Czym jest Synod w kościele lokalnym?

To zgromadzenie duchownych i świeckich, które pod przewodnictwem kapłanów omawia problemy dotyczące duszpasterstwa i liturgii w Kościele oraz wypracowuje istotne dla Kościoła dokumenty. Kościół, wbrew pozorom, nie jest sztywną strukturą, obojętną na to, co dzieje się w życiu społeczności katolickiej, lecz jest otwarty na to wszystko, co tej społeczności może utrudniać pogłębianie wiary. Stąd też potrzeba powołania Synodu, aby móc pochylić się nad potrzebami naszego Kościoła lokalnego i wypracować wnioski, które będą efektem wspólnej pracy duchownych i świeckich.

Prace synodu

Spotkania synodalne odbywają się we wszystkich parafiach naszej archidiecezji, także w parafii Miłosierdzia Bożego w Stargardzie Szczecińskim. Jest to jedna z młodszych parafii dekanatu Stargard - Zachód, licząca ponad 20 tys. wiernych. Działa w niej wiele grup modlitewnych, począwszy od Arcybractwa Najświętszego Serca Pana Jezusa, poprzez Kościół Domowy, Apostolską Adopcję Dziecka Poczętego, na Żywym Różańcu kończąc. W parafii działają również koła młodzieżowe i Caritas. Do tych zgromadzeń dołączył Zespół Synodalny, który rozpoczął swoje spotkania w październiku 2002 r.
Obrady zespołu odbywały się w każdy pierwszy poniedziałek miesiąca pod opieką dziekana ks. kan. Zygmunta Zawitkowskiego i ks. Artura Czerwińskiego. Przewodniczącym zespołu (liderem) był inż. Ireneusz Jabłonka. Prace nad dokumentami odbywały się zwykle w trzech zespołach. Pierwszym dokumentem, który był zgłębiany, nosi tytuł Przepowiadanie i Nowa Ewangelizacja w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Zagadnienia zawarte w tym dokumencie powinny zmobilizować nas do głębokiego przemyślenia obecnej sytuacji w Kościele i do aktywniejszego działania w swoim środowisku. Ważne jest, aby każdy z nas odnalazł swoje miejsce w parafii, a przede wszystkim zrozumiał, jak wiele jest do zrobienia przez nas, ludzi świeckich, dla Kościoła lokalnego.
Na spotkaniach odbywała się dyskusja nad dokumentami, które trafiły do parafii. Każdy mógł wypowiedzieć swoje uwagi i złożyć własną propozycję dotyczącą omawianego dokumentu. Wszystkie istotne sygnały, spostrzeżenia i wnioski zostały spisane i trafiły do sekretariatu synodu i są tam dyskutowane. Poprawione dokumenty wrócą do parafii, a ostateczny dokument musi być zatwierdzony przez Księdza Arcybiskupa, a następnie trafi do Watykanu.
Podczas ostatnich spotkań dyskutowany był dokument dotyczący sprawowania Liturgii w Kościele szczecińsko-kamieńskim. Każdy z uczestników otrzymał dokument Komisji do spraw Kultu Bożego. Zaakcentowana została rzeczywista obecność Chrystusa w Kościele, szczególnie w czynnościach liturgicznych. Wszyscy zgodnie wyrazili pragnienie, aby nieustannie podkreślać obecność Chrystusa w ofierze Mszy św., w sakramentach świętych, w słowie Bożym, w osobie kapłana i modlącym się ludzie Bożym. Konieczny jest wysiłek formacyjny. Ma on na celu ułatwienie zrozumienia prawdziwego sensu liturgii Kościoła. A także odpowiednie pouczenie o obrzędach, w szczególności dotyczących sakramentów.

Zadania synodu

Zadaniem Zespołu Synodalnego jest zbadanie sytuacji w parafii i wypracowanie programu współpracy duchownych i świeckich w Kościele szczecińsko-kamieńskim na przyszłe lata. Nie ulega wątpliwości, że każdy z nas powinien pragnąć odnowić w sobie właściwą hierarchię wartości, które kierują naszym życiem, i uświadomić sobie, że każdy z nas ma obowiązek jak najbardziej skutecznie przekazywać wiarę. To właśnie w prawdziwym i skutecznym głoszeniu radosnej nowiny ma nam pomóc synod w naszej archidiecezji.
W toku toczących się dyskusji nad wspomnianymi dokumentami zaistniała obawa, że w związku z szerzącą się laicyzacją istnieje wielkie niebezpieczeństwo zaniechania myśli wypracowanych w czasie spotkań Zespołu Synodalnego. Zagraża temu szerzący się materializm, zanikająca w społeczeństwie wrażliwość na potrzeby bliźniego, niepewność o losy rodziny, z którą dzisiaj nie liczą się środowiska rządzące. Stwierdzono ponadto, że ważne jest aby to, co zostało wypracowane, nie przepadło, ale mogło być realizowane dla dobra Kościoła nie tylko lokalnego, ale w całej Polsce.
Niczego, co dobre, nie można zostawić dla siebie, ale trzeba się tym dzielić. Problemy Kościoła muszą być rozwiązywane nie tylko przez duchownych, ale również przez nas - świeckich. Nie możemy się od nich odcinać. Właśnie tutaj, na niwie wiary musi nastąpić najściślejszy konkordat czynnej, życzliwej i wzajemnej współpracy.
Synod staje się żywą cząstką parafii - ludzi, którzy dyskutując nad określonymi zagadnieniami, często bardzo trudnymi, stają się sobie bliscy w odpowiedzialności za Kościół.