Katolicki Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy Diecezji Łomżyńskiej został powołany przez Biskupa Łomżyńskiego dekretem z 7 października 2002 r. i wpisany do rejestru placówek opiekuńczo-wychowawczych
prowadzonych przez Wojewodę Podlaskiego. Celem Ośrodka jest zapewnienie dziecku, pozbawionemu opieki rodziców, jak najlepszych warunków w rodzinie adopcyjnej, zastępczej lub w placówkach
opiekuńczo-wychowawczych. Ośrodek, realizując swoje zadania, kieruje się dobrem dziecka, poszanowaniem jego praw oraz wartościami chrześcijańskimi.
Do zadań Ośrodka należy m. in.:
pomoc samotnym matkom przed i po urodzeniu dziecka,pozyskiwanie, szkolenie i kwalifikowanie kandydatów na rodziców adopcyjnych lub zastępczych,gromadzenie informacji o dzieciach, które mają być adoptowane lub umieszczone w rodzinie zastępczej,dobór rodziny adopcyjnej właściwej ze względu na potrzeby dziecka,udzielanie pomocy rodzinom w przygotowaniu wniosków o adopcję lub ustanowienie rodziny zastępczej,doradztwo rodzinom naturalnym w zakresie wychowania i opieki nad dzieckiem.
Według obowiązujących przepisów ośrodki adopcyjne mają za zadanie przygotowanie kandydatów do przyjęcia dziecka, uregulowanie sytuacji prawnej dziecka oraz dopełnienie innych formalności wymaganych
przez sąd. W Polsce istnieje kilkadziesiąt ośrodków adopcyjnych publicznych i niepublicznych, w tym osiemnaście katolickich, uprawnionych do przeprowadzania postępowania
przygotowującego rodziców do adopcji. Postanowienie o adopcji, czyli przysposobieniu, wydaje Sąd Rodzinny.
Jakie warunki trzeba spełniać, aby adoptować dziecko?
Katolicki Ośrodek Adopcyjno-Opiekuńczy jest placówką reprezentującą interesy dziecka. Ze względu na jego dobro jest ono powierzane tej lub innej rodzinie. Małżonkowie, którzy starają się o to,
by być rodziną adopcyjną lub zastępczą, muszą być poznani przez pracowników Ośrodka, przygotowani do podjęcia nowej roli społecznej oraz zakwalifikowani przez Komisję Kwalifikacyjną Ośrodka.
Wymogi formalne dotyczące rodzin adopcyjnych i zastępczych w Katolickim Ośrodku Adopcyjno-Opiekuńczym w Łomży:
obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania w kraju,niekaralność,dobre zdrowie fizyczne i psychiczne kandydatów (brak chorób społecznych i uzależnień),zawarty związek małżeński (małżeństwo sakramentalne),warunki materialne i mieszkaniowe umożliwiające wychowanie dziecka,różnica wieku między małżonkami a adoptowanym dzieckiem nie większa niż 40 lat,uczestnictwo obojga małżonków w toku kwalifikacyjnym,dojrzałość decyzji o przysposobieniu dziecka u obojga małżonków.
Jak odbywa się przygotowanie kandydatów do zastępczego rodzicielstwa?
W pracy z kandydatami korzystamy z programu „Dziecko czeka...”, który powstał w oparciu o doświadczenia Katolickich Ośrodków Adopcyjnych. Zanim
nastąpi spotkanie z dzieckiem, kandydaci na rodziców adopcyjnych muszą się dobrze zastanowić nad swoją decyzją, umożliwić poznanie siebie, aby pracownicy Ośrodka mieli przekonanie, że małżeństwo,
któremu będzie powierzone osierocone dziecko, stworzy mu kochającą, bezpieczną i mądrą rodzinę.
Sto dni temu Karol Nawrocki stanął w Sejmie, złożył przysięgę i – wbrew przyzwyczajeniom ostatnich lat – nie zaczął swojej prezydentury od wojennego okrzyku, tylko od wezwania do jedności i osobistego przebaczenia. W inauguracyjnym orędziu nie było ani fajerwerków PR, ani łzawych opowieści o własnym życiu. Był za to bardzo konkretny plan: „Plan 21”, mocne akcenty suwerenności, sprzeciw wobec dalszego oddawania kompetencji do Brukseli, wsparcie dla inwestycji strategicznych – od CPK po modernizację armii – oraz zapowiedź naprawy ustroju i pracy nad nową konstytucją do 2030 roku. Do tego diagnoza: lawinowo rosnący dług, kryzys demograficzny, zapaść mieszkalnictwa.
„Polska jest na bardzo złej drodze do rozwoju” – powiedział prezydent. Trudno się z tą diagnozą spierać, nawet jeśli ktoś nie głosował na Nawrockiego. Minęło raptem sto dni i nagle okazuje się, że za wszystkie niepowodzenia rządu odpowiada właśnie on. Koalicja Obywatelska wypuszcza grote-skowy filmik, w którym prezydent zostaje ochrzczony „wetomatem”. Ugrupowanie, którego lider sam przyznał, że zrealizował około 30 procent własnych „100 konkretów na 100 dni” – ale w… 700 dni – teraz chce rozliczać głowę państwa z każdej decyzji. Donald Tusk już tłumaczył obywatelom, że obietnice go nie obowiązują, bo nie dostał „100 procent władzy”, więc trzydzieści procent powinno nam wystarczyć. Problem w tym, że dzień przed zaprzysiężeniem rządu, już po znanych wynikach i podziale mandatów, z sejmowej mównicy w dość butnym tonie te same zobowiązania potwierdzał, trzymając w ręku słynny program.
Już sam program konferencji intryguje. Co więcej, świetnie rezonuje on z niedawnym apelem papieża Leona XIV, by podchodzić do AI opierając się na edukacji, etyce i odpowiedzialności. Tak, by sztuczna inteligencja stała się sprzymierzeńcem, a nie zagrożeniem.
Proszę wyobrazić sobie świat, w którym nastolatek, scrollując nocą przez ekran, pyta chatbota o sens życia. A ten – z błyskiem algorytmu – odpowiada: "Sens? To ty go tworzysz, kolego. Oto przepis: 42% TIK-TOK, 30% memy i reszta na Netflixie". Śmiech? Może. Ale aż strach myśleć, co za tym się kryje – brak etyki i manipulacja emocjami, karmiona danymi z twoich lajków i scrolli. Brzmi jak science-fiction? A jednak to już nasza codzienność. Dlatego głos w sprawie sztucznej inteligencji coraz częściej zabiera także Watykan. Sam papież Leon XIV, na niedawnej audiencji dla uczestników międzynarodowego spotkania poświęconego godności dzieci i młodzieży w epoce AI, mówił o cieniach, jakie rzucają algorytmy na młode umysły: o uzależnieniu od wirtualnych luster, o tożsamości budowanej z pikseli zamiast relacji, o świecie, gdzie empatia staje się luksusem, a dezinformacja – normą. "Potrzebna jest ciągła edukacja i wychowywanie młodych pokoleń…., trzeba edukować i wychowywać do odpowiedzialności” – te słowa papieża brzmią jak dzwon alarmowy w cybernetycznym chaosie. Ostrzegają przed iluzją, gdzie algorytmy stają się substytutem matczynego uścisku czy ojcowskiej rady, a generatywna AI – cichym architektem sumień. Papież nie straszy – wzywa. Rodziców, szkoły, uczelnie: odzyskajmy ster, zanim będzie za późno. W tym apelu, co warto podkreślić, kryje się też nadzieja: AI może być narzędziem, nie zagrożeniem. Narzędziem - bardzo pomocnym.
Spotkanie Ojca Świętego z aktorami i reżyserami wywołało wiele emocji wśród uczestników wydarzenia. W gronie zaproszonych blisko dwustu gości była m.in. światowej sławy australijska aktorka, producentka filmowa i reżyserka teatralna Cate Blanchett. Podczas audiencji przekazała ona Papieżowi bransoletkę organizacji The UN Refugee Agency - UNHCR, której jest ambasadorką.
Aktorka zaraz po spotkaniu z Leonem XIV powiedziała Vatican News, że miała możliwość osobistego poinformowania Papieża o działalności UNHCR na rzecz uchodźców i obrony praw człowieka. „Wspomniałam o funduszu, który wspiera wysiedlonych filmowców. Było to dla mnie bardzo ważne, że Jego Świątobliwość otwiera przestrzeń do dialogu i rozumie, jak ważne jest pomaganie tym, którzy cierpią” - podzieliła się Cate Blanchett.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
