceń w rodzinnej parafii

2025-12-20 19:53

[ TEMATY ]

Wałbrzych

bp Marek Mendyk

święcenia diakonatu

ks. Tadeusz Wróbel

ks. Mirosław Benedyk/Niedziela

Obrzęd święceń diakonatu. Nałożenie rąk i modlitwa konsekracyjna, centralny moment liturgii, przez który kandydat zostaje włączony w stan diakonów Kościoła.

Obrzęd święceń diakonatu. Nałożenie rąk i modlitwa konsekracyjna, centralny moment liturgii, przez który kandydat zostaje włączony w stan diakonów Kościoła.

Uroczystość święceń diakonatu była dla wspólnoty parafii św. Józefa Oblubieńca NMP wydarzeniem historycznym.

W sobotę 20 grudnia alumn Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Świdnickiej Paweł Kulesza przyjął sakrament święceń w stopniu diakonatu z rąk bp. Marka Mendyka, który przewodniczył uroczystej liturgii w rodzinnej parafii kandydata. W wydarzeniu uczestniczyła zgromadzona wspólnota parafialna, rodzina nowego diakona, a także społeczność seminaryjna wraz z przełożonymi. Kandydata do święceń przedstawił biskupowi rektor seminarium ks. Tomasz Metelica.
CZYTAJ DALEJ

Psalm na niedzielę: góra to nie wyrok, ale obietnica

2025-12-21 11:00

[ TEMATY ]

Niedziela

Niedziela

Psalm

Vatican media

Współczesny człowiek często czuje się zagubiony, bo żyje w świecie bez góry. Wszystko jest płaskie, relatywne, bez wierzchołka. Psalm przywraca pionowy wymiar życia. Nie po to, żeby cię przygnieść, ale żeby pokazać, że jest coś wyżej i że warto tam iść. A najpiękniejsze jest to, że na szczycie nie czeka samotność, lecz Oblicze - podkreśla o. Piotr Kwiatek, kapucyn, doktor psychologii, inicjator psalmoterapii w komentarzu Centrum Heschela KUL do psalmu 24 śpiewanego w IV Niedzielę Adwentu.

Jak podkreśla o. Kwiatek, świat czasami „wydaje się za mały dla naszych lęków i za duży dla naszych marzeń. Ziemia kręci się dalej, a my często czujemy się na niej obco trochę jak goście, którzy zapomnieli, że są współwłaścicielami domu”. Natomiast psalm 24 „pokazuje nam, kim naprawdę jesteśmy i dokąd naprawdę idziemy. Jest w nim coś z terapii – nie takiej, która zagłusza ból, ale takiej, która prowadzi przez niego do źródła sensu”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję